2015 09 16 05 Woensdag Tarn en Point Sublime.

2015 09 16 05 Woensdag Tarn en Point Sublime.
Volgende dag, Woensdag 16 september 2015

Rustig aan, maar een stukje lopen;,
Janke had een kaartje gezien met daarop een voetpad langs de Tarn.
Er was een voetpad, sentier heten die hier, langs het riviertje de Tarn en dat leek ons wel wat.
Vanaf de camping kon je al langs het water lopen, bij de brug nog getwijfeld over de linker- dan wel rechter zijde, maar op een info bord op de brug stond een voetpad aan de rechterzijde, (voor ons de linker, maar dat komt omdat we stroomopwaarts liepen en de linker en rechter zijde worden stroomafwaarts gerekend)
Het paadje was afwisselend genoeg met grote gaten, maar bood helemaal geen zicht op de rotsen rondom omdat alles vol bomen en struikgewas stond.
Toen na een paar km het pad ook nog eens in een wildernis scheen dood te lopen zijn we gekeerd. Even later een weggetje dwars en zo het laatste stukje langs de auto weg, die niet druk was, maar wel beter zicht op de mooie rotsen rondom, waar dit gebied ze beroemd om is.
Eerder dan verwacht terug en we besloten om naar het uitzichtpunt te rijden dat ik van te voren op internet gevonden had, maar ik wist de naam niet meer.
Vergelijken met de kaart op de receptie van de camping gaf dat we iets terug moesten en daar had ik wel een Waypoint gemaakt, dus dat zou het wel zijn, bleek wel 20 min rijden volgens Karin en dus meer dan het dubbele omdat je nu eenmaal geen 90 rijd is de bergen.
Eindpunt bleek een parkeerterrein in het dorpje Saint-Georges-de-Lévéjac en een info bordje gaf aan dat daar een sentier begon.
Paadje in, maar we kwamen op een erf en nergens weer een richting bordje te vinden,
Janke de andere kant uit, naar beneden, waar volgens mij nooit een uitzichtpunt kan zijn, maar ze vond een informatie bordje met een trail / sentier naar ''Point sublime'' van 11 km, 4 uren lopen (voor geoefende Fransen) maar dat ''Point sublime'' kwam mij bekend voor, toch een fransman gevraagd en met enige moeite kwamen we er achter dat het uitzichtpunt maar 2 km verder was,
Janke wilde nog lopen, maar die Franse kilometers zijn langer dan de onze, toch maar de auto, bleek zelfs een wegwijzer te staan die we eerder nooit gezien hadden, en zo geraakten we bij het sublime uitkijkpunt. Inderdaad Subliem!

Uitzicht over de Tarn, die daar een bocht maakt, zodat je 2 kloven in kijkt.
Nog €1 en een stuiver besteed aan een herinneringsmunt die je ter plekke zelf moet slaan door 10 keer aan een hendel te draaien, maar de munt die eruit kwam was van de brug bij Millau,
We hadden eerst 20 loze slagen moeten maken om die van het Point Sublime te krijgen, maar dat stond nergens, alleen zaten er stickers op en daar konden we het achteraf uit opmaken.
Andere weg terug.
We reden niet langs de Tarn. wel zagen we nu een wegwijsbord waarop piont sublime werd aangegeven langs hetzelfde binnendoor weggetje.

(de munt thuis gemaakt op de wandelstok van Janke)