zondag 25 juni 2000

2000 06 25 14 Hoofdstuk 11 Jozef.

2000 06 25 14     Hoofdstuk 11  Jozef. 

Wat kunnen we leren van de geschiedenis van Jozef in Egypte?

Als je de Bijbel wilt beschouwen als bedoeïenenverhaaltjes boek (die term heb ik niet verzonnen, maar is onder theologen gemeengoed) dan leer je niets.
Als je in een donkere kamer komt (niet die van Damocles) en je maakt geen licht, dan zie je ook niets.
Als je wel licht hebt uit het nieuwe testament dan zie je de volgende duidelijke parallellen tussen de Heere Jezus en Jozef.
Beiden hadden heerlijkheid bij hun vader, werden vernederd, Jozef doordat hij als slaaf werd verkocht naar Egypte, De Heere Jezus doordat hij mens werd.
Na deze vernederingen worden zij verhoogd en krijgen in deze hoge positie de gelegenheid om anderen te redden.
Jozef zegt dan ook letterlijk tegen zijn broers: Gen 45 vs4: ‘Kom toch dichterbij,’, en daarop gingen ze dichter naar hem toe. ‘Ik ben Jozef,’ zei hij, ‘jullie broer, die jullie verkocht hebben en die naar Egypte is meegevoerd. [5] Maar wees niet bang en maak jezelf geen verwijten dat jullie mij verkocht hebben en dat ik hier ben terechtgekomen, want God heeft mij voor jullie uitgestuurd om jullie leven te redden’. 
Een duidelijke parallel met het werk van de Heere Jezus die vooruit gegaan is om ons plaats te bereiden: Joh. 14:1 Uw hart worde niet ontroerd; gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. 2 In het huis mijns Vaders zijn vele woningen (anders zou Ik het u gezegd hebben) want Ik ga heen om u plaats te bereiden; 

Natuurlijk zijn er ook wel verschillen: Jozef klikte over zijn broers bij zijn vader en er staat nergens dat hij zonder zonde was. Wel zie je de Huidige Hemelse positie van de Heere Jezus terug bij Jozef als Belangrijkste man van Egypte.
Ook wordt van Jozef verteld dat hij gezegend werd door de Heere en dat hij daardoor zijn hoge positie kreeg. eerst in het huis van Potifar, toen in de gevangenis en als laatste aan het hof van de Farao. Er staat niet dat hij deze posities kreeg door goed zijn best te doen, of zich aan allerlei regels te onderwerpen.
Een mooi voorbeeld van de nieuwtestamentische gelovige die zijn positie krijgt op grond van Genade en niet door werken.

Die omleiding tussen de belofte die iemand krijgt en de heerlijkheid die hem beloofd is, vind je vaker terug.
Ook zijn vader Jacob. Die kreeg het eerstgeboorte recht, terwijl zijn broer Ezau de oudste was en Jacob moest vluchten. Hij ging buitenlands naar zijn oom Laban waar hij rijk werd: 2 vrouwen en veel vee.
Ook David moest lang wachten. nadat hij tot koning gezalfd was moest hij vluchten voor Saul, maar David was een man naar Gods hart en vestigde het grootste rijk op aarde.
En de Here Jezus vertelt zelf meerdere keren van een man die naar het buitenland reisde, o.a. in de gelijkenis van de ponden: (Luc. 19:12). ‘Hij zeide dan: Een zeker welgeboren man reisde in een ver gelegen land, om voor zichzelven een koninkrijk te ontvangen, en dan weder te keren.’
Dat wederkeren wachten we al ongeveer 2000 jaar op.

zondag 11 juni 2000

2000 06 11 15 Hoofdstuk 12 Het Koninkrijk.

2000 06 11 15     Hoofdstuk 12  Het Koninkrijk.

Hoofdstuk 12 Het Koninkrijk.

Graf te Blauwhuis
voor buurvrouw H. te G.

Hij rende weg, maar ontkwam niet,
en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud.
Een strijdbaar opschrift roept van alles,
maar uit een bruin geëmailleerd portret
kijkt een bedrukt en stil gezicht.
Een kind nog. Dag lieve jongen.

Gij, die koning zijt, dit en dat, wat niet al,
ja ja, kom er eens om,

Gij weet waarom het is, ik niet.
Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?


