2017 09 25 06 Naar de Grot, tolerantie pad

2017 09 25 06 De Grot, tolerantie pad.

Maandag Grot

Willy en ik hadden van te voren al bekeken dat de voorgestelde route van de VVV met zijn 19 km veel te lang zou zijn.

De vorige keer is iedereen met een taxi naar een parkeerterrein er vlak bij gebracht en via de grot teruggelopen.

Besloten dat dit jaar weer te doen. Alleen was een taxi voor 13 personen pas na 10 uur beschikbaar, zodat we wat langer over het ontbijt konden doen.

Klaar voor de wandeling

Voor mijn navigatie was het vervelend dat we op een ander parkeerterrein uitstapten dan ik dacht, maar, niet getreurd, ik had de locatie van de grot er wel in en er was maar 1 pad naar boven, dus welgemoed op weg over de Dachstein Runde.

Na ongeveer anderhalve km een afslag naar links, mooi bospaadje, maar dat werd snel slechter.

Heije kwam teruglopen on Willy en Johanna te waarschuwen dat het vrij steil naar beneden liep.

Het was een teleurstelling voor Johanna, maar ze is met Willy en Janke teruggegaan.

De groep van 10 personen werd aan mijn zorgen toevertrouwd, maar omdat de navigatie wel aardig goed was heb ik beloofd de groep veilig terug in het Hotel te brengen.

Ik achter de rest aan naar beneden, de anderen hadden de grot al gevonden.

Gepauzeerd, grot bekeken, stelde weinig voor, het was maar 1 ruimte.

De Ingang 

Er stond water in.

Van binnen naar buiten.

Toen het steil pad af naar beneden, wat een heel avontuur was omdat het eigenlijk voor Jos veel te zwaar was, hij deed een stuk zittend en daarna op zijn knieën, die daar ook niet beter van werden en Ineke had geen bergschoenen aan, wat voor een dame op haar leeftijd (ze was, op Willy na, (maar die kun je niet rekenen) de oudste van de groep) het er niet makkelijker op maakte.

Halverwege gelukkig een bankje. de 3 dames, Hieke, Hilda en Jeanette hebben de knieën van Jos schoongemaakt en verbonden en op een heel blikje Red Bull is hij verder gelopen.

Waar zijn we en welke kant moeten we op?

Het speet mij niks toen we bij een ski-loipe aankwamen.

Vanaf daar was het makkelijk lopen naar beneden.

Jos wilde niet opgeven, maar ik zag hoeveel moeite hij moest doen en via Willy een taxi geprobeerd te regelen, maar er was ook een heftig weekend geweest waarvan een groep terug naar Bad Goisern gebracht moest worden, dat gaf nogal wat verwarring.

De wandeling was prachtig

Volgens ons was dit de Predigstuhl.

Toevallig of niet, passeerden ons toch 2 taxi's en 1 daarvan wilde Jos en Ineke wel naar het hotel brengen.

Een paar km voor dat we er waren zijn de 3 dames nog afgeslagen om een extra stukje te lopen en Heije en Saphia gingen om een ijsje, dat ik kwam met 3 personen aan in het hotel.

Jos en Ineke waren er al en Johanna ook.
Willy, Johanna en Janke hadden daarboven nog een stuk gelopen
tot het voor Johanna te ver was.
Ze hebben een passerende auto aangehouden en zo zijn ze terug naar de taxi plaats gekomen. maar omdat het met de taxi niet opschoot stonden ze lang te wachten en toen heeft een aardige boerin, die toch naar Bad Goisern moest, Johanna meegenomen en Willy en Janke hebben samen een prachtige wandeling gehad naar beneden.