2014 05 23 08 Berliner Unterwelten, Gendarmenmarkt, Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche.
08 vrijdag 23 mei 2014 Berliner Unterwelten E.V.: Berlin Underworlds Museum 11
2014 05 23 Berliner Unterwelten, Gendarmenmarkt, Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche
Het was warm en zonnig, dus K3 op het adres van de Unterwelten en 14 km fietsen.
Om half 12 was er op vrijdag en zaterdag in het Nederlands een rondleiding langs verschillende onderdelen en de route van vrijdag leek ons het interessantst. Kaartjes kopen op een ander adres als de start van de toer en in een metro station U-Bahn-Gesundbrunnen zou aangegeven staan waar we kaartjes konden kopen en 11 uur wilde we er zijn en de verwachtte gemiddelde snelheid, inclusief fout rijden, en verkeerslichten schatten we op 10 km/uur dus half 10 op de fiets, wat aardig lukte.
Mooie paadjes door parken en langs zomerhuisjes, wel eens wat zigzaggen omdat we van K3 de aanbevolen route volgden en dat is niet de kortte maar vaak wel de mooiste.
K3 maakt gebruik van OpenStreetMaps en vind nogal eens dat ergens een weg is die je toch echt niet in kunt, dus om fietsen.
Even na half 11 waren we bij het opgegeven adres, daar ontdekte we ook het metro station en ook bordjes met “”unterwelten''
Maar bij de ticket verkoop hoorden we dat de Nederlandstalige tour was afgelast.
Keus tussen een Engelse om 11 uur of een Duitse om 12 uur.
Ik had geen zin om nog een uur te wachten en mijn Engels is een fractie beter dan mijn Duits, dus kozen we voor de Engelse.
Janke in oppositie, die kon geen toilet vinden en had eerst nog koffie willen drinken.
Ik vond in de snackbar even verder een toilet en daar klaarde het humeur aardig van op.
De gids had veel te vertellen en ik moest veel moeite doen om haar te volgen.
Herren dan wel Damen abort betekende toiletten.
Muren moesten we liever niet aanraken, ze waren beschilderd met fosforescerende verf en die werkt na 60 jaar nog steeds en mocht niet slijten en was ook giftig.
Zoals de meeste dingen in het derde rijk: te laat en te weinig.
Oorspronkelijk waren ze niet nodig, pas toen er bommen op Berlijn vielen moesten er inderhaast ruimtes omgebouwd worden.
Toen de bombardementen dag en nacht doorgingen (de Engelsen en de Amerikanen losten elkaar daarvoor af) moesten er veel meer mensen veel langer in blijven als gepland en dan was er ook lang niet voor iedereen plaats. Alleen voor vrouwen die in fabrieken werkten en 5 kinderen hadden.
Kaarsen op de grond, op heuphoogte en op schouder hoogte.
Als de onderste doofden wisten ze dat ze de kinderen op moesten tillen en als de bovenste ook doofden dan moesten ze eruit omdat dan de kans binnen te sterven groter was dan buiten.
Het eindigde met een item over buizenpost, in 1930 was er een heel buizen systeem zodat berichten snel door heel Berlijn verstuurd konden worden.
We mochten geen foto's maken, daarom heb ik die ook niet.
Eenmaal buiten eerst maar onze boterhammen gegeten en koffie gedronken in een park daar tegenover. Er was een heuvel in dat park en voor zover ik het begrepen heb, heeft daar een bommen bestendigde bunker gestaan, die ondanks veel dynamiet niet wilde instorten en daarom heeft men hem begraven onder puin en er een park op aan gelegd.
Alsnog doorfietsen naar het Treptower Park leek ons te veel tijd nemen dus in K3 het adres van de Keizer Wilhelm gedachtenis kirche opgezocht en die kant op.
We kwamen langs een bijzonder gebouw en dat bleek de nieuwe synagoge, herbouwd na de verwoesting van Kristalnacht en bombardementen. We konden er in.
Fietsen mochten niet gestald tegen het hek voor het museum, maar moesten aan de overkant van de straat tegen een muur. (er kan een beste springlading in een paar fietstassen)
Er stonden politie agenten buiten en binnen moest alle bagage
gescand net als op een vliegveld en we moesten door een detectie
poortje, dat piepte uiteraard bij mij, maar ik mocht op mijn eerlijke
uiterlijk door.
