2011 07 17 10 zondag terug door Nederland naar Drachten epiloog.

2011 07 17 10 zondag terug door Nederland naar Drachten epiloog.
zondag 17 juli 2011 Van Ankie in Zomeren naar Drachten.

De route ging dit keer door Nederland. Ik had bergen genoeg gehad.

Zelf de route uitgeklikt dus na een half uur zat ik al op een onverharde weg.

Ik had de route gemaakt met Onroute, dat gratis programma dat ik kreeg bij de aanschaf van de Zumo. Het weet welke wegen mooi zijn voor motoren en daarmee had ik de route gemaakt.

Met een pond de Maas en de Rijn over.

Bij Kampen had ik de Zwarte dijk ingepland, het mooiste bochtige weggetje van Nederland, maar die werd halverwege doorsneden door een nieuwe spoorlijn en een tunneltje was blijkbaar te veel moeite. Nu moest ik Kampen in en op een drempel die op een mooie kaarsrechte weg zonder bebouwing was gelegd, schrok ik me rot voor een drempel die alleen stapvoets genomen kan worden.

Bij Havelte ontdekte ik dat Truus toch stiekem had herberekend want ze stuurde me de snelweg op. Truus gebruikt nu eenmaal de kaart van 2011 en niet alleen die van Onroute.

Wel een vervelend stuk weg, weer zonder enige bebouwing een hele serie drempels die erg hoog zijn, zodat je alle keren moet optrekken en afremmen.

Ik wilde niet over de A32 want toen ik in hotel Muelenthal op dumperd keek zag ik dat de zendertoren in Smilde was omgevallen en Onroute ging over Smilde.

Ik was niet de enige die er even langsreed.

Nederland is ook mooi, alleen jammer dat ze elk binnendoor weggetje verpesten met zo veel mogelijk drempels.
En nergens in Europa zijn ze zo royaal en streng met maximum snelheden.
Hier mocht je 30 of 50 terwijl op vergelijkbare wegen in Duitsland en België je 80 en 100 mocht. Niet dat ik dat dan altijd reed, meestal niet, maar waarom je niet 50 mag rijden door een volkomen uitgestorven dorpje, snap ik niet.

De flitspalen zijn geplaatst door justitie.
De deal was met het ministerie van financiën dat het 500 miljoen per jaar moet opleveren. ( =1,5 miljoen per dag)

Dat de flitspalen er alleen staan om geld op te leveren is dus duidelijk, maar ik verdenk ze er onderhand ook van dat al die pestrotondes en drempels ook moeten zorgen dat je meer benzine verstookt want dat levert accijns en BTW op.

Ik rook de stal en was al om 3 uur thuis.

Thuis heb ik alle routes ontdaan van tussen punten met het programma winGDB.

Alleen als je herberekend gaat het fout. Met het pijltje gezorgd dat de route het originele tracé weer volgt.

Deze verbeterde routes naar Europe Reizen gemaild. Is de volgende gebruiker van dat irritante gemeld van alle tussen punten af.

Slot      Motorvakantie 8 – 17 juli 2011 Zwarte woud.

Globale kosten:

Aan Europe reizen voor 7 keer half pension:     € 576   Inclusief reserveren.

In Someren 2 keer overnachten + bier+eten      €  100   Ankie en restaurant.

Lunches en koffie onderweg                              €    75   Ik had brood mee.

Extra maaltijd op derde dag                               €    25    Te laat voor hotel Muelenthal

Drank                                                                 €     25    bij de maaltijden

Boodschappen onderweg                                   €     25    Kola, bier statiegeld.

Benzine 3000 km                                               €   300   gemiddeld €1,60 per liter

Slijtage banden 3000 km                                   €     75   

Totaal                                                                 € 1200,-

           

2011 07 16 09 zaterdag 16 juli Terug naar Someren 9

2011 07 16 09   zaterdag 16 juli Terug naar Someren 9

Mooie route door Luxemburg. Beetje door gereden omdat het een lange route was.

Getankt voor 1 euro 40 per liter, 30 cent per liter goedkoper.

Naast mij stond een Ferrari te tanken, heb ik in Nederland nog nooit gezien.

Het gezeur van Truus over alle tussenpunten werd zo irritant dat ik haar zo zacht mogelijk zette. Als de muziek dus uitviel, moest ik even op het scherm kijken of ik moest afslaan.

Een ander foutje dat ik heb ontdek is dat, als je een tankstation of restaurant opgeeft als tussenpunt, Truus je er niet heen stuurt, als je goed kijkt en alert bent kun je op het schermpje wel zien dat de route 2 kanten op kan, maar de stem houd je op de oorspronkelijke route. Je moet dus het punt opgeven als nieuwe bestemming en dan de route opnieuw laden.

Sms-je naar Ankie dat ik onderweg was en toen ik rond half 6 arriveerde stond het eten op te warmen, krielaardappeltjes en groente mix met 4 hamburgertjes.

Na het eten weer gezellig aan de bar gezeten, nu werd mijn bier consumptie wel bijgehouden waar door ik de volgende morgen 50 euro betaalde, inclusief warme maaltijd.

Het bier kwam van SCHARAMOWSKI. En uit de tap smaakte het best.

Zondagmorgen was ik vroeg wakker en stond klaar om weg te rijden terwijl alles in huize Ankie nog in diepe rust verkeerde. Ik pakte mijn gsm en belde haar, maar kreeg geen reactie.

Later bleek de telefoon op bleutooth te staan en ik had mijn helm op moeten hebben om haar reactie te horen via de verbinding van de Zumo met de Scala rider.

2011 07 15 08 vrijdag Terug naar het Saarland scheepslift 8

2011 07 15 08  vrijdag Terug naar het Saarland scheepslift  8 vrijdag 15 juli 2011.

Na het ontbijt afrekenen, er was nog wat onduidelijkheid over die a la carte maaltijd op de eerste dag, en ik moest alle bier nog betalen. Zij hadden van elke maaltijd bijgehouden wat ik opgedronken had en dat waren er volgens hun 7, maar van de eerste avond was alleen het totale bedrag bekend en niet de hoeveelheid biertjes, maar ik wist mij te herinneren dat dat er 1 was geweest, totaal te betalen 8 keer 2euro80 is 22 euro 40. Ze moesten op hun computer nogal wat bedragen heen en weer schuiven voordat het klopte en ik kon pinnen.

Even bedrag gecontroleerd en dat was 44 euro nogwat, dus ik op afbreken.

Ik liet zien wat volgens mij het correcte bedrag was en dat bedrag heb ik gepind.

Later vond ik op de hotelkamer de rekening van de eerste avond en daar stonden 2 biertjes op. Ik naar beneden en heb ook dat ene biertje nog betaald.

De terugreis ging grotendeels door Frankrijk.

Onderweg kwam ik langs een scheepslift. De dwarshelling in het Rhone-Rijn kanaal. Dus afslaan en na veel dwaalwegen vond ik de lift.

Op een verloren hoekje kon de motor mooi staan, kleren gewisseld en naar binnen. Ik moest 4 euro betalen, maar nergens stond waarvoor. Vitrines met reclame voor de eigen streek, maar er ging juist een gids naar binnen dus meegelopen, die liep meteen door naar een maquette waar ze de werking van de lift liet zien, (dat kon je buiten ook wel zien) en in Duits en Frans informatie gaf over hoogte, breedte, dikte van de kabels enz.

Buiten stond een treintje (dat schijnt onderhand standaard te zijn bij scheepsliften. In België bij Strépy Thieu heb je dat ook).

Nergens iemand die je kon vertellen waar dit treintje heen ging, noch wat het kostte. Een paar passagiers konden me in het Duits duidelijk maken dat hij een beetje rondreed door de omgeving, voorlopig niet vertrok en dat je er extra voor moest betalen, dan maar niet. Die omgeving kon ik met de motor ook wel zien.

Ook was er een rondvaartboot en ook daar nergens informatie over waar die boot heen ging, hoe lang het duurde en wat het moest kosten. Na enige tijd zag ik wel 2 van die rondvaartboten de lift binnen varen. Misschien gingen ze alleen maar op-en-neer.

Even verder was een oude boot omgebouwd tot museum over de aanleg van deze scheepslift; Binnen een treintje om de boten te slepen, hoop oude foto’s en weer een maquette.

Daaruit kon je opmaken dat het oorspronkelijke plan bestond uit een dubbele bak.

Typisch Frans museum, nergens informatie over mogelijkheden en kosten, net als in Italië: Betalen en niet vragen stellen.

