2013 05 22 02 Ierland, het Eland zelf 2

2013 05 22 02 Ierland, het Eland zelf 

woensdag 22 mei 2013

Na een rustige zeereis ontschepen in Rosslare.
Gladde ijzeren helling af en over een stalen uitrijd plank, waar het achterwiel slipte en mijn hart (heeft toch al moeite om op gang te blijven) een slag oversloeg.

Met de stroom mee door de douane, beleef je niet veel meer.

Niet eens de vraag ''Nothing to declare'' en toch wat onwennig aan de andere kant van de weg als normaal.

Zeg nooit dat Engelsen of Ieren aan de verkeerde kant van de weg rijden.
Volgens hun rijden zij goed en wij in Europa rijden aan de verkeerde kant van de weg.

Zij rijden weliswaar links, maar wij rijden niet rechts!
Zeker niet in het Engels.

Toch de snelle route genomen en niet over de pond over de Sur bij Waterford.

Wel vaker een stop ingelast,

De hoofdweg de N25 werd toch wel wat saai dus stukje omrijden en door Waterford.
Met de stroom mee is links rijden helemaal niet moeilijk.

Bij de uitvalsweg vonden we een tankstation en een supermarkt, zodat Janke eten voor onderweg en drinken voor 's avonds insloeg terwijl ik op de spullen paste.

We kwamen door Cork en hebben de kathedraal bekeken:

In Neville gegeten in Hotel Abbey.

Er zat niemand, maar toen ik vroeg of we daar iets konden eten was het antwoord zeer bevestigend, hoewel de dame die ons te woord stond, erg mager was.

Lekkere macaroni en we hielden onze motorspullen goed in het oog en de motor ook, die stond daar tegenover, keurig aan de linkerkant van de weg.

Toen we alles weer aan het opladen en installeren waren, miste ik de Zumo, maar die kwamen ze ons achterna brengen.

Vrij vlot daarna moesten we links af, weggetje heet Flats en begon goed, maar al na goed 700 m werd het een karrenspoor, maar wel een goed karrenspoor.

Ik was het vergeten, maar dat was een doorsteek door een nationaal park. De R569 over Kilgarvan.

We passeerden Top of Coom - Ireland`s highest pub, 1045 feet

Wel erg mooi, beetje jammer dat je tegen de ondergaande zon in reed.

Rond 8 uur waren we in SheenView B&B.
Ik herkende het gebouw omdat ik van te voren op Google earth gevonden had, bleken de buren exact hetzelfde huis te hebben, maar we werden vlot door gestuurd, het kwam blijkbaar vaker voor.

Zeer hartelijk welkom, mooie ruime kamer en zelfs een lounge ruimte, met een computer en internet, (Traag)

Een koud pilsje kon geregeld.

Er was nog 1 andere gast, iemand uit Engeland, hij reed op een Victory.

We konden kiezen uit 5 verschillende ontbijten.

Donderdag 23 mei, de Ring of Kerry gereden; vanaf Sheenview rechts af (= ruime bocht) dan einde weg links en na de brug weer links, zodat we de ring linksom reden. Dit omdat de touringcars hem allemaal rechtsom rijden omdat die elkaar soms niet kunnen passeren.
Historisch gegroeid en geen sprake van eenrichtingsverkeer zoals de ANWB vermeldt.
Begon wat saai, koffie in een echte pub, 3 euro samen met een schaaltje Maria koekjes.

 

Navigeren was niet moeilijk; bij elke kruising stond de ring of Kerry aangegeven.
Als je wilt weten hoe mooi hij is dan kun je op Google Earth hem na rijden en ook foto's bekijken.

We hebben het eiland Valencia ook meegenomen, vlak voor de brug, weer zo'n typische karinstreek: een korter weggetje, wat een slecht karrenspoor bleek te zijn, kwam naderhand wel goed uit, konden we even plassen.

De route N70 gevolgd tot afslag Treanmanagh, daar had ik een heel mooi weggetje gevonden langs meertjes en over een bergrug de Cosha North over Cappamore.

Er waren veel meer weggetjes dan dat op de kaart stonden, als we Karin niet hadden gehad hadden we daar nog rond gereden, want wegwijzers gaven alleen plaatselijke dorpjes aan en we hadden geen idee waar die lagen.

Een hele mooie kloof door , blij dat we niet met een auto waren anders hadden we bij de beide tegenliggers een probleem gehad.

Het laatst stukje over de Molls Gap en daarna een hele mooie motor-weg, prachtige lange bochten en glad asfalt wat hier een uitzondering is. meestal hobbelt de weg zo dat je tussen de 30 en 50 kunt rijden.