Panelen met informatie over de kristalnacht door heel Duitsland en de houding van andere landen tegenover de Jodenvervolging en de expansie drift van Hitler en ook een maquette van het oorspronkelijke gebouw, wat veel groter was dan het gedeelte dan nu herbouwd is.
We fietsten langs het museum eiland en later herkende ik de Gendarmenmarkt; het mooiste plein van Berlijn, waar we even gepauzeerd hebben.
Maar na lang fietsen stonden we bij de Topographie Des Terrors en
bleek ik de verkeerde straat opgegeven te hebben.
Dus ander adres opgegeven dat bleek het technisch museum.
Ik wist het adres van de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche niet meer, dus de Auto Karin opgestart en langs de autoweg, over de busbaan kwamen we, langs KaDeWe, toch nog bij de kerk.
Zoals alle dingen die ik aan Janke wel laten zien, was ook deze ingepakt voor restauratie.
Die platte kerk, bijnaam poederdoos, was open en ook als kerk ingericht, met blauwe ramen. De ruïne van de oude kerk, bijnaam lipstick, was als tentoonstellingsruimte ingericht, volgens Janke moest het 6 euro kosten, maar het bleek gratis. Informatie over de geschiedenis van deze kerk, foto's van verwoest Berlijn en een kruis gemaakt van spijkers uit de verwoeste kathedraal van Coventry, met een paneel over vergeving.
We zochten een plek voor koffie met wat erbij, en vonden een variant van McDonald's waar ze alleen menu's verkochten. Te duur en niet de bedoeling. (let op de volgorde)
Onderhand liep het tegen vijf uur en de zon scheen niet meer dus terug naar de camping, misschien dat we onderweg nog wat tegen kwamen.
Nu deed K3 het iets beter en we kwamen ook nog langs een conditorei die lekkere koffie had en fijne Torte. Jammer dat het ging regenen.
Over het Westhafenkanal en de A100 met een spiraalvormige op- en afrit en tegen 6 uur terug bij de caravan.
We hebben meer dan 40 km gefietst. Over mooie fietspaadjes, over
kasseien, langs autowegen, door woonstraten, over trottoirs en zeer
veel verkeerslichten.
Morgen eindelijk naar het Pergamon.
Mooi weer, dan fietsen, anders zullen we toch te metro proberen.
08 vrijdag 23 mei 2014 Berliner Unterwelten E.V.: Berlin Underworlds Museum 11
2014 05 23 Berliner Unterwelten, Gendarmenmarkt, Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche
Het was warm en zonnig, dus K3 op het adres van de Unterwelten en 14 km fietsen.
Om half 12 was er op vrijdag en zaterdag in het Nederlands een rondleiding langs verschillende onderdelen en de route van vrijdag leek ons het interessantst. Kaartjes kopen op een ander adres als de start van de toer en in een metro station U-Bahn-Gesundbrunnen zou aangegeven staan waar we kaartjes konden kopen en 11 uur wilde we er zijn en de verwachtte gemiddelde snelheid, inclusief fout rijden, en verkeerslichten schatten we op 10 km/uur dus half 10 op de fiets, wat aardig lukte.
Mooie paadjes door parken en langs zomerhuisjes, wel eens wat zigzaggen omdat we van K3 de aanbevolen route volgden en dat is niet de kortte maar vaak wel de mooiste.
K3 maakt gebruik van OpenStreetMaps en vind nogal eens dat ergens een weg is die je toch echt niet in kunt, dus om fietsen.
Even na half 11 waren we bij het opgegeven adres, daar ontdekte we ook het metro station en ook bordjes met “”unterwelten''
Maar bij de ticket verkoop hoorden we dat de Nederlandstalige tour was afgelast.
Keus tussen een Engelse om 11 uur of een Duitse om 12 uur.
Ik had geen zin om nog een uur te wachten en mijn Engels is een fractie beter dan mijn Duits, dus kozen we voor de Engelse.
Janke in oppositie, die kon geen toilet vinden en had eerst nog koffie willen drinken.
Ik vond in de snackbar even verder een toilet en daar klaarde het humeur aardig van op.
De gids had veel te vertellen en ik moest veel moeite doen om haar te volgen.
Herren dan wel Damen abort betekende toiletten.
Muren moesten we liever niet aanraken, ze waren beschilderd met fosforescerende verf en die werkt na 60 jaar nog steeds en mocht niet slijten en was ook giftig.
Zoals de meeste dingen in het derde rijk: te laat en te weinig.
Oorspronkelijk waren ze niet nodig, pas toen er bommen op Berlijn vielen moesten er inderhaast ruimtes omgebouwd worden.
Toen de bombardementen dag en nacht doorgingen (de Engelsen en de Amerikanen losten elkaar daarvoor af) moesten er veel meer mensen veel langer in blijven als gepland en dan was er ook lang niet voor iedereen plaats. Alleen voor vrouwen die in fabrieken werkten en 5 kinderen hadden.
Kaarsen op de grond, op heuphoogte en op schouder hoogte.
Als de onderste doofden wisten ze dat ze de kinderen op moesten tillen en als de bovenste ook doofden dan moesten ze eruit omdat dan de kans binnen te sterven groter was dan buiten.
Het eindigde met een item over buizenpost, in 1930 was er een heel buizen systeem zodat berichten snel door heel Berlijn verstuurd konden worden.
We mochten geen foto's maken, daarom heb ik die ook niet.
Eenmaal buiten eerst maar onze boterhammen gegeten en koffie gedronken in een park daar tegenover. Er was een heuvel in dat park en voor zover ik het begrepen heb, heeft daar een bommen bestendigde bunker gestaan, die ondanks veel dynamiet niet wilde instorten en daarom heeft men hem begraven onder puin en er een park op aan gelegd.
Alsnog doorfietsen naar het Treptower Park leek ons te veel tijd nemen dus in K3 het adres van de Keizer Wilhelm gedachtenis kirche opgezocht en die kant op.
We kwamen langs een bijzonder gebouw en dat bleek de nieuwe synagoge, herbouwd na de verwoesting van Kristalnacht en bombardementen. We konden er in.
Fietsen mochten niet gestald tegen het hek voor het museum, maar moesten aan de overkant van de straat tegen een muur. (er kan een beste springlading in een paar fietstassen)
 |
| Buitenkant Synagoge, lijkt op die van Groningen. |
Panelen met informatie over de kristalnacht door heel Duitsland en de houding van andere landen tegenover de Jodenvervolging en de expansie drift van Hitler en ook een maquette van het oorspronkelijke gebouw, wat veel groter was dan het gedeelte dan nu herbouwd is.
We fietsten langs het museum eiland en later herkende ik de Gendarmenmarkt; het mooiste plein van Berlijn, waar we even gepauzeerd hebben.
 |
| Concerthuis aan de Gendarmen markt. |
 |
| 1 van de beide kerken aan deze markt. |
Dus ander adres opgegeven dat bleek het technisch museum.
Ik wist het adres van de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche niet meer, dus de Auto Karin opgestart en langs de autoweg, over de busbaan kwamen we, langs KaDeWe, toch nog bij de kerk.
Zoals alle dingen die ik aan Janke wel laten zien, was ook deze ingepakt voor restauratie.
Die platte kerk, bijnaam poederdoos, was open en ook als kerk ingericht, met blauwe ramen. De ruïne van de oude kerk, bijnaam lipstick, was als tentoonstellingsruimte ingericht, volgens Janke moest het 6 euro kosten, maar het bleek gratis. Informatie over de geschiedenis van deze kerk, foto's van verwoest Berlijn en een kruis gemaakt van spijkers uit de verwoeste kathedraal van Coventry, met een paneel over vergeving.
We zochten een plek voor koffie met wat erbij, en vonden een variant van McDonald's waar ze alleen menu's verkochten. Te duur en niet de bedoeling. (let op de volgorde)
Onderhand liep het tegen vijf uur en de zon scheen niet meer dus terug naar de camping, misschien dat we onderweg nog wat tegen kwamen.
Nu deed K3 het iets beter en we kwamen ook nog langs een conditorei die lekkere koffie had en fijne Torte. Jammer dat het ging regenen.
Over het Westhafenkanal en de A100 met een spiraalvormige op- en afrit en tegen 6 uur terug bij de caravan.
 |
| Brug over Westhafenkanal, met draai afrit. |
Morgen eindelijk naar het Pergamon.
Mooi weer, dan fietsen, anders zullen we toch te metro proberen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten