2009 03 28 13 Doopplek, Tel Aviv, Kloten, Schiphol en naar huis.

2009 03 28 13 Doopplek, Tel Aviv, Kloten, Schiphol en naar huis.
Zaterdag 28 maart 2009                Terug naar huis

Ondanks dat we het rustig aan konden doen, was Janke al om 8 uur wakker, en ging al ontbijten toen ik nog niet eens wakker was. 
Als een ei-zieke hen, liep ze alvast de koffers te pakken, terwijl we nog in geen uren weg hoefden.

Ik vroeg bij het ontbijt naar een lunch pakket, omdat dat in Amra Palace in Wadi Mozes extra moest kosten, eerst begrepen ze me niet, terwijl ik dacht dat de term:’’Lunch pakket’’ toch vrij internationaal was, maar even later kwamen ze aan met een leeg aluminium bakje; het was de bedoeling dat je daar zelf brood voor smeerde blijkbaar, dus dat maar gedaan, over extra betalen spraken ze niet en ik dus ook niet.

Voor de laatste keer de koffers onderin de bus.

Half elf afscheid genomen van de groepsleden die nog een paar dagen extra bleven en toen zonder Hans op weg naar de doopplek.

2 jaar geleden waren we daar ook, nieuw was een informatie bord dat Jezus hier ook wel gedoopt zou kunnen zijn, omdat er vlakbij een plaats is met en naam die in de Bijbel ook genoemd wordt, maar met de plaatsen weet je na 2000 jaar toch niets zeker; belangrijk is dat Hij zich liet dopen en dat toen die duif kwam en een stem uit de Hemel die zei: ‘’deze is Mijn Zoon’’

Zelf vullen met echt Jordaan water.

In de winkel vond Janke een klok met Hebreeuwse tekens in plaats van cijfers, en die vond ik leuk om te hebben, liefst wilde ik ook nog dat hij linksom zou draaien omdat Hebreeuws / Ivriet van rechts naar links gelezen wordt, maar volgens de verkoopster bestonden zulke klokken in Israel niet.

Verder is het een hele foute, kitscherige klok, maar ik heb hem toch maar gekocht.

Dopen in de Jordaan.

Er was ook een doopdienst bezig; wij zingen meer en blijer.

Na en uur allemaal weer in de bus en op weg naar de luchthaven van Tell Aviv.
Onderweg een foto gemaakt van de berucht muur die om sommige Palestijnse gebieden staat.

Vlak na de afrit naar het vliegveld een roadblock en weer een gewapende controle, 3 uren van te voren op de luchthaven; een heel stuk minder gestrest dan 2 jaar geleden; toen hadden we maar 20 minuten om het vliegtuig te halen vanwege problemen bij de grens.

Nu rustig door de eerste controle, slecht poortje, piepte niet eens, flesje water mochten we ook houden.

Weer voor de tweede keer hetzelfde stukje typen, klote laptop zat weer vast.

Het wachten duurde lang, maar om 10 voor 5 vlogen we.

Ben Goerion Airport.

Onderweg weer een vliegtuig maaltijd; het speet me al dat ik niet een groter lunchpakket had meegenomen uit Tiberias.

Treintje zonder bestuurder

Op Zurich vliegveld Kloten waren ze vervelender dan in Tel Aviv, verschillende leden van onze groep moesten nu toiletartikelen weggooien die in Tel Aviv wel door de controle waren gekomen.

Mijn stuk koraal is nooit ontdekt.

Na een vlucht van een dik uur waren we op Schiphol, daar presteerden ze het om nogmaals en totaal onzinnige paspoort controle te doen – er komen toch onderweg in de lucht geen mensen bij?-

Aan het eind van de slurf afscheid genomen van elkaar, toen nog even wachten op de koffers en draven naar de bus, die vervolgens 7 minuten bleef staan wachten.

Op P3 maar even gevraagd hoe ik aan een uitrijdkaart kwam, maar dat moest met dezelfde creditcard. 
Klaas had gelukkig mijn Karin weer meegenomen dus de weg terug ging wel zo gemakkelijk. 
Half 1 plaatselijke tijd waren we thuis. 
Nog even de post door gekeken, lekker Pilsje en slapen, uitrusten van een schitterende reis.

