2015 05 19 08 dinsdag Naar Carnac fietsen, stenen.
4c Aux Pommiers tot 6a L'Étang 217 km 2:28:09
2015 05 19 dinsdag. Matige start: 8
Janke, ''we moeten er maar uit, het is al
tegen achten.''
Ik kijk op het horloge en zie dat het
amper 7 uur is, maar ja, je bent wakker, dus er maar uit, maar het
was de tweede keer tijdens deze vakantie dus aangeraden haar telefoon
als klok te gebruiken, die heeft grotere cijfers.
Brood besteld en gehaald, lunch pakket
gesmeerd en we reden al voor tienen, de geplande reisduur was dik 2
uren en van de volgende camping had ik gelezen dat de receptie tussen
12 en 2 gesloten was en de geplande aankomsttijd was 12uur15, daarom vrij
rustig aan gedaan,
Karin geen kuren, de bebording wel: we wilden even stoppen en er werd een aire aangegeven, volgens Janke, restaurant, tankstation enz. ik vertrouwde het al niet omdat het woord ''aire'' ontbrak en inderdaad we werden een dorpje ingeleid, en nergens een parkeerterrein.
Karin geen kuren, de bebording wel: we wilden even stoppen en er werd een aire aangegeven, volgens Janke, restaurant, tankstation enz. ik vertrouwde het al niet omdat het woord ''aire'' ontbrak en inderdaad we werden een dorpje ingeleid, en nergens een parkeerterrein.
Karin op ''herberekenen'' en zo vonden
we de grote weg weer. De ''aire die later werd aangegeven was wel
goed.
Rond 1 uur waren we op camping L'Étang
56340, Carnac, 56, N47 36.069 W3 04.93
Tot ons plezier en verbazing kwam er
meteen een aardige dame aanlopen, die ons inschreef en vertelde dat
we plaats mochten zoeken en ons een plattegrond van het stadje en ook
de inloggegevens voor WiFi gaf.
Normaal moest je ervoor betalen, maar wij mochten gratis.
Een uur later stond alles en zijn we op de fiets richting dolmen gegaan, die vlak bij de camping waren.
Normaal moest je ervoor betalen, maar wij mochten gratis.
Een uur later stond alles en zijn we op de fiets richting dolmen gegaan, die vlak bij de camping waren.
Janke's reactie was: wat zijn die
klein, ze had zoiets als Stonehenge verwacht.
Op het gekregen kaartje stond een
groene route aangegeven misschien wat aan de lange kant, weliswaar
als wandelpad, maar wij dachten dat het ook wel te fietsen zou zijn.
het dolmen veld vlak bij de camping, ri west |
Andere kant van de weg. ri oost. |
Als we het in de aangegeven volgorde
zouden volgen, gingen we direct terug naar de camping, dus besloten
om de route om te keren zodat we op het eind bij de camping zouden
eindigen.
Was wel lastig omdat alle route bordjes
dus verkeerd om stonden en we halverwege meerdere keren verdwaalden.
Maar wel veel stenen gezien en ons afgevraagd wat mensen bezield om honderden grote stenen in rijen te plaatsen..
Ook een dolmen gezocht en gevonden, lijkt veel op onze hunebedden, maar die zijn groter.
Blijft de vraag: WAAROM??.
Maar wel veel stenen gezien en ons afgevraagd wat mensen bezield om honderden grote stenen in rijen te plaatsen..
Ook een dolmen gezocht en gevonden, lijkt veel op onze hunebedden, maar die zijn groter.
Blijft de vraag: WAAROM??.
De route was schitterend, soms niet te
fietsen vanwege modderpoelen en de grote stenen, maar we zagen we een
menhir en heel veel alligmens, zoals ze hier worden genoemd.
Duurde langer dan verwacht, dus route ingekort en meteen weer fout gefietst omdat je de paadjes waar je in moest gemakkelijk over het hoofd zag.
Duurde langer dan verwacht, dus route ingekort en meteen weer fout gefietst omdat je de paadjes waar je in moest gemakkelijk over het hoofd zag.
Dit is de route |
De grootste Menhir |
Na de zoveelste verdwaling besloten we
om langs de gebaande weg terug naar Carnac te fietsen, maar die weg
was erg druk en de auto's reden hard, dus toch maar weer de
alternatieve route opgepikt, weer fout gereden, maar toch Carnac
bereikt.
Omdat dit het verste punt was van deze
vakantie wilden we uit eten en in Carnac.
Het eerste restaurant wat we vonden maar in, de soep was stevig aan de prijs, maar de salade leek ons wel goed en de schotels boden genoeg keus.
Het eerste restaurant wat we vonden maar in, de soep was stevig aan de prijs, maar de salade leek ons wel goed en de schotels boden genoeg keus.
Toen we plaats wilden nemen werd ons
verteld dat het restaurant dicht was.
Jammer.
Jammer.
We vroegen of ze een restaurant wist
wat wel open was en ze verwees on naar een Crepery die behalve crepes
ook andere gerechten serveerde.
Even zoeken, gevonden, maar ook gesloten.
Even zoeken, gevonden, maar ook gesloten.
Op eigen idee het plaatsje door
gefietst, maar alleen bars en onderhand was het 7 uur en het humeur
van ons werd niet beter.
Uit armoe terug naar de caravan en met een pot rode kool, pakje alu-vlees en de poer beste Borgers uit Friesland werd een maaltijd in elkaar geflanst.
Daarna Wi-Fi getest, en morgen naar het museum.
Daarna Wi-Fi getest, en morgen naar het museum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten