2013 04 03 Amsterdam Hermitage, Paleis op de Dam.
Uitje Amsterdam.
Amsterdam Hermitage en Paleis op de Dam mei 2013
Uitje Amsterdam.
Amsterdam Hermitage en Paleis op de Dam mei 2013
Eind vorig jaar bezochten we met enige
regelmaat mijn Tante Nienke in Amsterdam.
We parkeerden de auto dan vlak bij haar
appartement en gingen dan van te voren de stad in
Dit voldeed wel goed en u deze tante
overleden is en we in de krant lazen van een nieuwe tentoonstelling in
de Hermitage, dacht we; we doen het nog eens.
Zo gezegd zo gedaan en op woensdag 3 april 2013 met
de auto over de Afsluitdijk
Bij Amsterdam kreeg Karin kuren en misten we de goede afslag.
Bij Amsterdam kreeg Karin kuren en misten we de goede afslag.
Dan de volgende afslag op de A10 ''de
zuidas'' en enig zoekwerk vonden we dezelfde parkeerplaats terug.
De eerst tegenvaller was dat ook daar
nu betaald parkeren gold, 1euro40 per uur.
Dat hakt er toch wel in we schatten om
half zes terug te zijn – zolang zullen we toch wel niet in de
Hermitage zijn- en pinden 8 euro 40.
Op de fiets richting centrum. Dit keer
kwamen we over de Minervia laan, met mooie bomen.
Janke vroeg wat voor bomen of het
waren? ;''Minervialaanbomen''
Bordjes centrum volgen en via de
museumtuin achter het Rijksmuseum vonden we een weg naar het oosten
en over de Torontobrug en moeilijk linksaf kwamen we voor de Hermitage.
Je moet er eerst in, dan een
binnenplaats oversteken en dan pas kom je bij de entree waar je
kaartjes kon kopen, met lange rijen voor de kassa.
Dank zij onze onvolprezen museumkaart
hoefden we daar niet aan aan te sluiten, maar konden we onze
museumjaarkaart laten lezen en als dat lukte (systeem Ov-chipkaart)
werd er een entre kaartje geprint voor de tentoonstelling over Tsaar Peter.
WC en garderobe beide gratis, en door
een poortje het museum in.
Veel leuke dingen, uiteraard vele
schilderijen en informatie over zijn bezoek aan
Nederland, ook spullen van zijn medische belangstelling (arme patiƫnten) en over de
hervormingen die hij heeft doorgevoerd.
Daarna naar de andere afdeling van de Hermitage, waar een tentoonstelling over Vincent van Goch werd
gehouden.
Snel achter iemand aan, het poortje
deed er vrij lang over om dicht te gaan, maar Janke was minder snel
en het poortje weigerde open te gaan toen ze haar entree bewijs voor
de scanner hield.
We moestent terug naar de entree en een
nieuw ander kaartje halen bij een andere machine om deze tweede
tentoonstelling in te mogen.
Het eerste wat opviel is de duidelijk
levensloop boom, met zijn woonplaatsen en in welke stijl hij daar
schilderde.
Meerder keren beschilderde hij ook de
achterkant met een zelf portret, vaak om nieuwe stijlen of technieken
te proberen.
Zijn aardappeleters hing er ook en
uiteraard ontbraken de zonnebloemen niet.
Rond half vier hadden we het wel
bekeken en omdat we pas half zes weer bij de auto moeten zijn stelde
ik voor een stukje om te fietsen en zo kwamen we op de Dam uit, waar
kermis werd gehouden.
Het paleis op de dam was open en
we konden me onze museumkaart gratis naar binnen. Het ging over een
halfuurtje dicht, maar dan moesten we ook op weg naar de auto, dat
kwam goed uit.
De grote hal bekeken met de 3 platte
globes, een paar pronk kamers, en ook de kamer waar straks de
abdicatie zal worden getekend en de balkon kamer.
We hadden een dik half uur om terug te
fietsen naar de auto, moest lukken, we kwamen bij het Rijksmuseum en
daar achter weer een straat in die tegen de zon in liep, zo hoopten
we weer tegen de zuidas aan te fietsen en daar te zien welke kant het
op was naar de auto. Maar toen we onder de A10) door waren zagen we
niets bekends. Karin erbij, maar die gaf geen gedetailleerde
informatie en ook geen afstanden, dus geen idee waar we heen moesten.
Een aardige Amsterdammer vroeg ons of we het konden vinden en toen bleek dat we in ''west'' stonden in plaats van ''zuid''
Een aardige Amsterdammer vroeg ons of we het konden vinden en toen bleek dat we in ''west'' stonden in plaats van ''zuid''
We moesten terug, weer onder de A10
door dan langs het stadion en dan weer onder de A10 door.
We vonden een fiets route en volgde nu
de bordjes ''zuidoost'' en kwamen na lang dwalen weer bij de auto,
dank zij Karin die aangaf of de afstand groter dan wel kleiner werd.
Later de boel nog eens bekeken en de
detail kaarten van Amsterdam waren niet geladen, vandaar dat ze het
zo liet afweten.
We waren een kwartier te laat bij de
auto, helemaal bezweet van het snelle fietsen omdat een parkeerboete
begint bij 95 euro en Amsterdam berucht is om zijn wielklemmen en
wegsleepregeling.
Op de borden de route naar eerst
Utrecht, dan Groningen en later Lelystad en zo kwamen we langs
Almere.
Het was al lang etenstijd dus Karin een
restaurant laten zoeken, we konden nog net de laatste afslag Almere
nemen en na veel gehobbel kwamen we voor een restaurant wat dicht
was.
Karin de dichtstbijzijnde laten zoeken,
weer veel drempels en we vonden een etensgelegenheid waar de gok
automaten voor het raam stonden.
Volgens ons was het een soort snackbar, dus weer de volgende.
Volgens ons was het een soort snackbar, dus weer de volgende.
We hadden een Chinees gezien aan de
andere kant van de weg, dus zoeken op Chinees/Indies .
Wel de verkeerde
kant uit, maar na weer vele drempels kwamen we bij een mooi chinees
restaurant uit, met een maand menu wat we gelijk bestelden.
Het schaaltje
kroepoek was snel leeg , maar daar was de hoofdschotel ook al en die
was goed.
Nog een ijsje na en
voor 50 euro wel eens slechter gegeten.
Zonder verder
bijzonderheden om 9 uur thuis, de ketelbrug bleef keurig dicht toen
we er overheen reden, iets wat niet iedereen kan zeggen.
Naderhand ontdekt dat, als je het kaarten gebied in de Zumo laad, je Amsterdam apart moet aanklikken omdat ie dat anders overslaat.