Zondag rustig aan

Maandag rustig aan

Dinsdag toch ziek, hele dag geslapen, waarschijnlijk oververmoeid.

Frits Jan

2009 03 27 12 Keneret, Capernaum,CesareaMaritiem

2009 03 27 12 Kineret, Capernaum, CesareaMaritiem
vrijdag 27 maart 2009 

Redelijk op tijd weg, toch met de bus naar de Haven, hoewel het ook wel te lopen was, maar dan heb je minder zicht of iedereen er wel is.

Mooie boottocht over de Kinneret = meer van Galilea = Meer van Tiberias.

Zelfde route als 2 jaar geleden, maar dan omgekeerd.

De aanlegsteiger is bij een gebouw waar de een boot tentoonstellen waarvan ze denken dat er in Jezus’ tijd ook van die boten voeren, ik was net via de uitgang naar binnen gekomen toen Janke me iets vroeg over koffie drinken en betalen, waardoor ik terug moest en toen ging de deur dicht,
Jammer dan.

Model van de ''Jezus boot''.

Wel lekkere koffie; je moet om filter koffie vragen, 8 Sjekel.

Maar omdat er melk in kwam 2 sjekel duurder, je bent in Israel of je bent het niet.

Hoewel Capernaum dichterbij lag, toch eerst naar de zaligsprekingen, vanwege sluitingstijden en zo.

De kerk van de zaligsprekingen had ik ook al gehad, het informatie bord was zichtbaar verkleurd in die 2 jaar, de Katholieken hebben ook deze geannexeerd; alles in het Latijn, en 2 herinnering borden dat de paus er geweest is.

van Buiten

en van binnen.

We hebben weer gezongen, de kerk heeft een hele mooie akoestiek.

Toen de bus in en naar de Synagoge van Capernaum, het is een latere dan die van Jezus, hij in van omstreeks de 4^de eeuw, maar gebouwd met de restanten van de eerdere.

Vreemd om je te realiseren dan Jezus zich hier bekend maakte als Messias.

Op weg naar de synagoge.

Nog bij wat bijzonderheden en opgravingen langs gedraafd en toen naar Tabga, de kerk van de wonderbare broodvermenigvuldiging.
Hans las het bijbehorende Bijbel gedeelte.
Deze kerk is door een Duitse gemeente uit Keulen gebouwd en wordt ook door hun onderhouden

In de vloer het bekende mozaïek van de mand met 4 broden en de 2 vissen ernaast.

Die Duitse gemeente heeft de oude kerk zo goed mogelijk nagebouwd, wel bijzonder.

Bij alle 3 onderdelen viel mij op dat het veel drukker was dan 2 jaar teug, maar dat kan ook komen omdat het vrijdag was.

De Olijfpers voor de kerk.

De Ingang

Voor als je niet weet waar je bent.

Een gedeelte van de kerk.

Het beroemde mozaiek.

Toen kwam de verrassing van Hans: naar Caesarea, niet Caesarea Filippi bij de Banias, maar Caesarea Maritiem, de oude havenstad,.
Het was wel even rijden, maar wel de moeite waard: aan het strand een groot theater, de tribunes waren weer opgebouwd.
We hebben het zo druk, -over vakantie heeft niemand het meer- dat we  onderweg in een bos onze lunch gegeten hebben. die ons van te voren door een koerier gebracht was.

Lunch in het bos.

Het ding wordt ook tegenwoordig wel gebruikt, hoewel de toneel achterwand ontbreekt.


Toen naar het water en daar stonden in het water de restanten van het zomerpaleis van Herodes de Grote, die van de kindermoord in Bethlehem.

Resten van de fundatie van het Paleis.

Daarnaast, een beetje hoger op het huidige strand een groot Amfitheater, een Hippodroom, bekend van de paardenrennen uit de film Ben Hur.

Het ovale midden terrein van het hippodroom.

Weer de bus in en een eindje verder er weer uit: restanten van kruisvaarders kasteel.

De verdediging bestond uit een droge gracht, met steile gladde stenen wanden, lastig om er weer uit te komen en makkelijk voor de verdedigers om prijs te schieten.

De poort stond haaks op de gracht, de aanvallers moesten dus een bocht maken, en daar was ook een zodanig bekend valhek, met van die akelijke scherpe punten aan de onderkant, dat maakte het aanvallen al met al niet tot een gemakkelijke klus.
Ook nog restanten van het aquaduct.

