2008 03 27 07 donderdag Napels.

2008 03 27 07 donderdag Napels. 
Donderdag 27 maart. Napels 2 staking O.V. 

Is me dat tukken. 
Geslapen tot half negen, rustig gedoucht en gegeten en toe naar beneden gewandeld en een dagkaart gekocht voor het openbaar vervoer. 
De trein op spoor drie die we normaal altijd hebben was helemaal leeg, zelfs geen machinist, een slecht teken, de eerste keer, toen we ook zo laat waren hadden we de trein van spoor 4, dus daar nu ook heen, die trein was ook leeg, maar er was wel een machinist, maar die sprak geen woord Engels, er was wel een jongeman die daar werkte en ons wist te vertellen dat de treinen wegens problemen met de ondergrondse niet reden, hoe we dan wel in Napels konden komen wist hij ons niet te vertellen. 
Wij de kaart raadplegen of er niet een andere mogelijkheid was met bus of tram, maar even later kwam die jongeman terug met de mededeling dat de trein ging rijden, maar niet tot het centrum, maar tot een ander station, daar konden we dan gemakkelijk overstappen op de bus of tram naar het centrum. 
We hadden weinig keus, dus naar Vilein, toen we daar in de regen buitens stonden was de tram nergens te vinden, vragen leverde op dat we willekeurig elke bus konden nemen, ze gingen allemaal naar plein Vitorio en daar vlak bij was de Nuovo burcht die we willen zien. 
Het bushokje stond nagenoeg vol en volgens het informatie bordje duurde het nog 18 minuten voordat de bus kwam, die tijd klopte wel aardig, maar de hoeveelheid mensen die mee wilden was wel erg groot, maar we pasten en allemaal in, het was een sta- bus die ons door het drukke verkeer bracht en keurig kwamen we op station Vitorio, vandaar lopend naar burcht Nuovo, het was even zoeken om de ingang, maar we mochten gratis naar binnen. 

Er waren 2 schilderijen tentoonstellingen, 1 beneden, waar we niets aan vonden en 1 boven en die was wel grappig, van karton waren schilderij-achtige dingen gemaakt en er waren 2 collages met Amerikaanse spreuken ''zoals We vechten voor het recht om in een SUV te mogen rijden''.

Mooi uitzicht over de Baai van Napels. 
Toen daar het plein voor het volk, dat viel wat tegen, een groot plein met een ondefinieerbaar kunstwerk erop, een halfrond gebouw met lelijke reclame letter erop en aan de ene kant een paar zwervers en aan de andere kant stond het zwart van de mensen maar waarvoor konden we niet gewaar worden, wel stonden er allemaal politieauto’s.

 In 1 van de nissen was een toerist information gevestigd, wij wilden weten of de metro alweer reed ze vertelde dat we ook met de bus, lijn 152 terug konden naar Puzzolli, dat de trein staakte wisten ze niets van. Verder in de regen naar het andere gebouw met grote torens, maar liefst € 5, - entree, maar we mochten gratis naar binnen, op mijn vraag Why? Alleen maar de bevestiging: gratis

 

Er was een grote zaal, de baronnenzaal, later begrepen we dat die vroeger voor raadsvergaderingen werd gebruikt, maar tegenwoordig niet meer, we zagen door een doorzichtige vloer naar de resten van vorige bebouwing en mochten met een groepje naar boven, met de lift en zagen dezelfde baronnenzaal nu van boven; erg hoog. 
Er was een wenteltrap, met als aardigheid dat er geen middenpilaar was maar een gat, het was erg diep, blij dat ze een lift gebouwd hadden er werden diverse ruimtes getoond, vroeger in gebruik als bakkerij, bibliotheek en zo, na de brand was daar weinig van over, we mochten nog even van het dakterras van het uitzicht genieten en konden op eigen gelegenheid naar benden, toevallig weer met zijn allen, maar de lift weigerde, het lampje van ‘’te zwaar’’ brandde. 
Dus Janke en ik moesten wachten tot de lift terug was. Op naar de volgende ruimte, een voormalige kapel, oude beelden van Maria met kind, toen naar de volgende ruimte een trap naar boven ruimte met oude schilderijen en weer een dakterras. Het uitzicht is mooi maar minder als het regent en dat deed het de hele dag.

 

Toen maar op zoek aar de bus 152, we waren al voorbij een grote halte gelopen, op weg naar het laatste gebouw, dus daarheen terug, wel allerhande lijnen, maar geen 152. Vragen. Er zijn dan altijd wel mensen die redelijk Engels kennen en je willen helpen, erg aardig, we werden gewaar dat we terug moesten, voor het gebouw langs en daar was een andere halte, waar 152 wel langs kwam, onderweg ons verbaasd over de Napolitaanse verkeersregels, Geen voorrangsborden, en toch ging het soepel langs elkaar heen, dubbel parkeren is ook geen enkel probleem; als ze de Amsterdamse methoden hier gingen toepassen konden ze een vermogen aan boetes binnenhalen, en toch functioneerde het hier ook.

Maar we waren op weg naar bus 152, er was inderdaad een halte, bord met alle lijnen, maar 152 stond daar niet op, weer vragen, de bus kwam daar wel langs en na verloop van een paar minuten was hij er inderdaad en de chauffeur bevestigde dat hij naar Pozzouli ging. De bus was wel vol, maar een dikke Italiaan ging staan omdat hij er toch bij de eerstvolgende halte uit moest en zo kon ik zitten en Janke zat schuin achter mij, meer voorin de bus omdat ik achteruit reed.

Zij vroeg nog of hij langs Sulfata reed en dat was ook zo zodat we vlak voor de camping konden uitstappen. Hadden we dat eerder geweten!

Bij de caravan eerst even de route voor morgen bepaald, ik heb de keus tussen: 12 km door Napels of 17km over de tolweg Ik voel veel voor de eerste.

Janke stelde voor om de laatste avond in Napels uit eten te gaan, het restaurantje bij de camping leek haar niets dus wij om half 7 naar het restaurant vlak buiten de krater, we werden wat verbaasd aangezien; ze gingen pas om 7 uur open, dus eerst maar wat lezen en een appeltje eten en toen weer geprobeerd; de Italiaanse keuken valt niet tegen, voorafje, hoofdschotel [spaghetti resp. pizza] en toetje, samen 25 euro inclusief fooi en erg lekker.

Er was ook een kinderpartijtje, wel gezellig, maar ook lawaaierig, vooral omdat de tv hard aanstond.

Omdat we vlak voor de camping zijn uitgestapt hebben we geen brood gehaald, morgen maar zien bij de camping winkel en we hebben ook nog crackers.