2008 03 31 11 maandag Amalfi kustweg.

2008 03 31 11 maandag Amalfi kustweg.

Gisteravond de ‘’Da Vinci code ‘’ gekeken op de laptop.

Vanmorgen eerst maar eens een halve euro in de douche automaat gegooid om te kijken of hij wat deed; weer niets, ik naar de receptie, beheerder erbij, kastje gedemonteerd, ik vroeg waarom het licht het niet deed, hij zei dat s‘morgens de stroom eraf was, volgens mij lag het daaraan, die klep zal toch elektrisch open gaan, zij rommelden wat in het stoppenhok en ja, de douche deed het.

Ze legden uit dat de schakelaar op het kastje diende om de [warm]water toevoer tijdelijk te onderbreken, dus ik mijn spullen gepakt en de douche in, korte vreugde: het water was koud, niet steenkoud maar ver, heel ver van behaaglijk.
Alleen mijn haar gewassen en toen ik brood kocht gemeld dat de douche koud was  Ik kreeg het advies de andere douche te nemen omdat die dichter bij de boiler was.

Lekker ontbeten, binnen dit keer en daarna de Amalfi-route gereden. 
Hij was inderdaad heel mooi maar ook druk, ondanks dat de weg voor vrachtauto’s en bussen verboden was kwamen we steeds weer achter een enorme touringcar te hangen, die bij elke tegenligger in een bocht, en dat waren er zeer veel, moest wachten of stapje voor stapje erdoor moest komen.

Halverwege plassen werd niets, nergens een openbare wc of een rustig plekje. 
We hebben 2 keer geprobeerd te stoppen om onze meegenomen koffie op te drinken, maar of er was nergens plek, of er kwam ogenblikkelijk iemand aanlopen die ons meedeelde dat parkeren daar verboden was.

Hoe al die winkels aan hun klandizie moeten komen is ons een raadsel, je kon gewoon nergens parkeren, al ver voordat een dorp begon stond alles mudje vol en was je blij dat er geen grote auto’s van de nadere kant kwamen, kwamen die wel, dan was je blij dat je er zonder schade langs kwam. Maar hij was wel mooi. 
Terug over de autostrada, kostte maar 1€50.

Terug bij de caravan eerst het brood opgegeten en toen naar de receptie om te vragen of ik kon internetten, de beheerder heeft voor mij ingelogd en zo heb ik min mail kunnen lezen en beantwoorden, het was jammer dat haast alle antwoorden onbestelbaar retour kwamen, maar het hoofddoel, inloggen op de site van maatwerk van Loyalis lukte wel en de bevestigingsmail kwam ook binnen.

Nog even zitten sudoku-en en toen maar naar het dorpje om wijn en bier in te kopen, eerst naar beneden naar het strand en dan 222 treden omhoog naar het dorp, even de kerk bekeken, ze kunnen ook wel moderne kerken bouwen hier. Merkwaardig vond ik dat er in geen enkel Italiaanse kerk een kruisgang is =  de 14 stadiën. 
Wel weer een beeld van Maria met 3 kinderhoofden onder haar rok, die zagen we in Spanje ook veel, ik weet niet wat het betekend.

In en kleine supermarkt wijn en bier gekocht voor de helft van de prijs als hierop de camping; 2€50 voor een fles wijn en 1€50 voor 66cl bier, toen de 222 treden terug.

Terug, dit stukje getypt, de foto’s van vandaag in deze laptop geladen en die zal ik nu bekijken.

We hebben 20 prentbriefkaarten gekocht en geadresseerd.

Morgen eerst het treinkaartje ruilen en dan de Vesuvius op, daarna Hercularum. Het plan is overmorgen, dus woensdag naar Rome te verkassen, hopelijk is de camping daar beter..

2008 03 30 10 zondag rustdag

2008 03 30 10 zondag rustdag

Gisteravond [zaterdag] beneden aan zee wezen eten. Ik wilde internetten, maar het draadloos netwerk op de camping werkt niet, en de beheerder raadde mij aan om het hier beneden te proberen, vragen in het eerste de beste restaurant leverde op dat het pas om half acht open ging en dat we niet konden internetten. Het volgende gaf aan ook geen internet te hebben en van het hotel konden we niet eens een ingang vinden, laat staan de receptie.

De andere kant op was een groter restaurant / pizzeria, eten kon meteen en internetten kon geregeld. Alleen paste de aansluiting niet, ze kwamen met een USB aansluiting en ik wist niet of dat wel kon en draadloos hadden ze niet en hun telefoon snoer rechtstreeks in mijn laptop leek me ook geen goed idee. 
Maar ik mocht hun computer wel even gebruiken en ik heb naar Janneke een mail gestuurd met het verzoek op mijn eigen computer in te loggen om mijn uitkering aan te vragen en anders te bellen. Ik hoop, dat het goed gaat.