Een dik uur rijden verder zocht ik een plek om koffie te drinken en even te pauzeren.

Ik reed door een Frans dorpje met een dorpsplein met aan beide kanten een weg en aan de rand allemaal cafés. Op 1 parkeervak stond een boom, daar paste geen auto, maar mijn motor wel.

Ik naar binnen en bestelde koffie, maar de koffie machine was net in onderhoud (met de hand koffie maken kon blijkbaar niet) maar zou over een kwartier klaar zijn. Ik heb maar wat op dat plein omgelopen, ik had lang genoeg gezeten.

Even later zag ik de monteur weg gaan (hij had dezelfde citroen Jumpi als ik) dus ik weer naar binnen, werd gewaar dat ik buiten kon gaan zitten en even later werd de koffie gebracht. Wel met suiker, maar geen melk, dus ik vroeg om melk en even later werd een borrelglaasje met opgeschuimde melk bezorgd.

Toen ik dit in de koffie goot merkte ik dat er wat mee ging, ik roeren en vissen met het lepeltje, maar kon niets vinden (mijn ex heeft ooit een slak in mijn koffie gedaan).

Toen ik de koffie op had ontdekte ik een munt van 20 centimes op de bodem.

Die heb ik de waard maar cadeau gedaan.

Tijdens dit koffie drinken kwam er een man in een invaliden-karretje van de overkant, hobbelde over de weg en reed tegen het tafeltje van mijn buurman. Zijn pilsje viel net niet om.

Bij het manoeuvreren om naast het tafeltje te komen reed hij ook nog de staande asbak omver die daar staat voor mensen die buiten roken omdat ze niet buiten roken kunnen.

De waard kwam naar buiten, zette de asbak weer overeind, maar liet de peuken liggen. Je bent in Frankrijk, of niet. De invalidenkarbestuurder bestelde een pilsje.

Zulke mensen hebben geen drank nodig om brokken piloot te worden

Ondanks dit bezoek was ik mooi op tijd in hotel Muhlenthal.

Ze konden me nog. Het was nog te vroeg om te eten, dus eerst de spullen naar de kamer en Internet opstarten, dat werkte.

Er was enig onduidelijkheid over het betalen van het eten, maar ik kon de Voucher laten zien waar duidelijk op stond dat het half pension was, toen was het geen probleem.

Het hotel had de maaltijden uitbesteed en ik werd naar een restaurant gebracht.

Alle gerechte waren 19euro50, daar kwam nog de soep bij en het toetje, maar ik hoefde alleen de 2 pilsjes af te rekenen; 6 euro.

Onderweg had ik blikjes bier gekocht en meteen in het minibar-koelkastje gedaan zodat ze later lekker koud waren. De lege blikje heb ik achter gelaten, zij kunnen het statiegeld terug krijgen ik hier niet.

2011 07 14 07 donderdag 4de dagrit schramberg.

2011 07 14 07 donderdag 4de dagrit schramberg   donderdag 14 juli 20114de dagrit.

Alweer de laatste dag in dit schitterende gebied.

Wederom een mooie route.
In Freudenstadt heb ik geprobeerd het Heimat museum te bezoeken, maar kon het niet vinden.

In Schramberg stond een kerk op het programma, maar ze waren [alweer] met de weg bezig, ik werd omgeleid en toen ik op eigen initiatief de kerk zocht kwam ik midden in een voetgangers gebied terecht, dus die kerk maar gelaten voor wat die was en Truus de route naar de Hohenschramberg ruïne laten zoeken.
Vooral het weggetje omhoog, de afslag van de L108,  is een vermelding waard.
Het lukte is de 2^de versnelling, maar veel scheelde het niet.

Ik was de enige bezoeker van de ruïne.
De weg terug ging eerst over een weg naar Finsterbach die alleen voor aanliggende bewoners toegankelijk was.

Het aanbevolen Freilichtmuseum in Gutach heb ik ook niet gezien.

