2013 07 13 Elzas, oldtimers en epiloog. 3

2013 07 13 03 Elzas, oldtimers en epiloog. 
slot zaterdag 13 juli 2013

De volgende morgen, zaterdag 13 juli,  ben ik later vertrokken als de bedoeling was omdat om 9 uur het vertrek was van de oldtimers en dat wou ik niet missen.

Een Bentley

een Bugatti

On Frans: een Mercedes

De terug rit naar Slenaken afwisselend, stadjes, dorpen, rechte stukken, kronkelweggetjes, het hield niet op.

Koffie onderweg

Op een gegeven moment zat ik zelfs in Trier, en dat wilde ik eigenlijk niet passeren zonder de Dom en de Porta Nigra. 
Bij een tankstation Karin op de Porta Nigra, hoop gewacht voor verkeerslichten in de warmte en de Poort gepasseerd zonder mogelijkheid te stoppen, dus op goed geluk de eerste zijstraat in en tijden rondgereden omdat alle straten doodlopen tegen het voetgangers centrum. 
Ik heb de Dom in zicht gehad, maar meer ook niet. 
Volgens Karin is hij te bereiken, in werkelijkheid niet.

Beetje teleurgesteld de route maar weer vervolgd, ik had graag een afbeelding willen hebben van het Hemd van Jezus, dat ze daar hebben.

De mooie bochten in de B51 maakten veel goed. Ook die van de L12 mochten er wezen, 

de traditionele wegafzetting, ik heb hem gehad!

Bij Sankt-Vith België weer in en weer over de hoge venen, daarna ben ik afgeweken van de route omdat ik niet weer tegen afgesloten spoorwegovergangen wilde aanrijden. 
Er ging een weg mooi rechtdoor in plaats van de kronkelweg die Karin wilde.

Had ik het maar niet gedaan, die rechtdoor weg, tussen Eupen en Welkenraedt, was een winkelstraat over een industrieterrein en stond vol met langzaam rijdende en afslaande auto's. 
Daarna kwam ik weer op de oorspronkelijke route.

Net in Nederland vond Karin een kortere weg naar het hotel in Slenaken en het is jammer dat die niet in de route zit, want dat was een belevenis; 
Eerst langs een B&B die ''Home at the End of the World'' heet, en verplicht rechtsaf de Kerkdel in, de mooiste holle weg die ik ooit gereden heb in Nederland.

In het Best Western  hotel kenden ze me nog, motor weer achter het hotel en spullen naar de kamer, verkleden, eerst maar wat eten. 
Halverwege de maaltijd kwamen ze me de sleuteltjes brengen die ik in de motor had laten zitten, teken dat je toch wel moe bent.

Zondag 14 juli de terugweg

Eigen route, grotendeels gelijk aan de heenweg en over wegen die volgens OnRoute mooie motor wegen zijn.

Asperge veld

Ik kwam nu langs het Duits Militair Kerkhof bij IJsselstein.

31.500 dode Duitse soldaten en ik was de enige bezoeker.

Weer met het pond over de Maas bij Afferden en terug over de maas brug bij Nijmegen.

Vanaf daar ging route over de Oosterhoutsedijk, maar de weg die ik moest nemen bleek nu dood te lopen op een bushalte, dus terug de snelweg op om de afslag vlak voor het water te nemen, maar dat bleek geen afslag, maar de parallel weg. 
De weg ging terug over de Maas en dat wilde ik niet, dus de busbaan op, die oversteken en toen door de berm naar de ventweg, maar ik kwam muurvast te zitten. 
Een vriendelijke mede motorrijder stopte en heeft me er uit geduwd en die wist ook te vertellen dat de dijk langs de Maas 's zomers is afgesloten voor alle gemotoriseerd verkeer.
Ik vraag me dan altijd af waarom men niet de moeite neemt omdat op een bord te vermelden, scheelt een hoop ergernis.

Hij vroeg waar ik heen wilde en raadde me aan over Oosterhout te rijden, dat stond wel aangegeven en na voor de 4de keer voor hetzelfde verkeerslicht gewacht te hebben kon ik via Oosterhout alsnog op de Waaldijk komen.

De A50 om over de Rijn te komen en de N225 om de enige waterval te zien die we in Nederland hebben.

Er zijn er zelfs 2!

Ik kwam weer langs Otterlo.

Toen ik van te voren de route controleerde kwam ik de straatnaam tegen waar ene Nelly woonde, een vrouw waar ik 10 jaar geleden nogal intensief mee gemaild heb, toen ik op zoek was naar een nieuwe levenspartner. Het is een bijzondere vrouw en ik wilde weten hoe het met haar ging: goed.

Vlot daarna reed ik langs De Harskamp; had ik al gezien.

Bij Nunspeet wilde ik weer de mooie bochtige parallel weg rijden, de Van Petersom Ramringweg, maar halverwege was die verboden in te rijden geworden, en dat was niet de eerste keer dat ik tegen een wegafzetting aanreed vandaag. 
Gefrustreerd een pauze ingelast en Karin op: ''naar huis''

Toch eigenwijs een mooi bospaadje gereden, kwam iets verder op dezelfde A 28 uit, maar dat was ook afgesloten.

Eenmaal op de A28 was er een automobilist die begon te wijzen; had ik mijn rechter koffer nog openstaan en mijn wintervoering was tussen band en motor gekomen, schade aan de voering lijkt mee te vallen, maar geeft wel aan dat ik moe genoeg was om naar huis. 
En het had ook vast kunnen lopen wat bij 130 ook niet ongevaarlijk is.

Mooi om half zeven thuis, waar Janke heel blij was mij weer te zien.

Km stand bij vertrek: 105380, aankomst: 107894 dus 2514 km gereden, klopt ook wel: heen en terug 2 keer 800 km en 3 rondritten van 250 km

Ik nam elke morgen een klein lunch pakketje mee vanuit het hotel en dat bespaarde elke dag een dure lunch, en kon koffie met iets erbij meestal volstaan.

Omdat je alleen bent zit je ook niet met de hele groep te hijsen, dat scheelt ook hoewel het wel minder gezellig is.

Extra hotelkosten:

Slenaken 48,50 en 41,75, samen                   € 91,25                2 maaltijden plus extra kosten

En Orbey 4 keer drinken                               € 25,20                € 6,30 voor een pilsje van 0,5 L

Supermarkt, sixpack en koekjes                    € 8,70  

Koffie e.d. Onderweg                                    € 20,00

Entrees Musea                                               € 24

Bandenslijtage en brandstof 2500 km           € 400

Overgemaakt aan Vrij-uit                             € 803,50

Totaal 1 week motorvakantie:                     € 1472,65 zeg maar € 1 400,-

2013 07 10 02 De rondritten in de Elzas vanuit Orbey.

2013 07 10 02 De rondritten in de Elzas vanuit Orbey.

Woensdag 10 juli 2013

Eerste dag route over mooie bergpassen, heten hier Cols, naar Mulhouse, het Automuseum.

Weer haast zonder brandstof gestaan, op de hele route kom je geen enkel tankstation tegen en als je nog 70 km te gaan hebt en dan aan Karin vraagt om het dichtstbijzijnde tankstation weet ze niet eerder 1 te vinden dan op 150 km, hemelsbreed gerekend. 
Word je niet blij van.

Na 20 km kwam ik in een wat groter plaats, Cernay, en daar toch maar vragen en volgens een ouder echtpaar wat uit de bank kwam, was er wel 1 in die plaats en ze begonnen me half Duits, half Frans te vertellen hoe ik moest rijden, maar ik waagde nog een poging bij Karin en nu vond die ze wel. 
Dat liet ik ze zien en ze wezen op de derde, Garage Candusso, dus Karin op nieuwe bestemming en er heen, niet via de kortste weg, maar omrijden over de snelweg, wat op zich niet zo erg was, maar ik zag op de 2610, de oude Karin, dat we daar de terug route kruisten, en na het tanken wilde Karin me terug naar het hotel hebben in plaats van naar het auto museum.

Om de slagboom heen gereden, scheelt parkeer geld. 
Gezocht naar een plek in de schaduw en op asfalt, wat niet lukte, dus in de volle zon, omgedonderde motor is nog erger.

Alle spullen mee, ik had gelukkig plastic tassen mee, en een heel eind lopen naar de entree.

Bij de ticket verkoop vragen naar garderobe en ik moest 5 euro pand geven en kreeg een sleutel van een locker.

Mij op de wc verkleed, spullen pasten niet in de locker, laarzen er bovenop.

11,00 euro entree. 
Werkelozen hadden korting, maar dat moest je wel aantonen met een Franse pas en die had ik niet.

Een mooie verzameling auto's. Als je ze allemaal wilt zien:         http://www.citedelautomobile.com/

De Fransen waren de eersten die auto's in serie bouwden en van die eerste serie van 7 hadden ze er ook nog een paar. 

Een enorme hal met de hele ontwikkeling van de auto, vanaf het allereerst begin.

Ook een hal vol sport- en race auto's en ze hadden een Bugatty Veyron staan.

Halverwege de Simca 1000 waarmee Tante Nel een aanrijding heeft gehad.  

En ook de Peugeot 404 waarvan mijn vader tegen Klaas (die hem als trotse en verse eigenaar liet zien), zei:'' die auto zal jouw het vloeken nog leren''

 

Op de terugweg passeerde ik een liftster. 
Toen ik even later pauze had gehouden passeerde ik ze later weer, ze liep verloren over een verlaten bergweg te sjouwen met 2 tassen. 
Ik stopte, waarom weet ik nog niet, maar ze sprak Nederlands en was op weg naar Colmar. 
We hebben het erop gewaagd en ik heb haar achterop genomen. 
Halverwege de rit me wel gerealiseerd dat ik wel een risico nam en stel je voor dat ze voorstelde om met mij mee als ik vertelde dat ik in een hotel logeerde.

In Soultzeren, moest ik linksaf naar het hotel terwijl de weg naar Colmar naar rechts werd aangegeven.

Ik ben gestopt en vertelde dat ik linksaf moest, en we namen afscheid. 
Ik kreeg nog haar kaartje ze heet Isabelle Brandenburg en dit is de site: http://www.hpi-heiltherapie.net/index-nl.html

Donderdag de tweede dag route. De meest noordelijke door de Elzas.

Mooi asfalt, nergens een parkeerplek, dan maar zo.

Wederom mooie cols, fraaie uitzichten en een cirkelvormige weg de D45a, een berg op, met bovenop een kerk. Rocher de Dabo. 

 

Verkleed, 2 euro entree betaalt en de kerk bekeken, toren beklommen van het uitzicht genoten en later zowaar 1 keer een tankstation, gelijk nemen want de volgende kan heel lang duren. Een echte dorpspomp.

Ook nog hetzelfde busje.

Uitzicht van af De Dabo.

Ook nog Le Mont Saint-Odile bekeken, stadje van de Merovingers
.Mont Sainte Odile Convent - Obernai - Beoordelingen van Mont ... 
Voor diegene die er meer van wil zien.

De Ingang

In een van de kapellen; 2 evangelisten en christelijke motieven

Ook mooi, niet eens entree voor het Klooster, dus mezelf getrakteerd op 2 keer een kop koffie.

Vrijdag de derde rondrit.

Dit was een dubbele 8 en daar heeft Karin moeite mee. 
Je krijgt een driesprong en beide kanten zijn hetzelfde paarse lijntje, maar als je de verkeerde neemt, navigeert hij nog slechter dan anders. 
Van de 4 keer ging het 1 keer fout bij Labaroche. 
Na 10 km kwam ik erachter dat hij de bochten verkeerd om aangaf en ik bedacht dat de uitzetter vast wel een reden heeft gehad om de route zo om te doen, dus keren en de route goed om gereden. 
Halverwege gaperig, en ik vond zowaar een café dat open was aan de route, met een parkeerterrein er tegenover, in het zicht, dus een dubbele bak koffie.

En op het zuidelijkste gedeelte van deze route mooie cols.

Op een gegeven moment herkende ik de bochten, dat was het stuk waar ik was gekeerd.

Toch was er 1 bocht die me ontkwam en ik saaiere uit over de linker weghelft, waar nu wel een tegenligger aan kwam. 
Gelukkig hield die goed rechts. 
Als hij meer de binnenbocht had genomen, had ik hem geraakt, nu was het een reden om toch even een pauze te houden.

 

In het begin van deze route zat de Koningsburcht - Chateau Du Haut-Koenigsbourg.

Die heb ik bekeken, de motor onderaan de trap, alle spullen er los overheen, maar omdat er met bordjes gewaarschuwd werd om geen waardevolle spullen in de auto achter te laten heb ik een politieagent aangesproken, hij begreep me niet, meegetroond naar de motor en gevraagd of de spullen er nog zouden liggen als ik de burcht bekeken had. 
Hij zou er een oogje ophouden en de entree was 8 euro en daarom heb ik alles uitgebreid bekeken.
Daarna een lunch in het bijbehorende restaurant; €10 voor koffie en oudbakken cake.

Het 2 eeuwen een ruïne geweest, maar na de oorlog van 1870/1871 toen de Duitsers hier de baas waren.  heeft Wilhelm de tweede, dezelfde die in Huis Doorn begraven ligt, (niet Willem de chagrijnige van het Deutches Eck) opdracht gegeven om het kasteel in de luister van de 15de eeuw te herstellen

Er is 8 jaar over gedaan en het resultaat mag er zijn. Het beste verhaal staat op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Kasteel_Haut-K%C5%93nigsbourg

Merkwaardig vond ik dat de foto die toonde hoe tijdens de restauratie de smidse gefunctioneerd had, zo een uitgesproken Joods voorwerp liet zien.:

Duidelijk een Joodse lamp armatuur.

Toen ik terug kwam bij het hotel stond alles vol auto's en was het druk, die auto's waren het bekijken wel waard:

 

2 citroen-s, ik weet niet welke de oudste is.

Een Citroen, een Hotchkiss en een Peugeot met de koplampen achter de grille.

Het is echt een Hotchkiss, zeer zeldzaam.

Hier staat Renault

En dit is de hele Renault

Het was een oldtimer treffen, met een rondrit

 En ook nog een Jaguar.