Vervolgens kregen we een spijskaart in uitsluitend Italiaans en vrij prijzig, ook omdat de bijlagen apart vermeld werden, wat inhoud dat het hoofdgerecht ze dus zonder serveert. Maar pizza’s waren beter te betalen en ik ontdekte een ‘’frutti di mare’’ en die ken ik; dat is met verschillende soorten vis en erg lekker, dus die bestelt.

Wat we vervolgens kregen was een rechthoekig stuk pizza, bedekt met enige mossels en kokkels en inktvisringen. 
De ober sneed hem in 4en en we kregen elk een stuk, de onderkant was hier en daar behoorlijk zwart en we moesten zelf de inhoud uit de schelpen peuteren. 
Die schelpen waren bros van het bakken, dus was het een heel gepiel om de inhoud van de schelpen op een stukje Pizza te krijgen. 
Geen kaas, geen vis. 
De Inktvisringen waren taai en smakeloos. 
De enige verder bedekking was tomaat. 
Ik heb nog nooit in mijn leven zo iets onsmakelijks gegeten, maar ja je hebt zin in eten en je eet. 
De rekening van 23,5 euro afgerond naar 25 en met pin betaald, dat kon dan weer wel.

Vanmorgen[zondag]  weer geprobeerd te douchen, maar de beide douches deden niets, wel je geld kwijt, maar geen warm water.

Toe we vanmorgen wakker werden was het al 9 uur geweest [de zomertijd was ingegaan] en omdat de Vesuvius samen met Hercularum toch wel wat tijd nodig had stelde Janke voor een rustdag te houden, kon ze mooi het dekbed verschonen. Lekker ontbeten, buiten in de zon. De foto’s zitten uploaden en bewerken en lekker geluierd, Janke heeft haar wijn op, we hadden weinig mee genomen omdat je ook geen water naar de zee draagt, de goedkoopste fles was 5 euro, dus die maar mee, aanmerkelijk duurder dan die van de Poeisz, ik wilde een flesje bier mee nemen, maar een halve liter moest 3 euro kosten, we zoeken morgen wel een supermarkt.

Vanavond rode kool gegeten, lekker. We gaan nu een filmpje kijken en morgen willen we de kustweg rijden, naar de Vesuvius wordt niets omdat het Openbaar vervoer staakt.

2008 03 29 09 zaterdag Pompeï

2008 03 29 09 zaterdag Pompeï

Lekker geslapen, brood gekocht voor 90 cent en meteen voor morgen een bruin brood besteld.

De Douche van Janke gaf lauw water, die van mij helemaal niets, halve euro erin en er gebeurde helemaal niets, die halve euro heb ik trouwens terug gekregen. We hoorden de Duitse dame roepen en op het station troffen we hun; ze had haar haar net ingezeept toen de munt op was, haar man heeft een extra halve euro gebracht.

Mooi op tijd naar boven gelopen en uit de automaat 4 kaartjes gekocht die een uur geldig zijn. 
Vlot met de trein naar Pompei, de trein stopt inderdaad vlak naast de ingang van het terrein. 
De toegang was gratis, wel moest je, net als in Napels bij Castel Nuovo, een gratis entree kaartje halen bij een loket en bij de ingang moest dat kaartje door een poortje waarna je jezelf ook door kon, ook daar stond een controleur bij. 
Zal wel met werkverschaffing te maken hebben. 
In Popei een hoop oude zooi, allemaal resten van gebouwen, je liep je de kelere. 
Ik had een boekje gekocht voor 8€50 en dat was een goede investering. 
Er was een kaartje bij en met wat moeite kon je daar me bepalen waar je heen wilde, lastig dat er niet op was aangegeven waar het noorden was. Je kreeg wel een goed beeld van hoe de mensen 2000 jaar geleden leefden.

Erg jammer was het dat Janke’s bril het vanmorgen begaf, ze redt zich wel met haar zonnebril, maar daar kan ze niet mee lezen. Koop je een dure bril bij de duurste optik zaak van Drachten en heb je anders niet dan ellende.

Een bakkerij.

De enige beeltenis van Alexander de Grote.

In Pompei vond ik de theaters het mooist, ook de afdeling erotiek was wel aardig. Merkwaardig genoeg waren er op het hele terrein geen wc’s, vanwege hoge nood toen maar bij de andere ingang, die geen ingang was maar wel op alle plattegronden al ingang stond aangegeven- met wc’s, de bosjes in. Sommige gebouwen stonden wel omschreven in de gids maar bleken gesloten maar er was genoeg te bezien over. Soms was er een replica geplaatst als het origineel naar het museum in Napels was overgebracht, soms ook niet, wat afbreuk deed aan de gebouwen; je kon je minder een voorstelling maken hoe het geweest as.