Wel kwam ik in Hardt langs een modeltrein, de grootste van het zwarte woud. http://www.modellbahn-hardt.de/anfahrt.html

Het leek een gewoon woonhuis, bellen had weinig effect, maar na enige tijd kwam er toch iemand aanlopen en ik heb eerst een H0 baan gezien van Märklin, en in een ander gebouw nog een op grotere schaal Spoor G , daar werd de baan aangevuld met allerlei opgezette dieren en de grootste collectie kerststallen die ik ooit heb gezien. (volgens de routelijst kan dit ook woensdag geweest zijn)

2011 07 13 06 woensdag 3de dagrit Nagoldtalsperre 6

2011 07 13 06 woensdag 3de dagrit Nagoldtalsperre 6   20110713  woensdag 13 juli 2011  6

Volgens de beschrijving alleen maar sturen, maar ik vond de Klosterruine Allerheiligen im Schwarzwald ook weer terug en die Allerheiligen waterval, die ik ook al op de heenweg bezocht had, De waterval heb ik niet opnieuw beklommen, wel even pauze gehouden.

 En mooi midden op de route lag.een stuwmeer/Stausee de Nagoldtalsperre, waar een restaurant was, Zum Seeheiner, aldaar een kop koffie met Swartzwalder kirsch.

Ik was mooi op tijd terug en besloot dat extra stukje te rijden van route 1 dat ik de eerste dag gemist had doordat ik de route verkeerd om begon.

Mooi donker weggetje door een stukje bos, maar het begon te regenen en niet weinig.

Truus op: ‘terug naar hotel’, waar ik drijfnat aankwam.

Alle spullen mee naar de kamer om dat het daar beter droogt dan in die open garage.

De kamer heeft geen koelkast. Ik heb gister onderweg bij een supermarkt bier gekocht. Ik laat de wastafel vol koud water lopen, bier erin en na een paar uur is het best te drinken.

2011 07 13 05 dinsdag 2de rondrit.Nagoldtalsperre 5

2011 07 13 05  dinsdag 2de rondrit.Nagoldtalsperre 5  20110713 6 woensdag 13 juli 2011

Volgens de beschrijving alleen maar sturen, maar ik vond de Klosterruine Allerheiligen im Schwarzwald ook weer terug en die Allerheiligen waterval, die ik ook al op de heenweg bezocht had, De waterval heb ik niet opnieuw beklommen, wel even pauze gehouden.

En mooi midden op de route lag.een stuwmeer/Stausee de Nagoldtalsperre, waar een restaurant was, Zum Seeheiner, aldaar een kop koffie met Swartzwalder kirsch.

Ik was mooi op tijd terug en besloot dat extra stukje te rijden van route 1 dat ik de eerste dag gemist had doordat ik de route verkeerd om begon.

Mooi donker weggetje door een stukje bos, maar het begon te regenen en niet weinig.

Truus op: ‘terug naar hotel’, waar ik drijfnat aankwam.

Alle spullen mee naar de kamer om dat het daar beter droogt dan in die open garage.

De kamer heeft geen koelkast. Ik heb gister onderweg bij een supermarkt bier gekocht. Ik laat de wastafel vol koud water lopen, bier erin en na een paar uur is het best te drinken.

2011 07 11 04 maandag 1ste rondrit Schloss Bürgeln

2011 07 11 04 maandag 1ste rondrit Schloss Bürgeln   Maandag 11 juli 2011.
Vanaf het Hotel Zur Blume was op de Zumo  niet te zien welke kant de route op ging. +
Dus op goed geluk rechts af.

Mooie route, allen werd het afroepen van alle tussenpunten en dat ook nog eens 2 of 3 keer per tussenpunt hoe langer hoe irritanter.

Ik vond de burcht; Schloss Bürgeln, N47 45 09.3 E7 40 42.3. , alle erfgenamen gingen achter elkaar een klooster in en zo is deze burcht in het bezit van monniken gekomen. Toen na de secularisatie alle kerkelijke bezittingen in handen van de staat kwamen dreigde de burcht te worden verkocht, maar de bewoners van de omliggende dorpen wilden dit niet en hebben geld bij elkaar gebracht. Tot op de dag van vandaag is er een beheersstichting die probeert het slot zo rendabel mogelijk te beheren

Er is o.a. een trouwkapel die druk gebruikt wordt.

Op het parkeerterrein onderaan de burcht werd gewaarschuwd voor diefstal. Ik heb het bord ‘verboden in te rijden’ genegeerd [bussen mochten ook naar boven] en de motor op de binnenplaats geparkeerd en me daar verkleed. De jas en leren broek los over de motor, de Zumo in de broekzak. Alle beheer werd gedaan door gepensioneerden en de rondleiding moest 6 euro kosten, maar het was een mooi verhaal en een leuke burcht.