Gerard Reve (1923-2006)
Uit: Nader tot u

Een repliek van J. Ph. Buddingh:
Waar blijft dat Koninkrijk?
Volgens voormalig bisschop Bluyssen heeft Gerard Reve de biddende vraag gesteld: "Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?" Op die vraag van Reve wil ik even ingaan. En daar Reve God als zijn buurman aanspreekt, spreek ik Reve ook maar rechtstreeks aan. 
Want, mijnheer Reve, u weet toch wel, dat de bedoelde Koning lang geleden inderdaad gekomen is? Er waren in het begin van de jaartelling wijze mannen uit het oosten, die nadrukkelijk gevraagd hebben waar de koning van de Joden geboren was. En de toen heersende koning Herodes nam dat echt wel serieus. Hij vermoordde alle kleine kindertjes in Bethlehem om zeker te zijn, dat de troonpretendent niet meer leefde en zijn troon dus niet meer bedreigde, vergeefs overigens. 
Ruim dertig jaar later is die Koning op een ezeltje Jeruzalem binnen gereden, precies zoals een Joodse profeet eeuwen daarvoor had aangekondigd. Maar men wilde Hem niet. Toen Hij gevangen genomen en voor de Romeinse stadhouder gebracht was, riepen de Joden "Weg met Hem, kruisig Hem". En op de vraag van de landvoogd of hij dan hun Koning moest kruisigen, antwoordden zij "wij hebben geen koning dan de keizer". 
Die landvoogd, Pilatus, verklaarde enige malen, dat Hij onschuldig was, maar liet Hem toch maar kruisigen. Maar op het kruis liet hij een opschrift hangen met de woorden: "Jezus, de Nazarener, de koning der Joden". 
Nou, mijnheer Reve, wat wilt u nu verwachten, als ze de door God bedoelde Koning verworpen en gekruisigd hebben? U vraagt aan God of het nog wat wordt met dat koninkrijk. Maar God kan beter aan u vragen of u die Koning eindelijk erkend en aangenomen hebt. Het is inderdaad een rommeltje in de wereld. Maar de enige goede Heerser, de door God gezalfde Koning, wilde men niet en willen de meeste mensen nog steeds niet. Is het dan zo vreemd, dat het niet beter, maar steeds beroerder wordt? 
En als u vraagt, waarom Hij dan niet nog een keer gekomen is, is het antwoord: Omdat Hij dan opruiming zal houden en dat betekent het oordeel voor ieder die volhardt in de verwerping van die Koning. Misschien heeft God medelijden met u en met anderen zoals u, die Jezus Christus nog steeds verwerpen en weigeren zich te bekeren. Die liever spotten en God uitdagen en hun eigen leventje blijven leven. En dan vragen of dat koninkrijk nog wat wordt. Jawel, dat koninkrijk wordt wel wat, maar ieder, die zich niet bekeert en spot met Gods geduld, hoeft daar echt niet naar te verlangen. 
God heeft inderdaad nog geduld, in ieder geval meer geduld dan u, mijnheer Reve. Maar als de Koning terugkomt, is de tijd van geduld voorbij en dan komt de afrekening. 
Ik wil niet dreigen, maar u er op wijzen, dat het koninkrijk nog steeds niet gekomen is, omdat God hoopt, dat u en anderen alsnog de Koning zullen erkennen, zich bekeren zullen en daardoor gered worden voordat het oordeel losbarst. Misschien herinnert u zich, dat God liefde is. Zijn liefde betreft ook u. 
Maar als u God liever blijft uitdagen, wel, dat is dan uw keus. U bent echter wel gewaarschuwd.

De confessionele kerken mogen graag leren uit de Bergrede.
Deze rede wordt gezien als de belangrijkste samenvatting van de leer van Jezus.
Hij sprak in deze rede over het komende koninkrijk.

Zoals ik al eerder noemde ben ik van mening dat de bijbel uitleg volgens Scofielt's leer van bedelingen een manier geeft om de schijnbare tegenstellingen te verklaren.
Probleem is namelijk dat de Bergrede wordt uitgelegd als zou die onverkort voor ons, als gelovigen uit de heidenen gelden.
En daar gaat het fout.
Ik ken geen enkele christen die zijn andere wang toekeert als iemand hem op de ene wang geslagen heeft en als je hem aan kinderen leert, dus dat ze zich zelf niet mogen verdedigen, geeft dit opvoedkundig nogal wat problemen.
Hoe dan?
Nu, dat komende koninkrijk, moet nog steeds komen.
En de uitleg dat dat koninkrijk komt als we allemaal alle normen en waarden uit de Bergrede toepassen is leuk bedacht, maar stoelt niet op de bijbel en ook niet op ervaring van de laatste 2000 jaar.
Jezus sprak inderdaad over het komende koninkrijk, maar dat is uitgesteld omdat de Joden Christus niet aanvaarden als hun verlosser, maar hem gekruisigd hebben.
Daarom is het volk Israël nu tijdelijk terzijde geschoven en we leven nu in het tijdperk van de Genade; we mogen geloven dat God zich met ons verzoend heeft.
Die hemel krijgen we, die hoeven we niet te verdienen, wel wordt ons aangeraden te wandelen overeenkomstig deze roeping.
Maar de gelovigen elke week een schuldcomplex aanpraten omdat wij onmogelijk aan deze eisen uit de Bergrede kunnen voldoen is iets waar de apostel Paulus met klem tegen waarschuwt, het duidelijkste in zijn brief aan de Galaten in Hoofdstuk 3:
1: O gij uitzinnige Galaten, wie heeft u betoverd, dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn; denwelken Jezus Christus voor de ogen te voren geschilderd is geweest, onder u gekruist zijnde?
2: Dit alleen wil ik van u leren: hebt gij den Geest ontvangen uit de werken der wet, of uit de prediking des geloofs?

Dus de Geest is ontvangen op grond van geloof en niet door de wet te houden, ook niet de wet zoals verwoord in de Bergrede.

Het kwaad dat veroorzaakt wordt door de Bergrede op het hier en nu toe te willen passen is, dat het niet werkt en dat daarom van de rest van de bijbel ook verwacht wordt dat het wel niet zal werken.

Pas bij de 7de bedeling, die van het 1000 jarig rijk zal deze Bergrede gepraktiseerd kunnen worden.