Vlot met de trein terug, ca half zes terug op de camping, dus ik dacht even te kunnen internetten omdat aangeven stond bij de camping informatie dat ze een hotspot hadden en ik wilde informatie over morgen.

De hotspot was ‘’ not possible because of problems’’ best wel balen omdat mijn Loalis verklaring ingevuld en opgestuurd moet worden. Hij raadde mij het internet café aan, maar ik heb de instellingen van outlook niet bij me.

Het treinkaartje wat we vanmorgen gekocht hadden was volgens hem alleen geldig als we naar Sorrenteo gingen, richting Napels heb je een ander kaartje nodig, maar in het weekend was het goedkoper, dus maar 2 duurdere kaartjes gekocht, €3,10 per stuk voor een dag retour en de naam van het station gekregen waar we moeten uitstappen, en gaat daarvandaan een bus, de Vesuvius expres die je op 800 meter van de top brengt. Dit laatste eind moet je lopen. Als we terug zijn licht Hercularum meteen naast het trein station. Volgens hem was het op 1 dag mooi te combineren.

We wilden hier een rustdag houden, maar gezien de belabberde staat van het sanitair en omdat er geen hotspot is willen we maandag maar richting Rome we hoorden dat camping Flaminia een nieuw sanitair gebouw heeft.

Ik heb voorgesteld om uit eten te gaan en daarom moeten we nu tot 7 uur wachten.

2008 03 28 08 vrijdag reisdag van Napels naar Seiano

2008 03 28 08 vrijdag reisdag van Napels naar Seiano.

Vandaag, vrijdag 28 maart, van Sulfata naar Seiano gereden; 
Karin had zeer veel mogelijkheden, waarvan ik 2 had uitgekozen, 1 over de tolweg, ca half uur en een andere via de kustweg binnendoor; ongeveer 1 uur. Vanmorgen besloten toch maar de route binnendoor te nemen. 
Door Napels heen ging het vlot, soms wat langzamer, zoals in elke drukke stad, maar we bleven bebouwing houden en van het water zagen we niets, wel was de weg erg slecht, zo erg hebben we het zelfs in oost Europa niet meegemaakt; grote gaten in het wegdek, en veel kuilen. Goed rechts houden had als nadeel dat je soms achteraan sloot in een rij geparkeerde auto’s. 
Het is onvoorstelbaar hoe creatief ze hier met verkeersregels omgaan, dubbel parkeren is geen enkel probleem, ook driedubbel moet kunnen, als je even ergens moet zijn zet je gewoon je auto een beetje naar rechts en laat hem daar staan, dat er dan voor het doorgaande verkeer nog maar 1 smalle strook overblijft, daar zit niemand mee. 
Vooral bezorgdiensten kunnen op de gekste plaatsen stilstaan, ik ben blij dat we geen krassen hebben opgelopen en dat de beide spiegels er nog aan zitten. 
Wel gaat het allemaal erg gemoedelijk, als je even eerst wil, mag dat best, ook al heb je voorrang, je wilt best even wachten zodat die ander kan invoegen, over ongeveer 65 km hebben 2 en een half uur gedaan. Terug nemen we de autostrade. 
Karin maakte ook nog grapjes; ze laat je dan een zijweg inslaan en via zo mogelijk nog smallere straatjes kom je dan terug op de hoofdweg waar van je eerder moest afslaan, als het nu korter was kon ik het snappen maar deze reden ontging mij.

We vonden de camping vlot, hij stond zowaar vanaf de hoofdweg aangegeven, een smal weggetje naar beneden en dan links af een poort door, daar was meteen de receptie, lastig was dat je vervolgens achteruit weer de weg op moest om een andere weg de camping op te nemen, maar met wat hulp lukte dat best. De camping is in een sinaasappel boomgaard, beetje lastig luifel bouwen omdat de bomen allemaal vier en een halve meter uit elkaar staan en we 6 meter nodig hebben voor luifel met haringen, maar dan maar wat minder strak

De wc’s zijn van het bekende Italiaanse principe: geen wc brillen en voor de helft hurk wc’s. Had de vorige camping nog douches waar je achter een gordijn je kleren kon ophangen, hier niet, hoe je ze droog moet houden is mij een raadsel. We hebben net afgewassen, het warm water is lauw, en het water loopt van de gootsteen zo op de vloer, maar op de vorige hadden we alleen wasbakken met koud water en moest je het warme water, wat overigens wel heet was, uit de wasbakken er naast halen, de kranen boven de afwasbakken gaven alleen koud water.