Na de burcht de route verder gevolgd. Meest zuidelijk punt gehad:  Kandern
Een smal paadje was op zon en feestdagen gesloten, mooi dat ik er op maandag was.

Om 5 uur terug in het hotel. Het laatste stuk had ik op de heenreis ook al gehad. Ik had dus bij vertrek niet recht maar links af moeten slaan.

Nu kreeg ik wel een gasten keuze menu. Niettemin heerlijk gegeten, luxe soep, bijzonder hoofdgerecht en mooi toetje.

2011 07 10 03 Van Schwalbach-Elm naar Haslach.heenreis3

2011 07 10 03 Van Schwalbach-Elm naar Haslach.heenreis3
 3 Van Schwalbach-Elm naar Haslach.

Bij het afrekenen de volgende morgen bleek alles even duur. 2 euro per flesje, samen 6 euro.

Bij het verlaten van de kamer om half negen hoorde ik muziek en zag een speakertje aan het plafond. Leuke manier om late gasten te wekken. De muziek klonk het hele hotel door; ook bij het afrekenen bij de receptie was het te horen, de muziek keuze viel mij niet tegen.

Toen ik in garage de Zumo op de motor zette bleek de muziek daar uit te komen en die had ik in mijn broekzak, vandaar dat ik de muziek overal hoorde.

De route ging eerst recht naar het westen, over Waldmohr, onder Kaiserslautern in Trippstadt richting zuid, over Klingenmünster. bij Wissembourg der grens met Frankrijk over.
Bij Roppenheim de A35 kruisen en bij Drusenheim met de pont over de Rijn en toen was ik weer in Duitsland. De A5 kruisen en vlak na Obertal genoten van de eerste haarspeldbocht. bij Sand richting zuid.

Stukje over de beroemde Swarzwalder Hogstrasse. Die was inderdaad hoog: 1010m. en daar werd het niet beter van. Ik mocht dan in de wolken zijn, in de wolken was ik bepaald niet.

Behalve je bril kan ook nog je vizier beslaan en het zicht was slecht. Ik heb mij gericht op de auto voor mij en die beide achterlichten achterna gereden.

Naar beneden werd het beter en ik heb ook nog een klooster ruïne bezocht. Het Aller Heiligen klooster, de plaats is gevonden door een ezel met een zak geld op zijn rug los te laten en waar hij die zak met geld af wierp, werd dat klooster gebouwd.

Je kon vanaf dat klooster naar een waterval lopen, maar omdat de motor onbeheerd stond dat niet gedaan en geprobeerd om dicht bij die waterval te komen en dat lukte; een paar kilometer verder was weer een parkeerplaats en daar toch maar de motor, met alles er op (behalve de Zumo) achter gelaten. En via trappen de watervallen bekeken in de druilerige regen, evengoed mooi. (en gratis)

Via een fietspad en de Gartenstrasse bereikte ik hotel Zur Blume in Haslach Im Kinzigtal
Ortenaukreis,  Dit omdat het hotel dat Europe reizen normaal boekt, geen plaats had.
Motor kon in de garage, die overigens niet afgesloten werd, dus Zumo mee naar de kamer de scala ook, die moest toch aan de lader.

Kamer was ruim, met tweepersoonsbed, tv, bureau, maar geen minibar/koelkastje.

Wifi tegen betaling, daar heb ik alleen maar slechte ervaringen mee, dus niet gedaan.

Bij het eten een kalfshak [lammhaexle] besteld. Ik wist niet hoe het zat met mensen die intern waren, meestal krijgen die een beperkt menu, maar dat kreeg ik dus niet, ik denk: ik bestel het duurste maar niet.

Ze kwamen inderdaad met de rekening na afloop maar toen ik zei dat ik half pension had hoefde ik hem niet te betalen.

Ik kon het licht op de kamer niet aankrijgen. Iemand van de receptie gehaald en de bovenste knop is de hoofdschakelaar, daarmee gaat alles uit, ook de contactdozen maar als je die weer aanzet, moest je de beide andere schakelaars even vasthouden, het waren dimmers en pas na enige tijd had je licht.