Daar afscheid genomen van Hans.

Morgen uitslapen, om half 12 in de bus, dan gaan we nog naar de doopplek in de Jordaan, en dan brengt de chauffeur ons naar het vliegveld van Tell Aviv, 10 voor 5 vliegen we naar Zurich, voor zo ver ik berekend heb moet daar de klok 2 uren terug en als we in Nederland zijn om 2 uur ’s nachts weer 1 uur vooruit.

2009 03 26 11 dond. van Jeruzalem naar Tiberias. Beth-Saen, Megiddo, Tabor, Nazareth

2009 03 26 11 dond.  van Jeruzalem naar Tiberias. Beth-Saen, Megiddo, Tabor, Nazareth Donderdag 26 maart 2009           11

Israëlitisch Installatie werk

Alles in de bus en op weg, eerst terug naar Jeruzalem en dan de weg van Jeruzalem naar Jericho. Inderdaad, halverwege een restaurant genaamd: ‘’De Barmhartige Samaritaan’’, maar dan in het Engels.

Deze weg daalt van het nivo van Jeruzalem = 800 m boven zeeniveau tot Jericho / dode zee = 400 meter onder zee nivo, op bordjes langs de weg werd de hoogte aangegeven.

Jericho konden we niet in, het is autonoom Palestijns gebied en de uitgaande weg is zelfs opgebroken.

De weg langs de Jordaan loopt door de Westbank en bij het uitrijden werden we strenger gecontroleerd dan 2 jaar geleden, 2 gewapende militairen in de bus die iedereen aankeken. 
Ik mocht ze niet op de foto zetten.

Doorgereden naar Beth Saen, daar waren we 2 jaar geleden ook, toen alleen gepind, nu reden we door en bleek er een hele opgraving te zijn van de oude hoofdweg en badhuis, restaurant en privé ruimtes. De stad was na een aardbeving verlaten, er is maar 1 geraamte gevonden; van een joodse geldwisselaar, alle anderen hadden de stad tijdig verlaten, zeer waarschijnlijk waren er voor-bevingen geweest.

Uitzicht op Palestijns gebied.

Heuvels van Gilboa.

Het gebied rond Beth Sean, waren de heuvels van Gilboa, waar Saul tegen de Filistijnen vocht, en dreigde ingesloten te raken en niet in de hand van de onbesneden Filistijnen wilde vallen en zelfmoord pleegde door zich in zijn zwaard te storten, omdat zijn wapendrager hem niet wilde doden. De Filistijnen vonden zijn lijk en sneden het hoofd eraf en hingen dat buiten aan de stadsmuur van Beth Saen. Die opgravingen hebben inderdaad een grote muur rondom de stad aangetoond. Op een maquette was de stad gereconstrueerd.

Maqutee van Beth Saen.

De oude hoofdweg.

Het theater

Gedeelte van onze groep

Merkwaardig vloer mozaiek.

Uitzicht op de berg Tabor.

Door de groene weiden naar Tell Migeddo. 
Omdat we het zo druk hebben ( we speken al niet meer van vakantie) was er Falafel besteld en dat stond halvege voor ons klaar en op een rustig plekje bij een vliegveld hebben we het opgegeten.

Op dit vliegveld is ooit een MIG geland van een Syrische piloot die deserteerde.

oud Kanaänitisch altaar.

Toen naar Tell Migeddo, ook daar eerder geweest, toen hebben we daar het Friese volkslied gezongen omdat dat gebied het oer stam land is van de friezen. 

Stallen van Salomo

Vlakte van Jisreel met Nazareth op de achtergrond.

Nu weer de verschillende poortgebouwen, 5 meter hoger en zoveel duizend jaren jonger. 
Bovenop de restanten van wat de paardenstallen van koning Salomo geweest moeten zijn. 
Terug door een tunnel die we de vorige keer niet hadden, de tunnel liep onder de stadsmuur door en diende om de bron te bereiken die buiten de stadsmuur lag, die bron is dus overkluisd en toen een horizontale gang gemaakt, en binnen de stadsmuur weer met trappen omhoog.

Weet waar je aan begint.

Door de tunnel.