Mooi op tijd terug en onze gastvrouw wist een restaurant ''about a mile walking''

In 1976 heb ik dat ook eens geprobeerd, het was minstens 3 km, maar dit viel erg mee, alleen, wat wij voor een restaurant aanzagen, was nog in aanbouw en na nog eenzelfde afstand kwamen we toch bij the Sailor bar.

Lekker.

Terug gelopen in 20 minuten. Die mile klopt wel aardig.

Vrijdag 24 mei hebben we de ring of Beara gereden. Heel wat slechtere en smallere wegen dan de ring of Kerry, maar minstens zo mooi.
Op aanraden van de gastvrouw er een acht van gemaakt en de Healy Pass ook gereden, Op You tube staan ook hiervan hele mooie filmpjes.

De Healy pas

De R571 ook gereden, maar daar was weinig bijzonders aan. Op het verste puntje de kabelbaan naar Dursey gevonden en daar even gestopt. 

 De R575 die we daarvoor gereden hebben ging over een mooie pas en we hebben even gestopt bij een mooi uitzicht en daar waren ook resten van koper-mijnen.

Volgens Mapsource ging tegenover de R571 de Ring naar het oosten, maar volgens de bordjes naar het noorden, die weg hebben we ook genomen en was ook veel mooier. Geen last van tourincars, die kunnen daar niet rijden.
De ring ging ook nog over Dromberg en de haven aan Pallas/Ardgroom,

In die zakken zat touwwerk.

Poging om artistiek te doen.

3 oorzaken die deze vakantie heel mooi maakten: 1 Janke mee, 2 mooi weer, 3 de motor.

na de N574= de Healy pass voor de tweede keer gereden te hebben (bovenop een winkeltje, koffie en de laws of Murphy gekocht,
Janke een zwart schaap, vraag me niet naar de associatie.

Goed kijken, dan zie je de weg.

De Ring of Beara verder gevolgd, over Glengarriff, daar links over de N71 met weer hele mooie bochten, terug naar Sheenview.
Weer eten bij the Sailors Bar, dit keer zalm besteld: krijg je een broodje met koude zalm daartussen, met patat en extra brood. rare jongens die Ieren. 2 keer 20 min lopen, krijg je toch nog wat beweging.

De route over de Dingle, naar Peninsula zal moeten wachten tot ik hier weer kom. Dan hoop ik ook de gap of Dunloe te rijden, maar nu zou de vakantie te lang duren als we alles willen rijden.

Zaterdag 25 mei 2013

Ik had vanwege de afstand al een kritisch naar de route gekeken omdat blijkt dat je er 2 keer zo lang over doet als dat Karin berekend.

In plaats van de ferry bij Tarbert toch maar over de N21 naar Limerick en dan over de M18 de snelste route over de N85 naar de Cliffs of Mohair.

Eerst over de N22 en daar kwamen we langs Ladies Vieuw en de Tork waterval, toch maar 2 keer gestopt.
Ze behoren tot de top 10 van Ierland.

The ladies Vieuw!

Toen we eindelijk bij die Cliffs waren regende het en de entre was 6 euro p.p.
Na ampel overleg besloten om door te rijden naar Hendrik en Janke; het bezoeken aan de Cliffs duurt minimaal een uur en dan kwamen we pas na 6 uur bij H&J en dat is te laat als mensen je verwachten.

The Cliffs of Mohair in de regen.

En 12 euro betalen en vervolgens met natte haren een helm op zodat je zeker weet dan je vizier beslaat is ook niet alles.

Ik had een foto van het huis en ze hadden een welkom papier aan het hek.

Minder blij was ik met het gravel om hun huis, maar met enige moeite kreeg ik de motor in hun garage.

Gezellig en lekker gegeten, Yoran herkende me en was nog steeds gek op de motor.

Zondag met hun naar de Community waar Hendrik zelf sprak en avondmaal gevierd met gewoon brood en kleine bekertjes limonade.

Zondag middag met Janke het meer Lough Ree om gereden en we kregen onderweg een Irish Shower = een plensbui.
 Janke vond het geweldig.

Janke

Yoran

Hendrik (Sjoerd)

Liese Jente

Maandag een rust dag.
Gebruikt om kennis te maken met zijn collega's bij O.M., en te zien waar ze werken en ook de Big Red Bus gezien die ze gebruiken bij campagnes.

Vreemd om in een auto op de bestuurders plaats te zitten en geen stuur te hebben.