2011 07 09 02 zaterdag heenreis 2 naar Saarland perikelen

2011 07 09 02 zaterdag heenreis 2 naar Saarland perikelen

20110709 perikelen zaterdag 9 juli 2011

Gister, vrijdag had ik al ontdekt dat mijn koplamp niet brandde en halverwege in België kwam ik langs een motorzaak dus stoppen en vragen of ze de lamp kunnen wisselen, ik was er zelf ook al mee bezig geweest, maar het moet op de tast en ik kon hem niet los krijgen.

Een monteur kreeg hem wel los, maar niet weer goed vast en na een kwartier prutsen gaf hij mij het adres van een Honda dealer 7 km verder op, even zoeken, maar ik vond hem, hij verkocht ook
maaimachines en was erg lang met een klant bezig, toen nog wat gerepareerde spullen afgeven en daarna met mijn lamp bezig.
Hij kreeg hem er vlot uit, maar niet weer vast.
Lang prutsen, maar niet.
Dus de motor naar binnen en gedeeltelijk uit elkaar zo dat je iets meer zag. En hij kreeg hem weer in elkaar; het veertje was verbogen omdat hij niet los wilde.
Kostte maar 15 euro.

Weergaloos mooi gereden, bij zo'n dal langs een stroompje, mooie bochtige weg, je kent het wel.

Weer een bord dat de weg verderop was afgezet, maar dan kun je er altijd wel langs, nu stond er weer zo’n bord midden op de weg, bord aan de kant, verderop eer grote machine dwars op de weg, ik door de berm. Kwam vast te zitten, maar kreeg hem weer los.
De weg was een grote gravel bak en je moest steil naar beneden om er te komen maar er liep een trottoir dus daar maar op.
Dit was wel erg smal. Aan de ene kant een randje los gestapelde stenen met daarachter de weg 40 cm lager, aan de andere kant een stalen hek, het lukte net, de ene voet op die losse stenen, de koffers boven die stenen en de ander voet kon net tussen het hek en de motor op de grond.
Het liep af dus de motor rolde vanzelf naar beneden.
Na het hek werd het breder, maar niet voor lang.
Omdat een huis nogal uit stak werd de doorgang nog maar 50 cm, en daar kon ik met de beste wil van de wereld niet langs.
Ik heb de zaak bekeken en ben van die losse rij stenen een trapje gaan bouwen om zo geleidelijk de motor op die gravel baan te krijgen, maar de draai was erg kort en het achterwiel volgt een ander spoor dan het voorwiel en er naast lopen was lastig omdat je noch aan de ene noch aan de andere kant genoeg grip had om in te grijpen als het verkeerd mocht gaan.
Er kwam een aardige meneer aan rijden in een shovel en die vroeg ik of hij wilde helpen.
Die leek hem het beste om de motor terug te rijden naar het begin, dus achterwaarts omhoog weer langs die losse stenen en dat ijzeren hek.
Naar beneden werd hem niet dus hij duwen en weer omhoog.

Grote kans op krassen omdat achteruit sturen lastig is en de keus tussen krassen veroorzaakt door het hek of over die losse stenen op de gravel weg vallen ook lastig is.

En de motor is zwaar en de stoep niet helemaal vlak.

Dus dat lukte ook niet.
Hij weg om een pallet te halen, pallet naast die hoge stoep, maar de motor is groter dan die pallet, dus dat kon ook niet.
Hij weer weg om een ‘brett' een plank. Wel mooi lang, maar slechts 40 cm breed en daar overheen afrijden is ook vragen om ongelukken.
Maar toch geprobeerd die plank schuin op de stoep te leggen, stenen er onder ter ondersteuning en proberen of we de bocht konden krijgen.
Voorwiel kwam wel goed, maar achterwiel kwam naast de plank uit.

Terug wilde hij ook niet meer.

Jullie lezen dit nu wel en weten al dat ik er heelhuids weg gekomen ben, maar dat wist ik toen niet. Als de motor van die plank af viel, was dat wel einde vakantie.
Elk aan een kant de motor rechtop houden, ik de motor alleen houden en hij van die losse stenen een stapeltje maken zodat daar het achterwiel op kwam
Moest 2 keer veranderd, maar dat lukte en we kregen de motor op de
plank en zo naar beneden.
Ik heb aangeboden hem te betalen, maar hij wilde niets hebben.

