2017 09 27 08 woensdag terugreis

2017 09 27 08 woensdag  terugreis

Op het station foto's genomen van de hele groep.

Hilda, Willy, Janette, Hans Hieke, Frits, Ineke, Janmke, Saphia, Jan, Heije, Johanna en Jos

Al met al 12 uren in de trein, maar ik vind de comfortabeler als een vliegtuig; vooral vanwege de ruimte.

In Frankfurt Am Main hadden net genoeg overstaptijd om iets te eten te kunnen kopen.

Rond 8 uur waren we weer in Utrecht, afscheid genomen en iedereen haastig op zoek naar vervoer naar huis.

Jos had 2 uren van te voren al gebeld om zijn taxi, maar die konden we niet vinden. 

Die bleek voor het station te staan en wij stonden op de taxi standplaats annex busstation aan de Jaarbeurskant.

2 keer gebeld en half uur gewacht voordat Jos veilig en wel in zijn taxi zat en toen met de bus, op vertoon van het kaartje van 8 dagen geleden, gratis naar Parking De Uithof.

Fijn dat ze daar wc's hebben. 36 € parkeergeld. De auto stond er nog. Alles erin, halverwege belde Willy met echtgenoot Klaas zodat die op tijd bij Joure stond en 11 uur waren we thuis.

2017 09 26 07 Dinsdag. Hallstatt.

2017 09 26 07 Dinsdag. Hallstatt.

26 september.

Vandaag de laatste wandel dag en op het programma staat een wandeltocht over de Solarweg naar Hallstatt.

Voor 3 groepsleden, Jos, Johanna en Ineke, was dit te ver dus Willy met hun met de bus.

Toen ik vannacht amper uit mijn bed kon komen om naar de wc, bedacht ik dat het misschien helemaal geen slecht idee zou zijn als ik met die 3 mensen met de bus ging, dan kon Willy wandelen, Ik heb al vaker voor assistent reisleider gespeeld.

Toen ik dit voorstelde vond Willy het geweldig, ze had echt zin in die wandeling, dus om 9 uur de 8 leden uitgezwaaid en even later op weg naar de bushalte Kurhotel die ik op Google maps op de telefoon gevonden had, alleen zagen we daar geen halte, doorgelopen tot we wel iets vonden, maar toen ik het op de telefoon controleerde waren we veel te ver.

Dan zijn die 10 minuten speling snel om. Ik vond de plek waar volgens google maps de halte was, maar er was niets waar je dat aan kon zien.
Aan een voorbijganger gevraagd en 50 meter verder wees ze een halte plek. Ik snel erheen, de bus die we moesten hebben haalde mij in. Gelukkig had de passaasgier voor mij nogal wat problemen zodat ik op tijd binnen was en toen waren de andere 3 er ook en toen zag ik ook de naam ''Kurhotel'' op een hokje staan.

Kaartjes gekocht, (€4,30)  halverwege werd keurig en duidelijk omgeroepen dat we moesten overstappen.

Ik had niet kunnen vinden welke haltes er in Hallstatt zijn en de bus nam de tunnel die ik op het kaartje ook niet had gezien. Het eindpunt bleek vlak bij het grondstation van de kabelbaan te zijn.

Eerst maar om koffie, wat we vonden bleek dicht.
Toen maar met de kabelbaan (€16PP), daarboven zal vast een restaurant zijn met koffie.

Johanna vond de kabeltrein eng, maar ik vroeg een beetje ruimte voor haar in de volle bak zodat ze zich goed kon vasthouden en zo kwamen we vlot boven.

Daar was een luchtbrug naar een restaurant waar koffie met gebak te krijgen was. Lekker.

Daarna naar het uitzichtpunt de vinger.. toen over de luchtbrug terug, langs de lift en een stuk gelopen.

Uitzicht vanaf het restaurant op de vinger en het meer.

Met Johanna op de vinger.

Zicht op de luchtbrug.met lift en restaurant.

Nog de Heilige Barbara gezien, na gemaakte graven en andere interessante dingen. 

Jos bleef bij de lift, hij wilde niet wandelen.
Ineke halverwege terug omdat ze vond dat Jos daar zo alleen stond te wachten.
Johanna en ik zijn doorgelopen tot de ingang van de Salzwelten, dat is een oude zoutmijn waar we niet in zijn geweest, 2 km door tunnels was te veel.

Terug met de lift en kabelbaan naar de begane grond.
Uitgang door de souvenirshop.

Jos kocht een petje.

Hallstatt is een mooi en gezellig stadje, foto's gemaakt en Pizza gegeten.

Johanna vond een leuk rugtasje, maar ze had te weinig geld bij zich, wel zakte de prijs van 30 naar 25 euro.

Op het andere eind van het stadje vonden we een PIN automaat. Johanna wilde wel terug om alsnog die rugtas te kopen, Ik ben alleen terug gelopen en heb hem voor haar voor 25€ kunnen kopen.

We vonden de andere groepsleden. 

Ze hadden meer dan 3 uur gedaan over de wandeling, mooi en ver.

Alleen het museum nog door geweest, geschiedenis van het stadje en de zoutwinning daar. €9 entree ermässigt (ouderenkorting).

Mooi om 4 uur bij de boot.

Een grote rij mensen er voor en een klein bootje, maar iedereen ging mee.

Leuk boottochtje en binnen 10 minuten was de trein er ook.

Terug naar Bad Goisern, Janke nog langs de supermarkt voor broodjes voor morgen.

2017 09 25 06 Naar de Grot, tolerantie pad

2017 09 25 06 De Grot, tolerantie pad.

Maandag Grot

Willy en ik hadden van te voren al bekeken dat de voorgestelde route van de VVV met zijn 19 km veel te lang zou zijn.

De vorige keer is iedereen met een taxi naar een parkeerterrein er vlak bij gebracht en via de grot teruggelopen.

Besloten dat dit jaar weer te doen. Alleen was een taxi voor 13 personen pas na 10 uur beschikbaar, zodat we wat langer over het ontbijt konden doen.

Klaar voor de wandeling

Voor mijn navigatie was het vervelend dat we op een ander parkeerterrein uitstapten dan ik dacht, maar, niet getreurd, ik had de locatie van de grot er wel in en er was maar 1 pad naar boven, dus welgemoed op weg over de Dachstein Runde.

Na ongeveer anderhalve km een afslag naar links, mooi bospaadje, maar dat werd snel slechter.

Heije kwam teruglopen on Willy en Johanna te waarschuwen dat het vrij steil naar beneden liep.

Het was een teleurstelling voor Johanna, maar ze is met Willy en Janke teruggegaan.

De groep van 10 personen werd aan mijn zorgen toevertrouwd, maar omdat de navigatie wel aardig goed was heb ik beloofd de groep veilig terug in het Hotel te brengen.

Ik achter de rest aan naar beneden, de anderen hadden de grot al gevonden.

Gepauzeerd, grot bekeken, stelde weinig voor, het was maar 1 ruimte.

De Ingang 

Er stond water in.

Van binnen naar buiten.

Toen het steil pad af naar beneden, wat een heel avontuur was omdat het eigenlijk voor Jos veel te zwaar was, hij deed een stuk zittend en daarna op zijn knieën, die daar ook niet beter van werden en Ineke had geen bergschoenen aan, wat voor een dame op haar leeftijd (ze was, op Willy na, (maar die kun je niet rekenen) de oudste van de groep) het er niet makkelijker op maakte.

Halverwege gelukkig een bankje. de 3 dames, Hieke, Hilda en Jeanette hebben de knieën van Jos schoongemaakt en verbonden en op een heel blikje Red Bull is hij verder gelopen.

Waar zijn we en welke kant moeten we op?

Het speet mij niks toen we bij een ski-loipe aankwamen.

Vanaf daar was het makkelijk lopen naar beneden.

Jos wilde niet opgeven, maar ik zag hoeveel moeite hij moest doen en via Willy een taxi geprobeerd te regelen, maar er was ook een heftig weekend geweest waarvan een groep terug naar Bad Goisern gebracht moest worden, dat gaf nogal wat verwarring.