Morgen met de trein naar de Vesuvius. Je schijnt met een bus de berg op te kunnen, kost een paar centen, maar de parkeertarieven op de top schijnen ook niet mee te vallen.

Informatie hierover is domweg niet te krijgen.

2008 03 27 07 donderdag Napels.

2008 03 27 07 donderdag Napels. 
Donderdag 27 maart. Napels 2 staking O.V. 

Is me dat tukken. 
Geslapen tot half negen, rustig gedoucht en gegeten en toe naar beneden gewandeld en een dagkaart gekocht voor het openbaar vervoer. 
De trein op spoor drie die we normaal altijd hebben was helemaal leeg, zelfs geen machinist, een slecht teken, de eerste keer, toen we ook zo laat waren hadden we de trein van spoor 4, dus daar nu ook heen, die trein was ook leeg, maar er was wel een machinist, maar die sprak geen woord Engels, er was wel een jongeman die daar werkte en ons wist te vertellen dat de treinen wegens problemen met de ondergrondse niet reden, hoe we dan wel in Napels konden komen wist hij ons niet te vertellen. 
Wij de kaart raadplegen of er niet een andere mogelijkheid was met bus of tram, maar even later kwam die jongeman terug met de mededeling dat de trein ging rijden, maar niet tot het centrum, maar tot een ander station, daar konden we dan gemakkelijk overstappen op de bus of tram naar het centrum. 
We hadden weinig keus, dus naar Vilein, toen we daar in de regen buitens stonden was de tram nergens te vinden, vragen leverde op dat we willekeurig elke bus konden nemen, ze gingen allemaal naar plein Vitorio en daar vlak bij was de Nuovo burcht die we willen zien. 
Het bushokje stond nagenoeg vol en volgens het informatie bordje duurde het nog 18 minuten voordat de bus kwam, die tijd klopte wel aardig, maar de hoeveelheid mensen die mee wilden was wel erg groot, maar we pasten en allemaal in, het was een sta- bus die ons door het drukke verkeer bracht en keurig kwamen we op station Vitorio, vandaar lopend naar burcht Nuovo, het was even zoeken om de ingang, maar we mochten gratis naar binnen. 

Er waren 2 schilderijen tentoonstellingen, 1 beneden, waar we niets aan vonden en 1 boven en die was wel grappig, van karton waren schilderij-achtige dingen gemaakt en er waren 2 collages met Amerikaanse spreuken ''zoals We vechten voor het recht om in een SUV te mogen rijden''.

Mooi uitzicht over de Baai van Napels. 
Toen daar het plein voor het volk, dat viel wat tegen, een groot plein met een ondefinieerbaar kunstwerk erop, een halfrond gebouw met lelijke reclame letter erop en aan de ene kant een paar zwervers en aan de andere kant stond het zwart van de mensen maar waarvoor konden we niet gewaar worden, wel stonden er allemaal politieauto’s.

 In 1 van de nissen was een toerist information gevestigd, wij wilden weten of de metro alweer reed ze vertelde dat we ook met de bus, lijn 152 terug konden naar Puzzolli, dat de trein staakte wisten ze niets van. Verder in de regen naar het andere gebouw met grote torens, maar liefst € 5, - entree, maar we mochten gratis naar binnen, op mijn vraag Why? Alleen maar de bevestiging: gratis

 

Er was een grote zaal, de baronnenzaal, later begrepen we dat die vroeger voor raadsvergaderingen werd gebruikt, maar tegenwoordig niet meer, we zagen door een doorzichtige vloer naar de resten van vorige bebouwing en mochten met een groepje naar boven, met de lift en zagen dezelfde baronnenzaal nu van boven; erg hoog. 
Er was een wenteltrap, met als aardigheid dat er geen middenpilaar was maar een gat, het was erg diep, blij dat ze een lift gebouwd hadden er werden diverse ruimtes getoond, vroeger in gebruik als bakkerij, bibliotheek en zo, na de brand was daar weinig van over, we mochten nog even van het dakterras van het uitzicht genieten en konden op eigen gelegenheid naar benden, toevallig weer met zijn allen, maar de lift weigerde, het lampje van ‘’te zwaar’’ brandde. 
Dus Janke en ik moesten wachten tot de lift terug was. Op naar de volgende ruimte, een voormalige kapel, oude beelden van Maria met kind, toen naar de volgende ruimte een trap naar boven ruimte met oude schilderijen en weer een dakterras. Het uitzicht is mooi maar minder als het regent en dat deed het de hele dag.