Door al deze ellende was het behoorlijk laat geworden en ik besloot onderweg te gaan eten.

Maar ik kwam nergens langs een restaurant, dus stoppen en Truus gevraagd en die gaf een op 4 km. Ik erheen. Dicht.

De volgende. Niet te vinden, dus vragen en pas bij het terug rijden zag ik hem. Motor geparkeerd en lekker gegeten.

Na een dik uur was ik in Elm, gemeente Swalbach, en na enig zoeken vond ik ook het Hotel Muehlental, Bachtalstrasse 214

Hartelijke ontvangst, mooie kamer en zelfs gratis wifi, dus laptop opgestart en de laatste berichten gelezen en beantwoord.

Uit de koelkast op de kamer zuinig aan 2 biertjes genomen en een flesje water.

2011 07 08 01 Heenreis naar Someren 1

2011 07 08 01 vrijdag Heenreis  naar Someren 1

Omdat Janke de avond van te voren al naar Utrecht wilde om de volgende morgen zeker te zijn dat ze daar, met Willy, om half 8 op het centraal station stond, ook maar eerder vertrokken om zo de heenreis in 3 dagen te doen i.p.v. 2, wat veel saaie snelweg scheelde.

Donderdag avond met zwager Klaas onze beide vrouwen naar Utrecht gebracht waar ze gingen overnachten bij neef Joost en zijn vrouw Natasja.

Vrijdagmorgen mooi op tijd zelf wakker geworden en vlot op weg, de vorige avond al de spullen op de motor gebonden.  (Janke had mijn kleren bij elkaar gezocht)

Ik had zelf een mooie route uitgeklikt; boven Emmen langs Duitsland in, daar naar beneden en pas onder Nijmegen weer Nederland in.

Bij de eerste de beste keer herberekenen werd ik al de A31 op gestuurd, kwam niet slecht uit, een P met wc en de route opnieuw geladen en bij de volgende afslag de oorspronkelijke route weer opgezocht. route langs de grens, over Nordhorn en Vreden.

Onderweg de pauze gecombineerd met een bezoek aan Rose Bikeworld in Bocholt en de koffie gecompenseerd met het kopen van een nieuw achter kettingwiel voor mijn Rohloff.

Er stonden geen ATB’s meer met een Rohloff, wel elektrische.
toen over  de Rijn bij Rees, rondweg bij Uedem, door Goch en door Nationaal park Maasduinen weer Nederland in. Lengte 365 km, lang zat.

In Someren had ik een B&B gevonden bij Ankie, Brouwer 9, ik was er al voor 5 uur, ze had niet gekookt omdat de bouwvakkers die ze normaal had, al weg waren.

Ik kon wel een fiets lenen, eerst zijn heren fiets, maar die had wel een slot, maar de sleutel was zoek, toen maar op haar dames fiets, stukje om gefietst in het mooie weer en een schnitzel gegeten.

Terug bij Ankie het bedrijf bekeken, Haar partner had een betonpomp waar mee hij bouwwerken afreisde om overal te zorgen dat de beton op de juiste plaats kwam.

Zij zelf runde de B&B en had een evenementen verhuur bedrijf; een loods vol spullen: springkussens, stapels namaak kazen, steps, sta tafels, te veel om op te noemen.

Voor de gasten is er van alles: een ingebouwde trampoline een staande losse trampoline, een overdekt zwembad en binnen een sauna en een bubbelbad. (jacuzzi is een merknaam)

Mooie kamer, alleen voor de wc moest je eerst een trap af, waarvan de treden bestaan uit roosters, dus je moest ook nog eerst je schoenen aan.

Gezellig aan de bar gezeten en op tijd gaan slapen.

De volgende morgen stond de ontbijt boel klaar, en na dat ik 30 euro had betaald kon ik op weg via de route die ik van Europe reizen gekregen had.

Thuis dagen bezig geweest deze routes die voor kaart versie 9 geschreven waren te herberekenen en ook om het start en eind punt te veranderen.

De route begon officieel bij Hotel Someren centraal, maar dat leek mij minder geschikt om te overnachten. Een B&B is vaak gezelliger en dat was deze zeker.

Al met al vertrok ik aan de late kant.