De wandeling was prachtig

Volgens ons was dit de Predigstuhl.

Toevallig of niet, passeerden ons toch 2 taxi's en 1 daarvan wilde Jos en Ineke wel naar het hotel brengen.

Een paar km voor dat we er waren zijn de 3 dames nog afgeslagen om een extra stukje te lopen en Heije en Saphia gingen om een ijsje, dat ik kwam met 3 personen aan in het hotel.

Jos en Ineke waren er al en Johanna ook.
Willy, Johanna en Janke hadden daarboven nog een stuk gelopen
tot het voor Johanna te ver was.
Ze hebben een passerende auto aangehouden en zo zijn ze terug naar de taxi plaats gekomen. maar omdat het met de taxi niet opschoot stonden ze lang te wachten en toen heeft een aardige boerin, die toch naar Bad Goisern moest, Johanna meegenomen en Willy en Janke hebben samen een prachtige wandeling gehad naar beneden.

2017 09 24 05 Zondag,

2017 09 24 01 Zondag,

Zondag 24 september 2017.

Het is een Christelijke organisatie dus vandaag een rustdag.

Wel vanmorgen naar een evangelische dienst geweest in de Evangelische Kirche Bad Goisern  

De buitenkant van de evangelische kerk

Zelfde kerk van binnen.

We konden gebruik maken van hun liedboek, maar veel liederen waren voor ons onbekend.
Willy had nog geprobeerd bericht te doen dat wij als gasten kwamen, maar bellen lukte niet en ze hadden geen mail adres.

Daarna nog met Willy naar de route van morgen gekeken en besloten dat de 19 km veel te lang is, we gaan met een busje naar een parkeerterrein en dan lopen we terug.

Geen preek, wel een verhaal over een vluchtelingengezin, erg toepasselijk in het thema van deze vakantie.

We hadden deze dag vol pension, dus koffie met gebak toen we terug kwamen van de dienst en later lunch met slalade en een worstje.

Janke is nog met een stel andere vrouwen wezen wandelen, ik had meer behoeft aan rust omdat ik toch wel spierpijn heb.

Willy, Janke, Hieke, Hilda en Jeanette.

Het was mooi weer, eerst eindelijk de NRC van dinsdag nog gelezen en de puzzel gedaan en daarna spelletje gedaan op de smartphone

Na het diner fijn samen gezongen.

En daarna aan dit verslag begonnen.

2017 09 23 04 Zaterdag. Bad Ischl

2017 09 23 04 Zaterdag. Bad Ischl

Met de Trein naar bad Ischl, vrije tijd aldaar,
Janke, Johanna en ik hebben met Willy eerst gezocht om de VVV omdat de informatie die Willy van hun kreeg niet goed was.
Mijn Montana gaf de locatie, de Tourismusverband Bad Ischl, maar, dat was een dependance. Gelukkig konden ze ons wel vertellen waar die wel zat. = Salzkammergut Touristik.
Willy vertelde van de Bus rit naar het evangelisch  museum die duurder was dan zij hadden gezegd en de wandeling naar de Predigstuhl was veel te zwaar.
Ze kreeg het bijbetaalde geld van de bus kaartjes terug.
Daarna met z'n 4-en naar de Kaiservilla  geweest, trieste verhaal van Keizer Frans Jozef.
Entree €13pp.
De Anderen hebben gewinkeld.

De Kaiservilla .

Zeer klein gedeelte van de geschoten bokken.

Hij was erg streng voor zichzelf, drilde zijn zoon zodat die een strenge en waardig opvolger zou zijn, onderdrukte opstand op bloedige wijze.

Zijn zoon pleegde zelfmoord, zijn vrouw Elisabeth (Sisi) werd vermoord en in 1918 kwam er een einde aan het het keizer rijk.

Hij was het die Servië de oorlog verklaarde vanwege de moord op zijn neef, de kroonprins, in Sarajevo en daarmee startte de grote oorlog.

De tuin voor de villa

,

Ik ben alleen naar het foto museum geweest. Mooie collectie over de ontwikkeling van de fotografie en foto's van het keizer rijk.

