2012 04 30 02 van Gottardo
naar Ferry Ancona
Maandag 30 april 2012 :
Zwitserland, Camping Gottardo - auto -
camping Metouro - auto - Acouna - boot
De rit vanaf de camping Gottardo in Zwitserland naar camping Safari
was vrij eentonig wat het tweede stuk betreft; die lange rechte tolweg door de
Po-vlakte is ronduit saai.
De behaalde snelheid viel wat tegen omdat er nog al eens opstoppingen waren
en ook voor de tolpoortjes stonden rijen auto’s
Zwitserland uitrijden ging probleemloos; niets van de hele grens gemerkt.
Bij Milaan letten we beide heel goed op en ontdekten toen dat je niet moet
gaan voorsorteren voor de tolpoortjes, maar een beetje verscholen is rechts een
weg en dan kom je op de goede rondweg om Milaan.
Omdat we tijd genoeg hadden heb ik nog voorgesteld om dwars door Milaan te
rijden, teneinde een blik op het mooie stadhuis te kunnen werpen, maar Janke
was tegen.
Dankzij Karin vonden we Campeggio Safari vlot, maar voordat we het terrein
opreden zag ik een briefje hangen met daarop: ‘’COMPLETO’’ dus plekje gezocht
om even te stoppen en Karin de volgende camping laten zoeken in de richting van
Ancona: Campeggio Pinarella, in Pinarella
Beetje moeilijke bocht om op dit terrein te komen en pas toen wist men te
melden dat deze ook vol was.
De moeilijke bocht achteruit maken was erg riskant omdat overal auto’s
geparkeerd stonden en volgens haar konden we ook niet een lus over het terrein
maken.
Na mijn boosheid te hebben gelucht, onder meer naar vragen waarom men niet
de moeite nam om een bordje met ’’completo’’ op te hangen aan de straat, mocht
ik toch het terrein op om te proberen te keren.
Volgens Karin kon ik van achter de camping een weg op draaien, maar dat
bleek een foutje op de kaart van Karin.
Ik dacht een doorsteek te kunnen maken, maar de bocht was te krap en de
caravan klem tegen een boom en de weg liep dood tegen het toiletgebouw.
Caravan losgekoppeld en een paar behulpzame kampeerders duwden hem samen
naar de ingang en ik kon de auto keren en terug het terrein over en bij de
ingang voor de caravan manoeuvreren. Alles weer aangekoppeld en toen we ook nog
te horen kregen dat er een festival was in het dorp en alle campings zeer
waarschijnlijk vol, hebben we op een rustig stukje een camping gezocht
halverwege deze en Ancona en daar vervolgens heen gereden.
Ik was toch wel blij naar de wijze raad van Janke te hebben geluisterd en
niet Milaan doorkruist met auto en caravan.
De camping was een succes; weliswaar geen wc brillen, maar wel –papier en
ook een gratis warme douche, die bestond uit 1 ruimte, zodat je kleren nat
werden al je wat enthousiast douchte, maar hij koste maar 15 euro. En heette:
Campeggio Metauro
Op aanraden van de eigenaar de volgende dag de kustweg genomen en niet de
tolweg, die kustweg is goed te doen, wel vaak max. 50 vanwege bebouwing, maar
hij is een stuk korter dan de tolweg en daar kan het ook stilstaan omdat ze
volgens de ANWB langdurig met onderhoud bezig zijn.
’s Avonds nog even wezen fietsen, we vonden een weggetje onder de spoorbaan
door en kwamen op het strand en even verder was een echte boulevard, DeVia
Buonincontri, daar voor 2 euro pp een heerlijk ijsje gekocht waar je een
complete maaltijd aan had.
De volgende morgen de genoemde kustweg gevolgd tot ruim voor Ancona de
haven werd aangegeven.
Het volgen van de borden was wel een omweg, maar de geplande route ging
door nogal wat bebouwing en dat zal wel meer tijd genomen hebben.
Grote borden langs de weg met in het Engels de mededeling dat je eerst
moest inchecken voordat je de haven op reed.
Dus borden inchecken gevolgd en we kwamen op een groot parkeerterrein met
een groot gebouw waar alle rederijen zitting hadden.
Wij vragen of we misschien 1 dag eerder mee konden, hij vroeg hoe: met auto
en caravan? No! Imposible.
Toen we later buiten rondliepen en in gesprek raakten met andere
Nederlanders bleek dat de ferry vanaf Venetië uit bedrijf genomen was en alle
passagiers overgeboekt op Ancona.