 

Toen maar op zoek aar de bus 152, we waren al voorbij een grote halte gelopen, op weg naar het laatste gebouw, dus daarheen terug, wel allerhande lijnen, maar geen 152. Vragen. Er zijn dan altijd wel mensen die redelijk Engels kennen en je willen helpen, erg aardig, we werden gewaar dat we terug moesten, voor het gebouw langs en daar was een andere halte, waar 152 wel langs kwam, onderweg ons verbaasd over de Napolitaanse verkeersregels, Geen voorrangsborden, en toch ging het soepel langs elkaar heen, dubbel parkeren is ook geen enkel probleem; als ze de Amsterdamse methoden hier gingen toepassen konden ze een vermogen aan boetes binnenhalen, en toch functioneerde het hier ook.

Maar we waren op weg naar bus 152, er was inderdaad een halte, bord met alle lijnen, maar 152 stond daar niet op, weer vragen, de bus kwam daar wel langs en na verloop van een paar minuten was hij er inderdaad en de chauffeur bevestigde dat hij naar Pozzouli ging. De bus was wel vol, maar een dikke Italiaan ging staan omdat hij er toch bij de eerstvolgende halte uit moest en zo kon ik zitten en Janke zat schuin achter mij, meer voorin de bus omdat ik achteruit reed.

Zij vroeg nog of hij langs Sulfata reed en dat was ook zo zodat we vlak voor de camping konden uitstappen. Hadden we dat eerder geweten!

Bij de caravan eerst even de route voor morgen bepaald, ik heb de keus tussen: 12 km door Napels of 17km over de tolweg Ik voel veel voor de eerste.

Janke stelde voor om de laatste avond in Napels uit eten te gaan, het restaurantje bij de camping leek haar niets dus wij om half 7 naar het restaurant vlak buiten de krater, we werden wat verbaasd aangezien; ze gingen pas om 7 uur open, dus eerst maar wat lezen en een appeltje eten en toen weer geprobeerd; de Italiaanse keuken valt niet tegen, voorafje, hoofdschotel [spaghetti resp. pizza] en toetje, samen 25 euro inclusief fooi en erg lekker.

Er was ook een kinderpartijtje, wel gezellig, maar ook lawaaierig, vooral omdat de tv hard aanstond.

Omdat we vlak voor de camping zijn uitgestapt hebben we geen brood gehaald, morgen maar zien bij de camping winkel en we hebben ook nog crackers.

2008 03 26 06 woensdag Napels.

2008 03 26 06 woensdag Napels.

Vandaag, woensdag 26 maart, Napels bekeken.

Vanmorgen al om kwart over 7 wakker Lekker gedoucht. Ontbeten, brood gehaald bij de kampwinkel, 2 euro voor 4 versgebakken broodjes. [de kampwinkel is open omdat het hoogseizoen is, buiten ons is er nog 1 andere gast.]

Toen met de trein weer naar station Cavour en vandaar weer naar de Dom = Duomi, omdat die nu open moest zijn, dat was ook zo, zelfs geen entree. Weer veel schilderijen waarvan we de meesten niet konden thuisbrengen, wel een erg mooi plafond. Het bloed wat van tijd tot tijd vloeibaar moet worden omdat anders rampen de stad zullen treffen kon niet bekeken worden. Het was wel een grote kerk, met veel zij kerken. We konden 3 euro pp betalen om de opgravingen te zien, maar dat hebben we niet gedaan, ook omwille van de tijd.

Toen op zoek naar nr. 10 de San Savero, al na 1 keer vragen gevonden, wel entree, zelfs 6 euro pp en daar neffens viel het tegen, wel veel mooie standbeelden van allemaal mensen die wij toch niet kennen, op het plafond de heerlijkheid van de hof van Eden uitgebeeld, alle informatie in het vloeiend Italiaans. In het boek van Martha stond vermeld dat er een alchemist geweest is die gruwelijk e experimenten met mensen heeft gedaan waarvoor hij zelfs geëxcommuniceerd? Is. Enige resultaten daarvan stonden in een aparte ruimte, die hebben we ook gezien; 2 lichamen met alleen botten en bloedvaten er in en verder weinig meer, gek idee dat het levende mensen zijn geweest.

Toen in de regen op weg naar het Museum, onderweg kwamen we langs een postkantoor en Janke kwam op het heldere idee om postzegels te kopen, vaak verkopen ze alleen kaarten maar geen postzegels. 5 loketten waar 2 met en lange rij, juist, die voor de postzaken was het langst. Wat voor ingewikkelds ze hier weten uit te voeren ik weet het niet, maar de lokettist moest diverse keren van zijn stoel om wel wat anders ergens achter hem op te halen, en iemand kwam met een stapel poststukken die allemaal gewogen en beplakt moesten worden. Na een dik kwartier stonden we weer buiten in de regen, met 20 postzegels van 65 ct. elk en priority zegels, die verticaal naast de postzegels geplakt dienen te worden, niet dat ik zijn uitleg snapte maar ik had dit een klant voor ons zie doen.

