2008 03 24 04 Van Pisa naar Napels

2008 03 24 04 maandag. Van Pisa naar Napels

Paasmaandag 24 maart.

Vandaag gereden van Pisa naar Napels.

We wilden de oude A1 wel eens rijden en omdat het totaal niet druk was op de weg, hebben we het risico op lange files en opstoppingen maar genomen. Na Rome wilden we de tolweg naar Napels nemen.

We Vertrokken om 9 uur vanaf de camping in Pisa, stukje door de stad, ongeveer 15 km over de tolweg

De oude route is inderdaad mooi en was heel goed te rijden en totaal niet druk en haast helemaal dubbelbaans. Wel was het wegdek slechter; ongelijk en er zaten soms gaten in.

Tijdens de koffie pauze en wisseling besloten om ook het laatste stuk de tol weg te mijden en via de kustweg nar Napels te rijden.

Ongeveer 10 km voor Rome stuurde Karin ons een zijweggetje in. Janke reed en durfde daar met caravan en al niet in en reed dus rechtdoor. Dat kostte nogal wat tijd en gedwaal omdat we op weggetje verzeilt raakten die niet meer op de kaart stonden, maar geen nood, Karin op ‘’herberekenen’’ en voila, ze wees ons de weg naar de tolweg om Rome, die we juist had willen omzeilen.

Via deze rondweg was wel sneller en korter en vrij vlot hadden we de juiste afrit 26 naar de binnendoor weg naar Napels. We moesten tanken. Dus afgeslagen naar een tankstation, zelfbediening, kennen wij ook, moet je eerst je pasje instoppen en dan kun je tanken, hier moest je eerst tanken en dan betalen volgens de plaatjes bij de Italiaans gebruiksaanwijzing. Wou dus niet. Janke wilde nog proberen er eerst 20 euro in te stoppen, maar omdat er niemand aanwezig was en het absoluut niet klopte met de gebruiksaanwijzing, vond ik dat een te groot risico. Het was ons laatste contante geld. Dus naar de volgende, dicht. Bij de volgende werd geen van onze kaarten geaccepteerd, dus weer naar de volgende, weer niemand aanwezig en geen van de passen werd geaccepteerd, nog 2 keer geprobeerd, met hetzelfde resultaat. Toen zagen we aan de overkant een tankstation waar wel mensen waren. Maar ze wilden de creditkaart ook niet, wel baar geld, maar dat hadden we haast niet meer. Uit nood de laatste 2 tientjes gegeven, en daar kregen we diesel voor, de bediende wilde nog een tip, ons laatste muntje was 20 eurocent dus dat maar gegeven, met de verklaring dat alles op was. Later vonden we een bemand tankstation waar betalen met zelfs de giropas geen enkel probleem was.

Deze route was toch wel wat drukker, maar we konden goed doorrijden totdat  we vlak na een tunnel hadden moeten afslaan. In een tunnel kan Karin niet navigeren en dus duurt het na de tunnel even voordat ze weet waar ze is en toen we op de splitsing aanreden konden we beide kanten op naar Napels, de ene kant via ???? en de andere kant via??? Weet jij veel op zo’n moment en dus reden we verkeert, een smal weggetje de berg op, en nergens een mogelijkheid om te keren en ook nog achter zo’n langzame Italiaan [dat schijnt hier een hobby te wezen, zonder reden langzaam rijden, erg irritant als je erachter zit en er niet omheen kunt] in een stadje reden we ook nog rechtdoor in plaats van rechtsaf en moesten toen door smalle straatje en krappe bochten weer de doorgaande weg opzoeken. Dank zij Karin lukte dat vrij vlot. Toch Karin maar weer op herberekenen en via diverse winkelcentra en talloze verkeerslichten maar ook langs een middeleeuwse muur, en een Romeins aquaduct, kwamen we weer op de grotere weg. Dit tussen stuk was enkelbaan, met een dubbele doorgetrokken streep in het midden, meestal maximum 50, dan weer 70, heel soms 90, maar meestal 50, ondanks dat ik me aanpaste aan het overige verkeer en meestal boven de toegestane snelheid reed werden we zeer regelmatig ingehaald, na een poosje was ik het zat en toen ik weer achter zo’n langzame italiaan zat heb ik het ook geprobeerd, ondanks inhaalverbod, verdrijvings- en voorsorteerstroken en ver boven het aangegeven maximum erom heen, ging heel best, allen wilde Janke niet meer tegen me praten.

De rest van de rit hield ze stijf het handvat boven de deur beet en ook op de borden letten  om de weg naar de camping te vinden was te veel gevraagd.

We waren om half zes op de camping, die is in een uitgedoofde vulkaan. Voordat we gingen opbouwen hebben even gekeken, er komt nog rook uit de grond. Een kaart van Napels gekocht.

De Italianen staan erom bekend dat ze nooit in hun spiegels kijken, wat geweest is is geweest. 
Ik heb daar ook wel gebruik van gemaakt. 
Heel ondeugend, vlak voor een Italiaan invoegen bijvoorbeeld.

Ik moet nu eerst stoppen; het eten is klaar en ruikt heel lekker.

De  camping is niet best; geen overdekt wc – en was ruimte, geen bril op de wc en voor de helft ook nog Franse = hurk wc’s en daar moeten we ook nog 33 euro per nacht voor betalen omdat het volgens hun hoogseizoen is.