We troffen 2 polen in een Duits busje die Duits konden en die waren ook op
de bonnefooi gekomen en moesten ook minimaal tot morgen wachten.
Wij blij dat we toevallig gereserveerd hadden.
Diezelfde man gevraagd of het goed was dat we op dat grote parkeerterrein
bleven om te overnachten en dat was volgens hem geen probleem.
We wilden wel even kijken bij het vertrek van de boten dus lopende die kant
op.
Volgens mij was het best wel ver,
Terug om de fietsen te halen en dat was maar goed ook.
Later nog een keer terug om wat te eten te halen en wat rondgehangen op de
haven, waar op zondag niet veel (helemaal geen) bedrijvigheid was.
Wel een muur langs de haven en volgens het bordje erop was het de
’’havenmuur’’.
Terug bij de caravan even wat gelezen en lekker gegeten.
Het afwaswater was warm en toen kwam en een bewaker aanlopen die ons weg
stuurde, ze sprak alleen Italiaans dus al onze tegenwerpingen hadden geen vat
en zo werden we gedwongen om ’s avonds om 7 uur nog een camping te gaan zoeken.
We baalden wat vanwege het late tijdstip en de extra kosten, maar naast het
terrein waar we stonden was een kermis en daar werd om 5 uur begonnen met een
herrie te maken zoals ik nog nooit gehoord had, we stonden er minstens 200 m
vanaf en konden ons bij vlagen moeilijk voor elkaar verstaanbaar maken.
De bassen waren zo sterk dat de caravan er voelbaar van trilde.
Volgens Karin was de dichtstbijzijnde op hemelsbreed 21 km. Campeggio
Internazionale
Toen we er waren bleek het onvindbaar midden in en dorp te zijn, en moest
ik een weg in waar je niet in mocht en dan kwam je er nog niet, een paar
voorbijgangers gevraagd terwijl ik klem stond in een bocht en die begonnen in
steeds luider Italiaans te vertellen dat er een eindje verder een camping was.
Weer Karin geraadpleegd en dat klopte, Campeggio Reno, weer een moeilijke
bocht de camping op en weer vol en een camping zonder doorlopende rondgaande
weg.
Caravan los met hulp van anderen tegen de helling in omhoog, maar daar kwam
de eigenaresse dat er misschien toch wel een klein plaatsje was.
Wij vonden het al gouw groot genoeg en met wel 6 kampeerders de caravan
achteruit de helling af laten rijden om hem op zijn plaatsje te krijgen.
De auto er schuin voor, pootjes uit en wat stroom en we stonden.
Geen wc brillen, geen wc papier, wel douches zonder munten.
Bij vertrek bleek het 28 euro te moeten kosten, wat ik vrij veel vond en
dat ook zei: de vorige camping: Campeggio Metauro was 15 euro.
Maar in haar beste Engels begon ze te vertellen dat dit een nationaal park
was en dat de loonbelasting voor haar 4 man personeel evenveel was als het
salaris dat ze betaalde en dat het een hele tour was om de camping draaiende te
houden, we hebben de Bunga-Bunga feesten van Berlusconi nog behandeld, maar
toen kwam Janke kijken waar ik zo lang bleef omdat we ook nog een boot moesten
halen.
Terug de thuis geplande route genomen in plaats van de route die Karin
gister zelf berekend had en die was inderdaad heel mooi, veel mooier dan de
heenweg.
Alleen kwamen we nu van de oostkant Ancona in en moesten dwars de stad door
met smalle straten met aan beide kanten geparkeerde auto’s en soms dubbel
geparkeerd, maar we kwamen weer op dat grote parkeerterrein naast de kermis met
dat grote bebouw waar we konden inchecken.
Ze parkeren in Giekenland duidelijk minder idioot dan in Italië.
We kregen 2 kaartjes voor een hut en mochten niet in de caravan
overnachten.
Dus Janke inderhaast de nacht spullen bij elkaar gezocht en toen alvast
maar naar de haven gereden, waar we 3 uren hebben staan wachten.
 |
| Lang wachten |
 |
| De Ferry. |
 |
| Zicht op Acouna |
Aan boord werden we wel op 220 volt aangesloten zodat de koelkast koud
bleef.
De hut viel niet tegen, 2 eenpersoonsbedden en een eigen wc en douche, je
kon er je kont niet keren, maar het water was warm en goed regelbaar.
Best wel comfortabel, beetje buiten zitten, wat lezen en puzzelen (De
laptop lag onbereikbaar in de caravan)