Anderen hebben inkopen gedaan en koffie gedronken.

3 dames, Hieke, Jeanette en Hilda, met de kabelbaan naar boven; daar is deze foto van:

Via de Solar weg terug gelopen naar hotel in Bad Goisen. 9 km over een mooie route.

Monument aan de Solar weg

Stukje Solar weg

2017 09 22 03 Vrijdag wandelen naar Predigstuhl .

2017 09 22 03 Vrijdag. Wandelen naar Predigstuhl.

Beter uit krijgt ideeën van de Tourist information (VVV) in Bad Ischl

Dit jaar een nieuwe route naar de Predigstuhl (1278m) ongeveer 13 km lang en volgens die VVV ''mittel swer''.

Begin was mooi, gravel paadje naar boven.
Johanna en Jos bleven achter en Willy bleef bij deze 2 groepsleden die minder goed kunnen lopen en heeft een alternatieve route genomen naar de Rathlucken Hütte .

Veel belovend begin.

eerste pauze, mooi gravelpaadje.

Op de kaart werd een trap aangegeven en volgens mijn Montana, waar ik de route had ingeladen, ook.

Dat was een schuin liggende boomstam met inkepingen zonder leuningen en daarna begin het pad naar de Predigstuhl.

[In de omschrijving van de VVV werd gerept over tunnels op weg naar de Predigstuhl, maar die zijn we niet tegengekomen, misschien hadden we toch een andere weg moeten nemen)

Klimmen en klauteren over stenen en boomwortels, grond vochtig zodat het soms ook glad was. 

De sfeer bleef goed, maar het was zwaar.

2 groepsleden, Hans en Ineke, zagen het bij die schuin liggende boom al niet meer zitten en zijn rechtsaf gegaan richting Rathlucken Hütte .

Pauze gehouden in een hut met uitzicht en na 2 uren klimmen en klauteren waren we bij het punt vaar we konden afslaan naar de Predigstuhl, die nog een 30 meter hoger lag.

Eerste uitzicht punt. Bad Goisern.

De Route was gemerkt.

Soms ook niet.

Uitzicht vanaf de hut, 2de Pauze

Welgemoed verder.

Jan. Rustpuntje tussendoor.

Nog 30 meter klimmen voor het hoogste punt.

Gelukkig was er een trapje.

Doel bereikt! 

Paar foto´s van het uitzicht.

2 leden konden de energie niet meer opbrengen en bleven wachten, Janke en ik en nog 4 anderen wilden niet naar Rome geweest zijn en de paus niet gezien.

Het uitzicht was prachtig. Maar onderhand was het half 3!
Maar toen moesten we weer van die berg af en afdalen is lastiger dan klimmen.

Wordt hier maar eens wijs uit.

Dalen is lastiger dan klimmen, vooral als je moe bent.

Ik ben ook nog gevallen.

Na een zwaar half uur stonden we op een gravelpad en hoefden we niet meer zittend en glijdend naar beneden.

Dankzij mijn Montana navigatie kon ik zien hoe de route liep en waar we waren.

Na nog een half uur, toen was het half 5 zagen we auto’s staan, dat was bij Berghof Predigstuhl.

Daar voor de derde keer gebeld met Willy en die heeft een taxi busje geregeld.
Het was nog minstens 3 km naar het hotel en niemand had lust om dat nog te lopen nu er toch een taxi kwam.

Zo waren we rond 5 uur terug.

Zus Willy heeft gelopen met 2 groepsleden die minder goed kunnen lopen en is tot Rathlucken Hütte gekomen. Daar troffen ze dat echtpaar dat vanaf die schuin liggende boomstam daarheen was gelopen. Die hele groep met een taxi terug,

Willy vond het jammer dat ze zo weinig gelopen had en toen ze allemaal veilig in het hotel waren besloot ze om ons tegemoet te lopen naar die Rathlucken Hütte over de Radlucken-Weg, de beruchte route van de VVV en ook daar was een heel stuk slecht begaanbaar, blij dat wij dat gemist hebben.