2013 05 18 01 van Drachten naar Cherbourg.18 tot 21 mei

2013 05 18 01 van Drachten naar Cherbourg.18 tot 21 mei 
Ierland 1 Van Drachten naar Cherbourg in 4 dagen.

1 za 18mei13 Van Drachten naar B&B de Maatjeshof.

Omdat het helemaal geen zin heeft al om 5 uur is deze B&B te zijn, vond Janke uit om eerst thuis te warm eten en dan om half 1 te vertrekken.

Stukje snelweg, omdat dit eerste eind geen wegend kent die we niet al een keer gereden hebben, na Heerenveen door de kop van Overijssel, langs de Kuinder of Tjonger en natuurlijk over Blokzijl.

Bij Zwartsluis stond de brug omhoog, ik langs de file, over de linker rijbaan en als ik haast vooraan ben gaan de weg bomen omhoog zodat ik, met een beetje extra gas er mooi omheen kon en heerlijk solo naar Hasselt kon rijden. Pas vlak voor Zwolle de A28 op (Dwars door Zwolle is niet bijzonder mooi en kost wel veel tijd) na Zwolle een stukje de A50 en toen de Veluwe over en bij Wijk bij Duurstede de Lekdijk gevolgd tot Schoonhoven, daar met de Pont over en toen waren we bij de Maatjeshof.

Uitzicht vanaf de Maatjeshof over de Alblasserwaard.

2 Pinksterzondag. 19 mei. Van Maatjeshof naar Budgethotel, Campanile Fouquières-Lès-Béthune.

De Molens van Kinderdijk overgeslagen, omwille van de tijd en ook omdat je er vanaf de weg weinig van ziet. (Volgende keer wel doen).
Maar nu over Oud-Alblas, waar we rond kerktijd doorheen reden. We zagen de mensen ''ter kerke'' gaan, keurig in het pak of in een donkere jurk, heel netjes.
we kregen wat afkeurende blikken, maar daar bleef het bij.

Toen naar Hendrik-Ido-Ambacht, de Parallel weg over de brug over het Hollands Diep (als we iets verder voorgesorteerd hadden gestaan waren we, bij het oprijden van deze parallel weg [N51 45 02.1 E4 24 06.6] aangereden door een andere motorrijder die links door de bocht ging.)

Binnendoor over Goeree-Overflakkee en de dam over Grevelingen. In Bruinisse een onmogelijke bocht om het weggetje langs de dijk [Hageweg] te rijden, wat verpest is met veel hoge drempels. We hadden beter de Oudendijk kunnen nemen.

Voor de rest gaf de Onrout Motorkaart best wel een mooie route, verder over de beroemde Zeelandburg, Zuid Bevelend doorsteken en door de Westerschelde tunnel, die hadden we nog nooit bereden en dat kon nu voor €2,50 [auto met caravan is 3 keer zo duur.]

Zeeuw Vlaanderen is niet veel bijzonders. Het hele industrie gebied boven Gent bekeken, gratis pont over het Kanaal van Gent naar Terneuzen. Stukje door Gent en over Tielt naar de E403 en afslaan op klaverblad naar de A19, en zo kwamen we in Kemmel, waar we het landbouwmuseum wilden bezoeken dat ik op Mapsource had gevonden, nu ze kenden het daar niet. 
Er was wel een kermis, 
Wat omgelopen, de plaats is bekend door het boek van E. M. Remarque.

Er is in WO1 behoorlijk gevochten het hele dorp is erna weer opgebouwd. 
Citaat:''Tijdens het voorjaarsoffensief van 1918 namen Duitse troepen op 25 april bezit van de Kemmelberg. 
De volgende dag vond een Franse tegenaanval plaats, maar de Duitse troepen rukten op tot de Dikkebusvijver. 
Op 29 april werd de Duitse opmars tot staan gebracht, de gevechten gingen door tot eind juli 1918. 
Op 5 september werd de Kemmelberg heroverd door de geallieerde troepen met hulp van de Amerikanen. 
Na de gevechten was de heuvel kaal en hij werd opnieuw beplant met loofboomsoorten.'' Einde citaat.

We hebben er redelijk lekker gegeten en daarna het laatste stukje naar het hotel bij Béthune.

Hier sliepen we, het is de achterzijde.

Aangemeld, ingericht, stukje gelopen en bordjes Sacre Coeur gevolgd.

En gekeken of we bij de Mac Donalds er vlak bij ook goedkoper konden ontbijten. 3 flesjes bier gehaald om op de kamer op te drinken.

Volgende morgen, Pinkstermaandag, 19 mei 2013

Toch maar ontbeten in het hotel, bij het afrekenen inderdaad 4€15 per flesje bier moeten betalen, die ik gistavond op de kamer had genuttigd.
Alles weer op de motor en rijden.

Jammer was het dat het steeds harder begon te regenen en ik kreeg mijn bekomst van de smalle paadjes die Karin voorschreef, dus de borden gevolgd naar de eerst grote stad op de route, Abbeville. 
Later bleek die toch vrij ver buiten de route te liggen en we hadden sneller de oorspronkelijke route kunnen volgen.

We hielden, vanwege het weer, de grotere wegen aan (D925). 
Toen Karin aangaf dat er nog voor 50 km brandstof was rustig het volgende tankstation genomen omdat die eerste, bij Dieppe, vrij snel na een rustpauze zat. 
Maar die tweede kwam maar niet, dus stoppen en in de regen Karin bedienen, die heel slecht reageert op natte handschoenen, en die vond een tankstation, even ten zuiden van de route. 
Voor de zekerheid er toch maar heen. 
Uitgestorven troep, al tijden dicht, dus weer natte handschoen uit en zoeken om de dichtstbijzijnde, dat was 1 bij een garage, dus daar heen, nog verder van de route.

Ook al jaren dicht. 
De dichtstbijzijnde bleek diegene waar we net vandaan kwamen maar op 9 km (hemelsbreed) zat er weer 1 bij een groot winkelcentrum in Doudeville.

Toen we daar waren stond de dag teller op 409 km, terwijl hij bij 400 km normaal leeg is. Ook finaal uit gestoven, het winkelcentrum was dicht op Pinkstermaandag, maar het tankstation had een betaal automaat. 
En de Pinpas werd geaccepteerd.

Toen de kortste weg naar het hotel want het regende toch serieus.

Doornat kwamen we aan in het hotel. Saint Christophe in Le Tilleul. 
Hij vroeg of we de motor een beetje voordelig wilden parkeren want er zou nog een motorfiets komen. 
Later bleek hij een reservering te hebben voor een motorfiets, de fam. Van der Molen (vanwege de creditkaart die op Jankes naam staat) en 1 op naam van Eizema. 
Er was dus toch iets serieus fout gegaan bij het annuleren van de dubbele boeking, want we bleven de enige motor.

Aankomst was al om 4 uur.
Hij maakte zijn garage los, de doornatte motor spullen konden mooi uitgehangen worden, de handschoenen op een paar stokken en de kachel (elektrisch, dat heb je met die goedkope atoomstroom) op de kamer maar even aan.
Janke was bekleumd en heeft een warm bad genomen.

Half zes naar beneden, en kijken of we een restaurant konden vinden. 
Zijn buurman, een pizzeria o.i.d was dicht, dus vragen bij de receptie: niets. 
Alleen in Etretat waren restaurants. 
Maar dat was 5 km verder en de motorspullen waren nog lang niet droog.
Gaat er een bus? 
Hij zoeken en kijken, werd moeilijk om terug te komen.

Hij had een vriend met een taxi bedrijf en zou wat proberen te regelen. 
Even later vroeg hij of we akkoord gingen met 30 euro voor een retour.
''Ja.''

Goed; ''de taxi komt om half acht.''

Dus terug naar de kamer en maar wat koekjes gegeten want dat betekende haast 2 uur wachten en dat duurt nog langer met een lege maag.

In Etretat in het eerst de beste restaurant het ''menu de Brittannië'' genomen. 
Janke had een Pizza. 
Ik kreeg een bord vol met van die grote garnalen.

Voor en na het eten nog foto's gemaakt van de mooie kliffen.

Het was, met elkaar, wel de duurste maaltijd van de vakantie, maar wie kan er nu zeggen dat ie met de taxi uit eten is geweest?

Di21mei13 van hotel Saint Christophe naar boot.

Ontbijt was wel in het hotel en dat was goed, spullen redelijk opgedroogd dus welgemoed op weg. 
Dreigend maar droog.

Vanwege de natte wegen de hoofd weg genomen naar de ''Porte de Normandië'' 
 Vlak daarvoor waren er bij Le Havre zoveel afslagen en kruisingen dat Karin en ik het overzicht kwijt raakten en op aanraden van Janke zijn we achter een grote vrachtauto aan gereden die, blijkens zijn opschrift, naar Normandië moest, en dat ging goed.

Vlak voor de brug waren tolpoorten, maar ik kon het tarief voor een motorfiets niet ontdekken. 
Kwam er iemand aanlopen die de poort opende en het gebaar ''doorrijden maar'' maakte, nooit weg.

De Brug is spectaculair, gelukkig waaide het haast niet.

Vlak na de brug van de snelweg af en we kwamen vlot in Honfleur.

Het was te vroeg om al te pauzeren en het was erg druk dus de mooie haven op afstand in het voorbijgaan slecht heel even gezien en de route verder gevolgd tot Deauville. 
Beetje vergane glorie, maar toch een mooie Boulevard waar onze motor een plaatsje kreeg en even langs het water lopen en een cappuccino van €4,60 de man., dan maar geen koek.

In Cabourg even aan het strand gestaan en lunch gesmeerd en gegeten. 
Heel apart straten patroon en een zeer luxe hotel in het midden. 
Ook een casino, wat een weelde.

Arromances had ik wel op de route staan (vanwege de geïmproviseerde haven van WO2), maar hebben we overgeslagen omdat de weg ernaar toe afgesloten was.

Wel naar Sainte Marie Eglise, waar in WO2 die parachutist zo ongelukkig op de toren bleef hangen.

Er hangt nu een pop en het was er druk. We zijn bepaald niet de enige die even kwamen kijken.

Toen besloten we om nog een stukje om te rijden langs de kust en over Saint-Germain-de-Tournebut omdat volgens de Michelin kaart dat een mooi gebied moest zijn en dat was het ook.

Keurig om half 5 bij de boot = een half uur te vroeg, maar ik had van Jan Jacobi een verhaal gehoord dat ze ook veel te vroeg bij een boot aan kwamen, toen zijn ze even gaan eten, en toen ze na een uur weer terug kwamen waren de poorten dicht en mochten ze niet meer mee.

Tot onze verbazing moesten ze de paspoorten zien, ik meende dat Ierland ook de euro had en we hadden ze uit voorzorg meegenomen maar het is geen Schengen (later uitgezocht) en daarom dus paspoort controle. We kregen een boardingpass en een kartonnen kaartjes waarmee de deur van onze hut open te krijgen was.

Motor moest vastgebonden en het buffet restaurant was redelijk. Lekker geslapen.