Het Nationaal archeologisch museum was mooi en open.

Van de bijzonderheden uit het boekje van Martha hebben we alleen de Hercules, die Napoleon zo mooi vond, niet kunnen zien omdat die in een gedeelte stond wat gerestaureerd werd.

Wat ik bijzonder vond waren Egyptische mummies die ze daar in een kelder bewaren

Verder hebben ze zowat heel Pompei en Hercularum leeg gehaald denk is want daar was zowat het hele museum mee gevuld

Ca 4 uur hadden we het wel gezien en zijn we terug gegaan naar de camping. Op het station gevraagd of de dagkaart ook geldig was op de funiculair en dat was volgens de verkoper wel zo. Terug op de camping even gerust en gezien waar we morgen heen willen. Maar daar nog niet uit gekomen.

Lekker gegeten, de restjes macaroni en boerenkoolstamppot. De yoghurt en vla uit Drachten zijn nu ook op.

Janke bestudeerd nu de kaart en we zullen nu de route van morgen bekijken.

O Ja, vanmorgen een sms’je van Klaas en Gees Kloosterman, ze hebben samen met Jan en Tineke besloten Berea toch te verlaten. Dit gaf de hele dag stof tot praten tussen mij en Janke.

2008 03 25 05 dinsdag Napels

2008 03 25 05 dinsdag Napels

Dinsdag 26 maart zijn we voor het eerst Napels in geweest. Ik had gevraagd hoe we het beste bij het National archeologisch museum konden komen en er ging een metro trein vanaf het station, ongeveer 1 km van de camping. Wij lopend op weg, prachtig uitzicht op de Middellandse zee omdat de camping vrij hoog lag.

Onder bij de kern van het dorp zagen we nergens een station, maar even vragen en halverwege een zijstraat was het, maar we hadden geen geld meer dus eerst verder naar beneden, op zoek naar een pin automaat, daarna weer naar boven om treinkaartjes te kopen, een dagkaart was duurder dan 2 enkele reizen, retours kenden ze niet, dus 4 enkele kaartjes gekocht en er was een vriendelijke gids die ons vertelde welke trein we moesten hebben en waar die stond, Informatie borden met van de verspringende cijfers zoals bij ons hadden ze niet. Uitgestapt op het juiste station, kaart erbij en we vonden het National archeologisch museum van Napels, alleen het was op dinsdagen dicht. En het regende. 
Op weg naar de Dom, Duomi schrijven ze hier, daar hebben ze een koker met geronnen bloed van een heilige dat meerdere keren per jaar vloeibaar wordt, na enig gedwaal omdat hoofdwegen hier erg smal waren, waardoor ik ze niet als hoofdweg herkende, vonden we de Dom, ook dicht: middag pauze tot 4 uur. 
Omdat de treinen hier geen wc’s hebben en we dachten in het museum wel te kunnen, moesten we onderhand wel nodig. Er was een ander museum wel open, grote Italiaanse aankondigingen en een portier met een kassa, ik vragen, de maar nee, het was niet mogelijk. Toen maar in een klein restaurantje koffie besteld en daar konden we eindelijk naar de wc. De koffie bestond uit een onooglijk klein kopje met een bodempje hele sterke koffie, toen we er de volgende dag weer waren heb ik cappuccino besteld, dat was beter te drinken. Toen kwam ik er ook achter dat je 1 euro extra moest betalen omdat je was gaan zitten, de prijzen golden voor als je bleef staan. Wisten wij veel. Omdat het maar bleef regenen en alles toch dicht was vanwege de middagpauze besloten om terug naar de camping te gaan, vlot terug naar Pozzuoli, klere eind omhoog lopen naar de camping, even gerust en toen de vulkaan bekeken waar de camping ook in ligt, dat was wel bijzonder; gaten in de grond waar stoom uit kwam, grond die heet aanvoelde, naar zwavel stinkende modderpoelen met kokende modder, restanten van een vroegere sauna, en rondom steile kraterwanden. [waar de ingang van de camping was ,was de rand heel laag, maar dat kon je vanuit deze krater niet zien]

Morgen weer naar Napels

2008 03 24 04 Van Pisa naar Napels

2008 03 24 04 maandag. Van Pisa naar Napels

Paasmaandag 24 maart.

Vandaag gereden van Pisa naar Napels.

We wilden de oude A1 wel eens rijden en omdat het totaal niet druk was op de weg, hebben we het risico op lange files en opstoppingen maar genomen. Na Rome wilden we de tolweg naar Napels nemen.

