2014 10 07 Dinsdag 7 oktober vrije dag, zonsopgang
Olivier vertelde dat de zonsopgang
boven de woestijn heel mooi was.
Toevallig was ik tegen 6 uur wakker en
dacht: ''waarom ook niet''.
Het was nog nacht toen ik buiten kwam,
nog gezocht om het sterrenbeeld schorpioen, wat tegenover de Orion
aan de hemel staat. Die orion had ik de vorige avond nog gezien, maar
de zon staat te dicht bij de schorpioen, dus was hij niet te zien.
Even na 6 uur kwamen er meer en wij op
weg, richting oost naar een hoge zandduin.
Sommige stukken zand waren hard en goed
te belopen, vaak was het heel mul en liep het zwaar.
Het eerste stuk omhoog viel al best
tegen, bij elke stap die je deed zakte je meer dan de helft terug.
Later werd het nog zwaarder, van dat
hele fijne zand en behoorlijk steil. Op het laatste op handen en
voeten want alleen op je benen kon je je evenwicht niet bewaren.
Regina moest opgeven en sommige anderen
hebben het alleen maar gehaald omdat ze mij niet zagen opgeven.
Was nog een best eind lopen en tot onze grote schrik kwamen we bij een onbekend hotel uit.
Wat nu? Naar de grote weg, links niets
meer, rechts meer bebouwing, daar maar heen. Volgende hotel was de
onze ook niet, maar ik herkende het van de eerste dag bij aankomst;
ons hotel stond er naast.
Toen ik mijn hotelkamer mijn sokken uit deed zat het zand aan de binnenkant van de sokken, zo fijn is het.
Toen ik mijn hotelkamer mijn sokken uit deed zat het zand aan de binnenkant van de sokken, zo fijn is het.
Joop is nog wezen rijen en heeft ook
een bezoek aan Rissani gebracht. Mark is ook wezen rijden, maar is
gevallen, veel pijn, motor licht beschadigd en de volgende dag de
motor op de trailer en Mark naast Eric.
Erik in het gele busje, met koffie automaat. |
Ik heb het rustig aan gedaan, het is al met al heftig genoeg en het zwembad was lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten