2015 09 29 18 di. Van Ettelbruck naar huis, file.

2015 09 29 18 di. Van Ettelbruck naar huis, file.
71a Kalkesdelt tot 00 thuis Ropta 465 km 5:09:12

Terugreis, toch maar over Maastricht, hoewel de files daar berucht zijn.
Bij Maastricht waren ze met de weg bezig maar we waren buiten de spits, dus viel alleszins mee.
Toch, vlak na de afslag naar Boxmeer ging het mis.
Alles viel stil en we zaten in een langzame file, verderop moest alles naar 1 baan en vervolgens om een gestrande auto heen, maar dat was niet de reden, verderop was de weg afgesloten en we moesten de afslag nemen.
Eerste afslag er af, zoeken waar we zaten en ik kon de A77 niet vinden omdat dat nummer precies in de vouw van de kaart zat, dus terug richting Venlo, kwamen bij dezelfde afslag en we mochten deze niet op, maar konden niet anders dan de andere kant op, terug richting Maastricht, volgende afslag er weer af en via binnendoor weggetjes proberen richting noord te komen, maar we waren de enige niet dus schoot het niet op duurde het wel even voordat we weer op dezelfde kruising stonden als waar we eerder verkeerd terug waren gereden, nu dus rechtdoor over Oefelt,  en op naar de volgende rotonde. Daar de N264 op, omdat de bestemming ''Venlo'' niet was afgeplakt en er ook geen politieauto stond, die stond pas 3 km file verder om te verhinderen dat we de A73 op konden, rechtdoor was allemaal tertiaire wegen en terug naar Maastricht lokte ook niet, ik kreeg de zaak gekeerd op een breed uitgevallen afslag en terug, in de file naar Oefelt, daar richting Cuijk (altijd handig, een doorgaande hoofdweg, zonder bebouwing, niettemin max 50 en vol drempels) en daar via de N123 weer proberen op de A73 te komen, die dit keer nu eens niet was afgesloten en zo zaten we, met 2 uur vertraging en minstens 15 nodeloos verreden km, weer op route.
Op de radio noemden ze dit: ''Het verkeer wordt omgeleid.'' We kwamen wel 7 motoragenten tegen, waarom die niet even ''Venlo'' afgeplakt op de richtingwijzers, zodat je weet dat je daar niet langs kunt?
Verder zonder problemen thuis gekomen.
Kat was blij ons te zien en de stapel post doornemen en 100 mails verwerken en beantwoorden, wat niet mee valt als je net bent overgestapt op W 10 en je vertrouwde mail programma Firefox niet meer werkend te krijgen is en je voor de zoveelste keer al je mail adressen en groepen kwijt bent.

2015 09 28 17 maandag Vianden.

2015 09 28 17 maandag Vianden.
Maandag 28 september 2015 Vianden.

Vandaag het bezoek aan de Burcht Vianden, ooit bezit van onze koning Willem de eerste.
Hij verkocht het, toen is het gesloopt, dat ging hem te gek en hij kocht de restanten terug.
Jarenlang een ruïne, tot het in bezit kwam van de groothertog van Luxembourg, die het aan de staat verkocht zodat hij niet voor het herstel opdraaide.
Vanaf 1977 is men bezig geweest om het in oude staat terug te brengen en dat is aardig gelukt, het was een mooi slot om te bezoeken.
Terug nog even getankt, de dieselolie is hier nog geen euro de liter, en ook brood voor morgen gekocht.
Mooi op tijd terug, lekkere vrije middag.
Morgen naar huis.

In oude luister hersteld.

In de hof kapel.

2015 09 27 16 zondag Mullerthal

2015 09 27 16 zondag Mullerthal
Zondag 27 september 2015 Mullerthal.

Het was alweer mooi zonnig weer.
Dus een stukje wandelen lokte wel.
Op de receptie was nu iemand aanwezig en daar lagen ook meer folders, o.a. 1 van de burcht Vianden, wat volgens hem erg mooi was en ook nog open en de vvv in Mullerthal was volgens hem ook open.
Karin op Mullerthal en even zoeken om de vvv, die achter een hotel bleek te zitten.
In dat hotel had ik al een folder gevonden met wandelingen en de kortste was 9 km, maar dat was Janke veel te lang, daarom wilden we maar een eindje het dal in lopen en dan via dezelfde weg terug, maar toen vonden we die vvv, die wist een rondwandeling van 5,4 km die volgens haar erg mooi was en goed bepijld, dus die gelopen. Inderdaad erg mooi.
Rond 2 uur terug bij de caravan en lekker zitten lezen en freecellen.
Morgen naar Vianden

2015 09 26 15 zaterdag van Doucheir Herrison naar Ettelbrück.

naar Luxemburg
2015 09 26 15 zaterdag  van Doucheir Herrison naar Ettelbrück.
51a Les Merilles tot 71a Kalkesdelt TOLweg 461 km 4:48:48
51a Les MerillesViaEpinal tot 71a Kalkesdelt 443 km 5:33:04

De avond van tevoren de luifel al opgepakt, net als in La Malene,
Ik had de route nog eens bekeken en de geplande tolweg maakte, net als gisteren, nogal een omweg, en harder als 100 rijden we zelden.
De route kaart van de ANWB erbij en we konden ook over Epinal.
Volgens deze kaart haast allemaal dubbelbaans niet door allerlei dorpjes.
In tijd wel een dik half uur langer, maar in afstand 20 km korter.
Het laatste stuk gister binnendoor vanaf Oyonnax tot de camping was beslist niet tegen gevallen, meestal konden we even hard rijden als op de Peage, dus de nieuwe route in de Montana en in de Zumo.
Viel niet tegen
Op de tolweg zagen we de aankomst tijd op de Zumo altijd gestadig later worden, dat hadden we nu niet.
Wel was jammer dat ik per ongeluk een routepunt op een parallel weggetje plaatste, het leverde een tijd vretende omweg op door allerlei dorpjes, met drempels en verkeerslichten,
Toen we zagen dat Karin ons van de hoofdweg de N83 af stuurde, vroeg ik aan Janke wat we moesten, die had de kaart.
Ze zei dat ik reed en het maar moest weten, dus Karin gevolgd en later het verwijt krijgen waarom ik toch van die mooie N83 was afgereden.
We konden nooit weer die hoofdweg, de N83 terug vinden en ons humeur leed er erg onder.
De wegwijzers richting Besançon maar gevolgd, in de hoop op een betere weg en minder dorpjes.
(later de track vergeleken met de route en het hielp weinig)
Eenmaal langs Besançon ging het beter, over Vesoul, Luxeuil-Les-Bains, rondwegen langs Épinal en Nancy en zo naar Metz.
We zagen de aankomst tijd nu niet steeds later worden en de A1 was tolvrij, maar wel erg druk.
Bij Luxemburg de borden Ettelbrück gevolgd en niet Karin; de A7 bleek veel verder berijdbaar als dat mijn kaarten in Mapsource aangaven, en dat leverde een tijdwinst van 20 minuten.
Door Ettelbrück, een route Barree, maar geen alternatief, dus doorrijden en we konden er best langs.
Op de camping niemand aanwezig, caravan recht, luifeltje gebouwd en nog niemand aanwezig, eerst maar een supermarkt gezocht, de dichtstbijzijnde was midden in Ettelbrück en geen parkeerterrein de volgende, een Lidl wel, inkopen gedaan, slag over de camping gelopen en lekker gegeten,; de overbekende rode kool uit de pot, alu-vlees en aardappels uit Friesland en, omdat ze zo klein zijn, 2 franse toetjes de man.

2015 09 25 14 Vrijdag Cascades du Herrison.

2015 09 25 14 Vrijdag Cascades du Herrison.
Vrijdag 25 september.

In het dorpje Doucier, waar de camping Les Merilles is, wordt de Cascade du Herrisson al aangegeven.

Aldaar een groot en gratis parkeerterrein, ('s zomers moet je wel betalen)

Rugzakken met eten en drinken op en op naar de waterval.

De eerste is de hoogste, er zijn er een stuk of 7, we liepen maar 1 keer haast fout omdat ik dacht dat de weg naar rechts een andere sentier was, maar de weg naar links ging over het water en dat was dus het verkeerde zijpad.

Het laatste stuk boven is vlak.

Bij een restauratie wilden we een warme lunch, ik bestelde iets met Ham en worst, de plaatselijke specialiteiten, maar we kregen brood met vleeswaren.
Wel lekker, maar dat hadden we ook in onze rugzakken.

Daar tegenover was de laatste waterval.

Ik wist mij van de vorige keer te herinneren dat je achter de waterval langs kon lopen en dat was daar.

Uit de wegwijzers konden we niet wijs worden hoe we boven aan die laatste waterval konden komen. Er was wel een plateau te zien.

Janke wilde eerst terug, maar omdat we dan weer de paus niet zagen, toch maar via Ilay naar de auto weg en waar de brug over de Herrisson was, vond ik dat plateau waar je de waterval van boven zag.

Toen het hele eind terug, we deden 3 uren om boven te komen, en waren in 2 uren weer beneden.

Janke is nog uitgegleden leverde wat schrammen en blauwe plekken op.

Ze had toch niet naar dat laatste uitzichtpunt gewild, en wilde nu niet eten koken, 2 keer brood kon ook wel.

Die dure lunch gaf wel houvast in de maag, we konden nu tot 7 uur wachten en zijn uit eten geweest.

Bij La Tonnelle.
Dik € 66 voor Trouth, (ik denk Forel) met salade en Creme Brulee als toetje.

Redelijk.

Het bovenste vlakke stuk

Dit is de bovenste. hier vlakbij hebben de geluncht.

Dit is de onderste en de hoogste

Het pad / Le Sentier.

2015 09 24 13 Donderdag van Malene naar Herrison.

2015 09 24 13 Donderdag van Malene naar Herrison.
Donderdag 24 september.
31a Camping  48 La Malène tot 51a Les Merilles 506 km 5:29:21
Tol:
24-09-15 APRR 21850 ST APOL FR Af € 13,80 24-09-15 ASF PISTE NPCI 4540817 92RUEIL MALMA FR Af € 22,10

Een reisdag.
Route gereden zoals Mapsource het had bepaald, maar de auto wordt ouder, je moet nu bij een stijging van 3 of 4 % al terug naar de 4 en bij 6% naar de 3.
We hebben ook het verbruik bijgehouden: met caravan 1 op 10, word je ook al niet blij van.
Bij Lyon moesten we weer eens tol betalen, eerst 2 aparte pootjes links, voor telepass en de rest: allemaal grote borden er boven: verboden voor caravans!
Wat nu, midden op de weg blijven stilstaan ? en dan?
Dus keren of we misschien toch bij die eerst poortjes helemaal links iets gemist hadden.
Gelukkig was het even rustig, maar nee; alleen telepass, alarmlichten aan en wachten op een rustig moment en weer keren.
Toen zagen we dat er helemaal rechts ook nog 2 poortjes waren, waar vrachtauto's door gingen.
Daar achteraan.
De man in het hokje hield een heel boos Frans verhaal, zwaaide met zijn vinger en had het over: Gendarmerie.
Ik heb hem in het Nederlands beantwoord dat een betere bebording en een pijl voor Caravans misschien konden helpen.
Ik heb het idee dat ik hem beter begreep dan hij mij.

Na Lyon, hield de A404 al voor Oyonnax op, wat een heel geklooi opleverde om door dat plaatsje heen te komen, daarna een prima geel weggetje, vaak zelfs dubbelbaans, en de camping Les Merilles was precies waar Karin zei dat die was, dat hebben we ook wel minder beleefd.
Vrij grote camping, afgebakende plaatsen die meestal zelfs voor onze kleine caravan al te krap zijn, veel Chalets en de helft van het sanitair dicht, maar de rest is prima.
Wel erg modderig en die modder plakt vreselijk, na een uur stelde Janke de regel om de schoenen op de mat uit te doen.

2015 09 23 12 woensdag De Sentier, Roc des Hourtons.

2015 09 23 12 woensdag De Sentier, Roc des Hourtons.
Woensdag 23 september 2015
Vandaag de lang verwachte bergwandeling; dat was de hoofdreden om deze camping in la Malene te nemen.
De raad van de beheerder opgevolgd en eerst de 3 km langs de rivier en dan omhoog.
We konden niet altijd wijs worden over de markering, er stonden gele en groene strepen, maar niet waarheen die leidden.
En er stond een kruis van een gele en een groene streep op een boom, maar volgens de teasi one, K3 moesten we daar wel langs.
Een heel eind verder weer een kruis, nu een geel, en de andere weg liep naar beneden, kon nooit goed zijn, de weg daar het kruis was duidelijk vaak belopen en ging verder de berg op, die andere kwam veel verder op dezelfde auto weg uit en de linker bij het parkeerterreintje, waar het uitzichtpunt was, dus de linker genomen.
We kwamen in een gehucht, daar stond een weg wijzer en als we datzelfde pad 10 Franse minuten terug liepen kwamen we bij  Roc de Serre, maar dan moesten we ook dezelfde weg weer terug.
En als de deze autoweg de andere kant uitlopen kwamen we bij het uitzichtpunt Roc des Hourtons, maar er stond niet hoe ver of het was, we zijn wel even die kant uitgelopen, maar het punt kwam niet in zicht, dus keren.
Op die kruising stond een kaart, zonder schaal, daaruit kon ik opmaken dat we bij dat gele kruis, dus wel die weg naar rechts hadden moeten hebben, dan waren we bij Roc des Hourtons uitgekomen.
De route die we nu liepen was wel korter, maar we zijn dus in Rome geweest en hebben de Paus niet gezien.
Weg naar beneden was minder steil dan die omhoog en had ook geen afslagen, dus na 5 uren stonden we weer bij de brug over de Tarn vlakbij La Malene.

Later ontdekte ik dat op de oude laptop, de Amilo, nog de kaarten van de Cevennen van vorig jaar stonden, en dat op die Openstreetmap kaarten de beide uitzichten en de wegen (Sentiers) goed vermeld werden.
Als ik die in de Montana had kunnen krijgen (wat overigens zeer de vraag was) hadden we foutloos kunnen lopen.

Niettemin is de opzet geslaagd; we wilden een bergwandeling maken en dat is goed gelukt en dat hij wat korter uitviel is geen ramp, hij was zo lang genoeg.

Geen Paus.

2015 09 22 11 dinsdag Abime de Bramabiau.

2015 09 22 11 dinsdag Abime de Bramabiau.
44 Saint-Sauveur-Camprieu 43.3 km 0:38:04

Dinsdag 22 september, eerst maar overleg gepleegd met de camping beheerder; de verwachting was vandaag kans op regen, en morgen weer zon, dus vandaag naar de onderaardse rivier Abime de Bramabiau en dan morgen de wandeling.
Ik kon hem de trail laten zien op K3, en zijn advies was om eerst naar het einde van het pad aan de overzijde van de Tarn te lopen, daar omhoog en dan kom je langs uitzichtpunt Roc des Hourtons en Roc de Serre en dan naar beneden en je komt vlak bij de brug uit.
Maar vandaag dus naar die onderaarsdse rivier.
Op naar Saint-Sauveur-Camprieu, onderweg een stop in Meyrueis, waar ik een jaar geleden gelogeerd heb en een hele dag omgelopen in de regen.
5 km eerder dan verwacht werd Abime de Bramabiau al aangegeven, ik had de entree in het dorpje Saint-Sauveur-Camprieu verwacht, maar de ontvangst [accueil] was even verder als het uitzichtpunt. Eerst nog een kopje koffie en stukje brood bij de auto, het was tegen 12 uur en de rondleiding duurt een uur, dus dan wordt het te laat.
Eenmaal binnen, jawel, de gids had pauze en de eerstvolgende rondleiding was om 1 uur, en we hadden de koffie net op.
Maar even bij de brug gezien waar je zicht hebt op het punt waar de rivier uit de rots stroomt.
Vorig jaar, toen ik hier was op weg naar Marokko, gaf hij meer water.

Uitzicht vanaf de brug op de kloof waar het water uit komt.

Omdat we toch tijd over hadden, doorgereden naar het dorpje Saint-Sauveur-Camprieu om te zien of daar misschien ook een onthaal was, maar geen enkele verwijzing naar de grot, noch rivier kunnen ontdekken; het adres op internet is anders dan dat volgens Mapsource.
Op het parkeerterrein troffen we een paar andere Nederlanders die hem net gezien hadden, hij was wel indrukwekkend en ik wilde hun laten zien waar de Chaos van Monpelier was, maar Janke moest even naar het toilet en had de auto op slot gedaan, met mijn sleutels er in (terwijl ik er het zicht op had), en dus kon ik hem de kaart niet laten zien.
Tot overmaat van ramp kwam de gids melden dat de start van 1 uur, beneden bij de rots was en niet in de hal van het gebouw, wat 10 minuten lopen verschil maakte, die we dus nu niet meer hadden omdat mijn koffie en brood ook in de afgesloten auto lag en we ook nog kaartjes moesten kopen.

We gingen in, waar het water uit kwam

Vanuit de ingang kon je de brug zien vanwaar de eerste foto is genomen.

We waren maar 5 minuten te laat, gelukkig hebben ze even gewacht.
De groep was 10 personen; 8 Nederlanders en 2 Fransen; uitleg van de gids uitsluitend in Frans.
We moesten het doen met een gedrukte vertaling, die je in de grot, vanwege het spaarzame licht slecht of niet kon lezen, net als in Aven Armand.
De grot was de moeite waard en langs een rivier lopen in een ruimte die soms 70 meter hoog is was wel een ervaring.

de voetafdruk van de Dino.

Er waren ook nog dinosaurus voetafdrukken te zien en een dik uur later stonden we weer bij de auto.

We besloten om niet de kortste weg te nemen, maar vanaf Meyrueis de Gorges de la Jounte te rijden en dan via Le Rozier nog een stuk Tarn.
In Meyrueis vonden we een supermarkt, op het parkeerterrein een hele rij wachtende mensen. Ik vroeg of ze op de bus wachtten, was niet zo, het was 3 voor 3 en de winkel ging 3 uur weer open.
Ook de Georges de la Jounte is mooi.

2015 09 21 10 Ma. fietsen naar Sint Enemie.

2015 09 21 10 Ma. fietsen naar Sint Enemie.
Maandag 21 september.

Fietsweer,
's Morgens eerst per fiets het pad verkend dat stroomafwaarts gaat en deel uit maakt van een omschreven route die langs de Roc des Hourtons liep die ik op internet gevonden had.
Ik wilde weten hoe ver het was en of het inderdaad een rondwandeling was langs Roc de Serre en  Roc des Hourtons.
Punt gevonden waar deze weg uitkomt op dit pad langs de Tarn.
Volgens de omschrijving is het een heel eind en dat klopt ook wel, mijn fiets teller gaf 3 km.
Die route/sentier gaan we dus nog lopen.
De Tarn is het mooiste tussen  Le Rozier en Sainte-Enimie en vanaf onze camping in La Malene is het, volgens Karin, 13 km naar St Enimie.
Het leek mij een ideale fietsafstand en ik verwachte dat de weg, omdat hij langs de Tarn loopt, niet veel zal stijgen en dalen.
Janke had haar twijfels, maar het weer was schitterend en zoveel hadden we nog niet gefietst, dus de fiets de helling opgesjouwd die de Camping scheidt van de doorgaande weg en op naar St Enemie.
Het was wel een succes, we moesten maar 2 keer een eindje lopen omdat de stijging vrij groot was, maar lang was dat nooit.
Op de fiets geniet je meer van de mooie hellingen en uitzichten dan in de auto en het was zo warm dat we zonder jas of trui konden fietsen en ook niet ze warm dat het zweet je bij alles neer liep,  nee , eigenlijk gewoon ideaal weer.
In St Enemie wat rondgelopen, de geschiedenis van st Enemie gelezen die zowaar ook in het engels op een informatie paneel stond en ook nog even de plaatselijke kerk gezien en een ijsje gekocht.
Toen maar weer terug, helemaal zonder te moeten lopen, het ging stroomafwaarts.

's Avonds kreeg ik, met hulp van de camping beheerder, internet werkend op de smartphone en las de oproep van Willeke of we vrijdag 1 oktober op 3 kinderen konden passen,
Janke wil wel, maar dan niet donderdag avond, vlak voor Ab, ook niet woensdag middag, maar al dinsdagmiddag thuis komen.
Ook omdat Willem en Jan Auke dan komen eten, en dan moet je wel wat fit zijn.
Dan hebben we nog 2 dagen om hier dingen te ondernemen en dan moeten we de rustdag bij Harrison laten vallen.

2015 09 20 09 Zondag rustdag, Maria kapel.

2015 09 20 09 Zondag rustdag, Maria kapel.
Zondag 20 september.

Ontbijt aangevuld met crackers, je moet wat.
De bakker was nu wel open, en de slager ook en zelfs het souvenir winkeltje, daar verkochten ze ansichtkaarten, en ook postzegels zodat we kaarten hebben gestuurd aan de mensen die we niet via internet een groet kunnen sturen.
Maar weer een rustige dag, mooi boek gelezen over de opkomst en strijd van de socialistische beweging in Friesland.
Ook naar het Maria beeld gelopen dat halverwege die 10 haarspeldbochtenstaat en vanwaar je een mooi uitzicht hebt op La Malene.

De Kapel.

uitzicht vanaf de kapel op La Malene

2015 09 19 08 Za. Tarn, Chaos van Monpellier, Aven Armand.

2015 09 19 08 Za. Tarn, Chaos van Monpellier, Aven Armand.
Zaterdag 19 september.

Tis wat; Binnen 1 jaar voor de 2de keer naar deze mooie wandeling.
Heenreis langs de mooie Tarn, onderweg nog een uitzichtpunt beklommen voor €1 samen, plaatje voor Jankes wandelstok gekocht en de versperring in de Tarn van bovenaf bekeken.

Van boven af bekeken 

Uitzicht vanaf datzelfde punt.

De Chaos is nog steeds mooi, we liepen maar 1 keer fout omdat het uitstapje over de gele route een kortere terugweg had dan wij wilden.
Waardoor we weer bij de Arc de triomf uit kwamen in plaats van een stukje verder op de rode route.

De Barbarini van de Chaos van Monpellier

De Arc de triomf

Hij had 2 poorten

Zie je het gezicht? Op wie lijkt het?

Genoten van alle uitzichtpunten en na 3 uren waren we terug bij de auto.
Toch maar door naar Aven Armand, hoewel de combi-ticket van € 31 nog wel een paar dagen geldig bleef.
De aangegeven route ging over de D996 via Meyrueis, maar Karin gaf de D63 die minstens de helft korter was.
Was wel smaller weggetje en veel korter.
Royale gratis parkeerplaats en een kabeltreintje naar beneden.
We hoefden maar 10 minuten te wachten voordat de volgende groep naar beneden ging en de grot was schitterend.
Het is slechts 1 ruimte, maar een zeer indrukwekkende verzameling stalagmieten.
Leuke show er om heen en goed uitgelicht.

Met 1 uur stonden we weer boven en terug naar de caravan, laatste stukje weer de krappe afdaling langs de 10 haarspeldbochten.
Ik was blijkbaar wel moe want ik moest nu ook 1 keer steken om niet de rotsmuur langs de bocht te raken.
We konden geen brood krijgen, de bakkerin het dorp bleek dicht.

2015 09 18 07 Vrijdag Tarn, omvormer reparatie.

2015 09 18 07 Vrijdag Tarn, omvormer reparatie.
Vrijdag 18 september.
Ernstig pogingen gedaan een rustdag te houden.
Pas om half 9 wakker, lekker lezen en tussen de middag lunchen in het dorp. Misschien lukt dat beter dan dineren.
De pizzeria was open, buiten zat niets, maar binnen bleek ook een ruimte en daar zaten mensen te eten, maar we konden er niet eten ''complet''
Een paar Franse dames vroegen ook en zo werden we gewaar dar er maar 1 dame werkte die niet meer mensen aan kon.
Het hotel daarnaast serveerde alleen drinken en sorbets, dus terug naar de caravan en Janke heeft alsnog weer een pot opengedraaid.
Na eten een eind gewandeld langs de Tarn, nu wel aan de goede kant en in de goede richting, gisteren niet goed genoeg op het info bord gekeken.
Stroomopwaarts loopt een pad aan de zuid = linker oever, aanmerkelijk beter dan het pad van eergisteren.
Wel het zelfde stuk terug.
Bij de brug wordt ook een trail/sentier aangegeven van 3 en een half uur, volgens Janke kwam je dan weer hier uit, maar ik twijfelde.
Stel dat je na 9 km er achter komt dat het wel een 1 richting pad is, sta je mooi, moe en wel, 9 km van huis.
Er kwamen juist een stel Fransen aanlopen, die gevraagd en ik bleek gelijk te hebben, na 9  km sta je dus 9 km van huis.
Het was wel een mooi pad en ging vrij steil omhoog, maar je moet dus hetzelfde eind terug.

De stroom valt niet regelmatig, maar wel zo nu en dan uit.
Ik wilde gebruik maken van de auto accu, om een ongestoorde licht voorziening te maken.
12 V stekker, verlengsnoer en met nog een 12 V verlengsnoer aan de accu klemmen van de caravan, Leuk bedacht, maar werkte niet.
Te weinig materiaal bij mij om de oorzaak te achterhalen,
dus 2de reserve systeem; de 12 V omvormer, die dit voorjaar bij Luik nog zulke goede diensten had bewezen weer aangesloten op hetzelfde 12 V verlengsnoer, ook niets.
Omvormer uit elkaar, zag er allemaal goed uit, maar er stond geen spanning op als de zaak wel goed was aangesloten.
Bleek in de stekker ook een zekering te zitten en die was stuk.
Ik had een reserve zekering, die er in, alles weer in elkaar, weer niets.
Zekering weer stuk.
Zekering vervangen door een schroefje, schroefje te kort, stukje ijzerdraad, 3 keer dubbel erin en weer proberen; geen 220 volt er uit, ventilatortje draaide nu wel, maar dat was dan ook alles.
Nadat ik mijn vingers fors gebrand had aan de heet geworden bedrading de moed opgegeven.
Ik kon geen spanning vinden op de 12 V stekker aan de auto, terwijl de zekering, zeker weten, heel was (was al eerder vervangen door een stukje koperdraad)
Toen ik later de koelbox er op aan sloot, deed die het wel.

Morgen naar de Chaos van Mompelier.
Rijden we meteen een mooi stuk langs de Gorges du Tarn.

2015 09 17 06 Donderdag Camisars, grot.

2015 09 17 06  Donderdag Camisars, grot.
Donderdag 17 september
regen, regen, wat een water.
Ideale dag voor een museum en ik wilde naar het museum van de Camisars, dat is een groep protestanten die zich verzette tegen het intrekken van het Edict van Nantes.
Vooral vanwege de onmenselijke maatregelen die de Katholieke overheid meende te moeten nemen om de protestantse ketters weer op het recht pad te brengen, zoals daar zijn: Inkwartiering van soldaten en dan wel de meest onbeschoftste; de Dragonders, het sturen van de mannen naar de galeien, het onteren en gevangen zetten van vrouwen en het plaatsen in kloosters van kinderen.
Het heet  Musee du Dessert, = Museum van de woestijn, maar omdat ik alle keren weer die naam kwijt was, heb ik het het Hemdenmuseum genoemd. Cammisair = hemd.
Onderweg kwamen we langs een pootafdruk van een dinosaurus.
Scherp rechtsaf en Janke dacht al dat we een boerenerf opreden, maar er was een smalle doorgang en even verder een heus parkeerterrein.
Tussen de buien door, wat niet helemaal lukte, de site op en op een informatiebord stond een nagemaakte afdruk zodat je wist waar je om moest zoeken: Een wat vergrote afdruk van een struisvogel, ik had iets groters verwacht en Janke al helemaal, de afdruk was iets van 20 cm lang, vooral omdat er plaatjes bijstonden van een Tyrannosaurus Rex en Tricheratops.
We vonden de afdrukken wel, maar als je het over inlegkunde hebt vind je meer voorbeelden bij de evolutie theorie dan in de uitleg van de bijbel, i.t.t. Wat veel mensen denken.

het info bord, zodat je wist wat je moest zoeken.

Hier staan ze dan, goed zoeken.

Janke was snel uitgekeken in de regen.

Door naar het museum, door Florac, wat een hele kunst is omdat daar 2 auto's elkaar alleen met veel moeite kunnen passeren en als er een vrachtauto bij is, moet je achteruit, en dat voor een hoofdweg.
We waren er om 10 over 1 en het museum was open van 9 tot 12 en van 2 tot 6.
Geen kaart bij ons en er stond ook geen wandelroute aangegeven, wel een grot.
Op 1,6 km,
Janke wilde er heen lopen, we hebben ook een eindje gelopen maar die Franse kilometers zijn aanmerkelijk langer dan de onze, dus ik wilde met de auto en ging alleen terug om die op te halen.
Op weg naar de grot, en Janke nergens te vinden, ze zal wel doorgelopen zijn, maar dan loopt ze sneller dan ik dacht en er was ook nergens een plek om fatsoenlijk te keren.
Toen ik terug reed vond ik ze wel, ze had de dampen in dat ik haar niet gezien had, maar later bleek dat ze zich om sanitaire redenen in de bosjes verstopt had.
Ja, wel of niet die grot in?
Er stapten mensen in een auto en die raadden hem aan, dus toch maar vragen naar de volgende rondleiding, maar we kregen een geluidsding, zowaar in het Nederlands.
En € 9 p.p.
Zonder wachten op een gids die dan weer extra geld moest hebben.
Bijzondere grot,
Onderaardse waterval, grote zaal en een ondergronds meertje met daarin pilaartjes. Niemand weet hoe die kunnen ontstaan, maar ze staan daar.
Inderdaad het geld wel waard.

De bijzondere pilaartjes in de Grot

Terug en om half 3 waren weer bij het museum.
Het is gedeeltelijk in het huis van 1 van de voormannen van de Cammisairs.
Het Edict van Nantes gaf vrijheid van Godsdienst., maar omdat de koning 1 rijk, 1 volk en 1 geloof wilde  (waar kwamen we dat meer tegen (1 volk, 1 rijk, 1 Führer.) heeft hij onder druk van de katholieke kerk dit edict ingetrokken.
Opvallend vond ik de meerdere Nederlandstalige stukken. Volgens mij omdat in die tijd de RK kerk in Nederland onderdrukt werd (de 80 jarige oorlog ging dus niet om godsdienstvrijheid)  en ze in Nederland dus graag wilden lezen hoe de roomsen te keer gingen tegen de protestanten. En ze hadden daar aanleiding genoeg voor.

In het Nederlands

Wat een ellende

Hoewel hun het emigreren werd verboden slaagden velen er in wel te vluchten, o.a. naar Nederland. [er hingen daar zelfs 2 stadsplannen, 1 van Amsterdam en 1 van Den Haag.], daar hebben wij onze gouden eeuw aan te danken, het waren wel de slimsten en de rijksten die weg konden komen, de armen stierven daar wel.
Het was 3 uren rijden, zowel heen als terug, op de terugweg een supermarkt gezocht en gevonden.
Toen we dat uur moesten wachten hadden we ook 1 gevonden, 10 km verder, maar dan kon je aanmerkelijk voordeliger de spullen kopen in dat dure dorpswinkeltje in La Malene.

La Malene ligt op de kruising van de D907 en de D43. De D43 loopt ten zuiden van la Malene over een bergpas, die weg is zo smal en de haarspeldbochten zo nauw dat hij verboden is voor auto's langer dan 8 meter en ook voor caravans.
Bij veel bochten had ik de hele breedte van de weg nodig om de bocht te halen. En het scheelde weinig of ik raakte het muurtje of de rotswand.

Al met al een wel bestede dag dus besloten we om uit eten te gaan.
Grootste restaurant op de kruising, prijzen redelijk, maar alles rustig, vragen; ze gingen om 7 uur open. Het was nog geen half 7 en we hadden trek.
Daar tegenover een pizzeria, ook vragen, ook 7 uur.
Terug naar de caravan, dan hadden we dank zij de onvolprezen kookkunsten van Janke (blik opendraaien) eerder iets te eten.

La Malene ligt links naast de foto, de dam was voor de watermolen, dat gebouw is links te zien.

2015 09 16 05 Woensdag Tarn en Point Sublime.

2015 09 16 05 Woensdag Tarn en Point Sublime.
Volgende dag, Woensdag 16 september 2015

Rustig aan, maar een stukje lopen;,
Janke had een kaartje gezien met daarop een voetpad langs de Tarn.
Er was een voetpad, sentier heten die hier, langs het riviertje de Tarn en dat leek ons wel wat.
Vanaf de camping kon je al langs het water lopen, bij de brug nog getwijfeld over de linker- dan wel rechter zijde, maar op een info bord op de brug stond een voetpad aan de rechterzijde, (voor ons de linker, maar dat komt omdat we stroomopwaarts liepen en de linker en rechter zijde worden stroomafwaarts gerekend)
Het paadje was afwisselend genoeg met grote gaten, maar bood helemaal geen zicht op de rotsen rondom omdat alles vol bomen en struikgewas stond.
Toen na een paar km het pad ook nog eens in een wildernis scheen dood te lopen zijn we gekeerd. Even later een weggetje dwars en zo het laatste stukje langs de auto weg, die niet druk was, maar wel beter zicht op de mooie rotsen rondom, waar dit gebied ze beroemd om is.
Eerder dan verwacht terug en we besloten om naar het uitzichtpunt te rijden dat ik van te voren op internet gevonden had, maar ik wist de naam niet meer.
Vergelijken met de kaart op de receptie van de camping gaf dat we iets terug moesten en daar had ik wel een Waypoint gemaakt, dus dat zou het wel zijn, bleek wel 20 min rijden volgens Karin en dus meer dan het dubbele omdat je nu eenmaal geen 90 rijd is de bergen.
Eindpunt bleek een parkeerterrein in het dorpje Saint-Georges-de-Lévéjac en een info bordje gaf aan dat daar een sentier begon.
Paadje in, maar we kwamen op een erf en nergens weer een richting bordje te vinden,
Janke de andere kant uit, naar beneden, waar volgens mij nooit een uitzichtpunt kan zijn, maar ze vond een informatie bordje met een trail / sentier naar ''Point sublime'' van 11 km, 4 uren lopen (voor geoefende Fransen) maar dat ''Point sublime'' kwam mij bekend voor, toch een fransman gevraagd en met enige moeite kwamen we er achter dat het uitzichtpunt maar 2 km verder was,
Janke wilde nog lopen, maar die Franse kilometers zijn langer dan de onze, toch maar de auto, bleek zelfs een wegwijzer te staan die we eerder nooit gezien hadden, en zo geraakten we bij het sublime uitkijkpunt. Inderdaad Subliem!

Uitzicht over de Tarn, die daar een bocht maakt, zodat je 2 kloven in kijkt.
Nog €1 en een stuiver besteed aan een herinneringsmunt die je ter plekke zelf moet slaan door 10 keer aan een hendel te draaien, maar de munt die eruit kwam was van de brug bij Millau,
We hadden eerst 20 loze slagen moeten maken om die van het Point Sublime te krijgen, maar dat stond nergens, alleen zaten er stickers op en daar konden we het achteraf uit opmaken.
Andere weg terug.
We reden niet langs de Tarn. wel zagen we nu een wegwijsbord waarop piont sublime werd aangegeven langs hetzelfde binnendoor weggetje.

(de munt thuis gemaakt op de wandelstok van Janke)

2015 09 14en15 04 ma&di van Bourges naar La Malene. Autopech.

2015 09 14en15 04 ma&di van Bourges naar La Malene. Autopech.

2015 09 14 van Bourges naar La Malene in 2 dagen 3

2 Municipal Robinson tot 3 Camping - 2* municipal nv - 48 La Malène 383 km 3:51:59

Maandag 14 september.

Van Bourges naar de Gorges du tarn is niet ver.
Rustig tussen de buien door gepakt

Naast de camping een tankstation waar de diesel wel 20 ct goedkoper was dan langs de snelweg.
Met de losse auto daar getankt en toen de tolweg op.

Janke hoorde gesis en de auto wilde ook minder goed trekken.

Later bij de kleinste hellingen al in de 4 en later zelfs op de vlakke weg.

Toch maar een Aire op.
Ik kon niets vinden, alle banden waren heel, genoeg olie dus maar verder, maar de prestaties liepen steeds verder terug, dus Karin gevraagd naar een garage, 10 km verder was er 1, wilden ons niet helpen, maar verwezen naar Aurilac, 70 km verder.

Weinig keus, de auto deed het steeds slechter.
Maar in het stadje Saint-Flour reden we langs een citroen garage Automobiles Sanfloraines, dus stoppen en vragen.
Ze hadden weinig tijd en spraken uitsluitend Frans en mijn wijzen op de uitlaat en ''noir' gaf geen soelaas.

De buurman was een Peugeot garage Montplain Automobiles en daar werkte een aardige dame die Engels kon.
Zij begreep ons verhaal van weinig vermogen en zwarte rook.

Caravan los en voor de garage aan de kant van de weg, auto omgereden, maar de toe rit werd geblokkeerd door een busje en daar waren ze mee aan het repareren, weer wachten.
Eindelijk had de monteur tijd.
Hij verstond zijn vak wel, want vond meteen een lek in de luchtleiding tussen turbo en radiator, maar liep daarna weg.

Daarom maar weer naar die dame van de Peugeot daarnaast en toen kwamen we te weten dat het onderdeel er de volgende morgen zou zijn en dat de auto met een beetje goede wil rond 10 uur klaar zou zijn.

Ze wist ook wel een camping, heeft die zelfs voor ons gebeld, maar geen gehoor, ander camping geprobeerd, ook niets, de site gezocht, geen openingsperiode.
Nog een keer bellen en ja, de camping Mun. Intern. Roche Murat was open en had plaats.

Alle spullen voor 1 nacht uit de auto, ook een snoer en ze vonden een aardige fransman bereid om ons naar de camping te brengen.
Moest wel eerst een auto met trekhaak worden gevonden en toen ze die hadden bleek die een 7 polige stekkerdoos te hebben, waar onze 13 polige met geen mogelijkheid in kon,.
Geen nood; ik had een verloopsnoer in de auto, maar die 7 polige bleef niet zitten. (ander klem systeem)
Dus ten lange leste de caravan zonder verlichting, richtingaanwijzers, remlichten of wat dan ook de 5 km gesleept naar de camping.

Caravan redelijk op een plek (later erg veel moeite moeten doen hem enigszins recht te krijgen)

de man 10€ en toen hij weggereden was ontdekte Janke dat die grote tas met alle spullen voor het avond eten, het snoer en nog veel meer nog in die auto stond.

Ik naar de receptie, maar kon niet duidelijk maken wat nu het probleem was.

Later samen met Janke er heen en toen wilde ze wel even bellen naar de garage waar we het nummer van hadden gekregen en later bood ze zelfs aan zelf die tas, na het werk voor ons op te halen.

Maar rond 5 uur kwam dezelfde auto, met dezelfde fransman ons de tas brengen en konden we de stroom aansluiten.
Janke de pot snijbonen uit de tas en een paar aardappels en de bekende onbestemde stukken vlees uit aluminium, zonder jus, maar toch wel lekker.

Eerder had ik al gevraagd op de receptie naar een restaurant, volgens hun was het ''une klometre'', maar ze zijn in hen eerste grap niet gesmoord; het was minstens 3, en dan moest je ook nog terug en de weg was verre van vlak.
Blij dat we de tas met avondeten terug hadden.

Zonder stroom gestaan, geen auto voor reserve licht en mijn zaklampje was in Sauerland vakkundig door Jorrit gemold.

Diverse Fransen gevraagd, niemand die Engels kon, wel meer mensen die met stroom bezig waren.

Op het laatste met verloopstekker en lamp de andere palen langs, maar waar ik stoom vond was ons beschikbare snoer tekort omdat het langste snoer in het busje lag.

Op een gegeven moment deed het het weer.
Zaten we niet in donker.

Koude nacht, dekbed+slaapzak over volgende morgen rustig aan, pas 10 uur konden we bellen of het busje klaar was.
We waren van plan om de juffrouw van de receptie te laten bellen, ook omdat het een Frans telefoonnummer was en we de landcode van Frankrijk niet wisten, die er wel voor moest, dat hadden we al ontdekt.

Maar rond 10 uur ging mijn telefoon – die ik al sinds gister weer eens kwijt was en waarvan we dachten dat die in het busje lag, maar hij zat in Jankes tasje.

Die aardig Engels sprekende dame en of het goed was dat ze met een half uurtje met onze auto kwam om ons op te halen.

Prima.

Rond half 11 was ze er en ze wilde meteen de caravan aankoppelen, maar de camping was vlak bij de A75 dus handiger was het om met de losse auto heen en weer te rijden.

De vorige keer dat het zelfde onderdeel stuk was, in Griekenland, duurde het een halve dag voordat de oorzaak gevonden was en koste de reparatie €20, nu was de diagnose binnen 1 minuut gesteld (buiten het half uur wachten) maar kostte de reparatie €228,35. waarschijnlijk gouden schroefjes en zo gebruikt want er stond € 30 voor los materiaal.

De idioot dure rekening.

Maar enfin, hij deed het weer en na de koffie vlot naar la Malene.

Ik had van te voren op Google Earth de camping gevonden, een afrit verder dan dat Mapsource hem aangaf en we waren er tegen 2en.
Bord met vermelding eerst te melden bij de receptie voordat je plaats zocht, maar daar was niemand en een info bordje gaf aan dat er pas om 5 uur iemand kwam, toch maar plaats gezocht en luifeltje gebouwd.

Plaatsje La Malene verkend; alles dicht, pas om 5 uur open.

Stukje lezen, en om 5 uur was er nog niemand op de receptie, maar de bakker was wel open en verkocht ook nog wat groente en de Boulangeri/Patisserie had iets wat op gehakt leek voor € 10 per kg, daar maar een pond van; ik dacht: mooi royaal, maar Janke dacht: kunnen we mooi 2 keer van.

Later, toen we thuis waren heb ik nog een mail gestuurd naar Citroen Nederland, met de vraag waarom ze voor buitenlanders zo veel meer in rekening brengen, maar kreeg een ontwijkend antwoord over andere kosten in het buitenland.

2015 09 13 03 Zondag Bourges, Kathedraal.

2015 09 13 03 Zondag Bourges, Kathedraal.

Zondag gevraagd naar het fietspad langs het water waar we onderweg iemand hoog van hoorden opgeven, was de andere kant uit en ook veel langer, maar toch wel mooi fietsen.
Dankzij onze verkenning van de vorige avond konden we de steile hellingen omzeilen en vonden de Cathédrale Saint-Étienne.
Hij was open en mooi.

Op de gebrandschilderde ramen konden we weinig voorstellingen herkennen; zullen wel heiligenlevens zijn en die kennen we nu eenmaal slecht.

Stond wel een astronomisch uurwerk.

De crypte hoefden we niet in, maar de toren beklimmen leek ons wel wat en de entree betaald en haast 400 treden omhoog.
Wel mooi uitzicht en toen we weer beneden waren was Janke misselijk van het draaien op de trap.
Op her kerkplein was een internationale markt en een gratis museum waar techniek als kunst werd getoond.
Toen we weer bij de caravan waren ontdekken we dat we de buitenkant van de kathedraal hadden overgeslagen.
Gister avond wel in donker bekeken , maar nu niet overdag terwijl de middelste het laatste oordeel moest uitbeelden.
Janke wilde er niet weer heen.
Dus we zullen het moeten doen met de avond opname en de plaatjes van internet.
De camping is niet duur, en de plaatsen zijn van gravel, waar geen haring in te krijgen is en niemand deed het ook dus pogingen maar gestaakt.
Dan maar geen luifel.
Zag er wel verzorgd uit, maar die steentjes plakten aan je schoenen en na dat Janke voor de zoveelste keer de caravan had uitgeveegd stelde ze de regel om de schoenen op de mat uit te doen.
Wel gratis WiFi, maar appen werkte niet.
Je moest op de site van de stad al je gegevens invullen en dan kreeg je inlog gegevens.
Op de smartphone te veel gedonder, maar later op de laptop lukte het wel en het werkt ook nog vrij goed.
Ik heb allemaal onzin gegevens opgegeven, behalve Mail adres en telefoonnummer omdat daar de SMS met inlog gegevens op binnenkomt.
Als je de postcode 9202 KE opgaf werd die ongeldig verklaard, dus je moest wel een fake Frans adres invullen.