We Vertrokken om 9 uur vanaf de camping in Pisa, stukje door de stad, ongeveer 15 km over de tolweg

De oude route is inderdaad mooi en was heel goed te rijden en totaal niet druk en haast helemaal dubbelbaans. Wel was het wegdek slechter; ongelijk en er zaten soms gaten in.

Tijdens de koffie pauze en wisseling besloten om ook het laatste stuk de tol weg te mijden en via de kustweg nar Napels te rijden.

Ongeveer 10 km voor Rome stuurde Karin ons een zijweggetje in. Janke reed en durfde daar met caravan en al niet in en reed dus rechtdoor. Dat kostte nogal wat tijd en gedwaal omdat we op weggetje verzeilt raakten die niet meer op de kaart stonden, maar geen nood, Karin op ‘’herberekenen’’ en voila, ze wees ons de weg naar de tolweg om Rome, die we juist had willen omzeilen.

Via deze rondweg was wel sneller en korter en vrij vlot hadden we de juiste afrit 26 naar de binnendoor weg naar Napels. We moesten tanken. Dus afgeslagen naar een tankstation, zelfbediening, kennen wij ook, moet je eerst je pasje instoppen en dan kun je tanken, hier moest je eerst tanken en dan betalen volgens de plaatjes bij de Italiaans gebruiksaanwijzing. Wou dus niet. Janke wilde nog proberen er eerst 20 euro in te stoppen, maar omdat er niemand aanwezig was en het absoluut niet klopte met de gebruiksaanwijzing, vond ik dat een te groot risico. Het was ons laatste contante geld. Dus naar de volgende, dicht. Bij de volgende werd geen van onze kaarten geaccepteerd, dus weer naar de volgende, weer niemand aanwezig en geen van de passen werd geaccepteerd, nog 2 keer geprobeerd, met hetzelfde resultaat. Toen zagen we aan de overkant een tankstation waar wel mensen waren. Maar ze wilden de creditkaart ook niet, wel baar geld, maar dat hadden we haast niet meer. Uit nood de laatste 2 tientjes gegeven, en daar kregen we diesel voor, de bediende wilde nog een tip, ons laatste muntje was 20 eurocent dus dat maar gegeven, met de verklaring dat alles op was. Later vonden we een bemand tankstation waar betalen met zelfs de giropas geen enkel probleem was.

Deze route was toch wel wat drukker, maar we konden goed doorrijden totdat  we vlak na een tunnel hadden moeten afslaan. In een tunnel kan Karin niet navigeren en dus duurt het na de tunnel even voordat ze weet waar ze is en toen we op de splitsing aanreden konden we beide kanten op naar Napels, de ene kant via ???? en de andere kant via??? Weet jij veel op zo’n moment en dus reden we verkeert, een smal weggetje de berg op, en nergens een mogelijkheid om te keren en ook nog achter zo’n langzame Italiaan [dat schijnt hier een hobby te wezen, zonder reden langzaam rijden, erg irritant als je erachter zit en er niet omheen kunt] in een stadje reden we ook nog rechtdoor in plaats van rechtsaf en moesten toen door smalle straatje en krappe bochten weer de doorgaande weg opzoeken. Dank zij Karin lukte dat vrij vlot. Toch Karin maar weer op herberekenen en via diverse winkelcentra en talloze verkeerslichten maar ook langs een middeleeuwse muur, en een Romeins aquaduct, kwamen we weer op de grotere weg. Dit tussen stuk was enkelbaan, met een dubbele doorgetrokken streep in het midden, meestal maximum 50, dan weer 70, heel soms 90, maar meestal 50, ondanks dat ik me aanpaste aan het overige verkeer en meestal boven de toegestane snelheid reed werden we zeer regelmatig ingehaald, na een poosje was ik het zat en toen ik weer achter zo’n langzame italiaan zat heb ik het ook geprobeerd, ondanks inhaalverbod, verdrijvings- en voorsorteerstroken en ver boven het aangegeven maximum erom heen, ging heel best, allen wilde Janke niet meer tegen me praten.

De rest van de rit hield ze stijf het handvat boven de deur beet en ook op de borden letten  om de weg naar de camping te vinden was te veel gevraagd.

We waren om half zes op de camping, die is in een uitgedoofde vulkaan. Voordat we gingen opbouwen hebben even gekeken, er komt nog rook uit de grond. Een kaart van Napels gekocht.

De Italianen staan erom bekend dat ze nooit in hun spiegels kijken, wat geweest is is geweest. 
Ik heb daar ook wel gebruik van gemaakt. 
Heel ondeugend, vlak voor een Italiaan invoegen bijvoorbeeld.

Ik moet nu eerst stoppen; het eten is klaar en ruikt heel lekker.

De  camping is niet best; geen overdekt wc – en was ruimte, geen bril op de wc en voor de helft ook nog Franse = hurk wc’s en daar moeten we ook nog 33 euro per nacht voor betalen omdat het volgens hun hoogseizoen is.

2008 03 23 03 zondag, Door Zwitserland naar Italië,

2008 03 23 03 zondag, Door Zwitserland naar Italië, 


Paaszondag 23 maart:

Gisteravond Harrie Potter deel 1 gezien, op Janke's laptop, de steen der wijzen. Eerst zagen we het niet goed, de donkere partijen vielen weg, maar toen we het scherm draaiden was het goed.

Vanmorgen vroeg op en de camping in Zwitserland met een pin pas, de wereld pas voldaan, de giropas weigerde, de wereld pas ook, de creditkaart deed het wel. Zwitserland uit, nog wat sneeuw gehad, op de bergen kon je heel mooi de vorstgrens zien. bij Milaan reden we fout, we hadden de aandacht mij de juiste sorteerstrook voor de tolpoort en zagen daardoor niet dat we vlak daarvoor eraf moesten, Toen moest Janke eerst zoeken waar we waren en vervolgens kijken welke route we moeten hebben en vervolgens welk wegnummer dat is en welke steden er worden aangegeven.

Karin simpel op herberekening zetten werkte net zo goed en kwamen we , na verkeerd om om Milaan gereden te hebben op de juiste weg. Een tolweg. Die werd later erg rustig, vooral toen we afsloegen naar Pisa hadden we hele stukken voor ons zelf alleen, we werden een paar keer door bussen ingehaald, zelfs 1 keer een Nederlandse.

Vlak voor de afslag een P genomen om koffie te drinken en te tanken en te wisselen. Het eerste en het laatste lukte, het tanken niet, na het afnemen van de slang bleef de pomp op het vorige bedrag staan en sloeg niet aan, de pomp ernaast was alleen voor vrachtauto’s, met zo’n dikkere vulpijp, dus de slang terug gehangen en het volgende pomp station genomen. Wel de bon goed bewaren voor het geval dat ze ons van ‘’doorrijden zonder betalen’’ willen beschuldigen.

Dankzij Karin de camping Torre Pendente vlot gevonden, toe was het tegen drieën.

Pootjes uitgedraaid, stroom aangesloten, wat lastig was omdat de kabel onbereikbaar achterin de bus lag, met de haspel die normaal voor de koelkast gebruikt wordt de zaak toch aangesloten;  het snoer van de caravan komt nu uit de auto, werkt ook best. Janke wilde lopend naar de scheve toren, volgens de receptie was het maar 5 minuten, dat waren er tien, maar toen zagen we toch met eigen ogen de scheve toren en de kathedraal

Toen we daar voor stonden zagen we het bordje ‘’tickets’’ dus weer terug en in een gebouw, half verstopt achter souvenir kraampjes, een groot kantoor waar ze kaartje verkochten, de man achter het loket kon Engels en zei dat ik maar moest aanwijzen waar ik in wilde, ik wees op de kathedraal, wat 2 keer 2 euro bleek te moeten kosten. Wel dom dat nergens een prijslijst hing.

Nog even in stereo een film gezien over de begraafplaats, uit de Engelstalige begeleiding opgemaakt dat er in het midden aarde uit het Heilige land is opgebracht. Een virtuele rondleiding hoe het er misschien na de restauratie uit zou kunnen komen te zien.

Toen de kathedraal in, best wel mooi, veel schilderijen die we niet konden plaatsen, op de preekstoel veel bewerkte taferelen en een Vlaamse gids die vertelde wat er op 1 te zien was, toen konden we de rest ook plaatsen; de aankondiging van de geboorte , komst van de wijzen, vlucht naar Egypte, de kindermoord en zo voort, ook de Kruisiging en daarna het laatste oordeel, de opstanding ontbrak. Wel een doorzichtige schijn met daarin een gebalsemd lichaam, maar van wie??. De scheve toren bekeken,  er stonden mensen op, je kom hem dus weer beklimmen, maar je, dan moest je weer helemaal terug naar die kassa.

Besloten de toeristische stads wandeling te lopen, mede dankzij de slechte kaart, werd  dat weinig, wel de brug gezien met die kapel met die kroon de Chiesa Di Santa Maria Della Spina, die vlak aan de oever van de rivier staat.

Met enige moeite via het station de camping weer gevonden, er stond een bordje camping wat niet bleek te kloppen, je kwam in een doodlopende straat.

Lekker gegeten, warme bieten, aangezette aardappelen en koude grote bonen.

Ik zal stoppen, Janke heeft al 2 keer gevraagd of ze het bed alvast kan opmaken en dreigt dat ik het moet opmaken.