Daarna naar de berg der verheerlijking; ‘’Tabor’’ de weg naar de top is zo smal en ruim voorzien van haarspeldbochten dat hij verboden is voor bussen, we moesten bij een soort halte uitstappen en toen met VW busjes naar boven, daar staat een mooie katholieke kerk, alles in 3en, het midden gewijd aan Jezus, en de linker en rechter zij kapel aan Mozes en Elia, uiteraard hebben we weer staan zingen. 
Snel nog wat foto’s gemaakte toen naar Nazareth, daar hadden ze de timmerwerkplaats niet meer maar wel een hele mooie (weer) katholieke kerk, gebouwd op de plek waar de Engel aan Maria mee deelde dat ze zwanger zou worden en de moeder van Jezus. 
Het is een basiliek, ingewijd door een Paus en veel landen hebben wand versieringen of ramen gegeven, de zij deur was van Nederland.

De bus mocht niet blijven staan waar we uitstapten en om het wachten te bekorten naar een winkel, met weer de gebruikelijke snuisterijen, maar ook een wc, het beste wat ze in die winkel hadden. Daar koffie (cappuccino) gedronken en een flesje wijn gekocht voor vanavond.

Onderhand was het half zes en na een uur waren we in Tiberias, onderweg kwamen we door Qana, waar Jezus water in wijn veranderde.

Vannacht gaat hier de zomertijd in, dat wordt dus 1 uur korter slapen.

Beetje heen en weer, als we zaterdag in Zurich landen, is het daar nog geen zomertijd, maar wel 1 uur tijdverschil met hier. Tijd gelijk, 2 uur vooruit of 2 uur achteruit? In Nederland dezelfde tijd als Zurich, maar als we zaterdag laat aankomen in Nederland gaat dan die nacht de zomertijd in, dus de klok 1 uur vooruit.

Morgenvroeg op tijd weg want Hans heeft een boottocht geregeld over het meer van Tiberias, daarna naar de berg der zaligsprekingen, de broodvermenigvuldiging en de synagoge van Capernaum.

2009 03 25 10 woensdag Jeruzalem, grafkerk Klaagmuur Betlehem

2009 03 25 10 woensdag Jeruzalem, grafkerk Klaagmuur Betlehem

Woensdag 25 maart       Jeruzalem.

Iets later dan gepland, allemaal in de bus en door de drukke ochtendspits naar de olijf berg.

Het verkeer is wel druk en er zijn ook wel files, maar dan gewoon 2 of 3 rijen naast elkaar en niet, zoals in Egypte, net zo veel als er naast elkaar op de weg passen.

Hans stond keurig op ons te wachten, en het uitzicht vanaf de olijfberg op Jeruzalem blijft geweldig mooi. 
Alleen mocht van ons de rotskoepel wel verdwijnen.
Deze 4 foto's horen naast elkaar:

Toen is de helft van de groep vertrokken naar Sodom, Janke en ik vonden Jeruzalem interessanter.
Nog Gethsemane en de kerk der natiën bezocht.

vermoedelijke plaats Gethsemane. Bomen zijn wel oud, maar niet oud genoeg.

Vanuit de kerk der Natien naar de gouden poort.

De gevangeneming,

Lopende de olijfberg af. 

In het Kidron dal.

Het Kidrondal over en door de Schaapspoort eerst naar Bethesda, waar de gids het verhaal las uit Johannes van de man die al jaren ziek naast het water lag en telkens te laat was als het in beroering kwam, en die door de Here Jezus op de Sabbat werd genezen.

Naar de schaaps- of leeuwen poort.

Opgegraven baden van Bethesda.

Onderweg naar het dak van het Oostenrijk huis, waar we een groepsfoto hebben gemaakt en er was ook een klas van een meisjesschool die allemaal mee op de foto wilden, die foto is best leuk geworden.

Uitzicht vanaf het dak op de rotskoepel

en op grafkerk

De groepsfoto

Alle meiden wilden er bij op.

De Via Dolorosa afgelopen, het is tegenwoordig een drukke Arabische winkelstraat.

3de stadie, uitleg van Hans

De via Dolorosa anno 2009

Niet via het dak maar door de deur de grafkerk in, Dank zij Hans een vrij vlotte route en het graf alleen van de buitenkant bekeken; Hij ligt daar toch niet en geen zin om uren in de rij te staan.

Front Grafkerk

Bijschrift toevoegen

2 uren in de rij om het lege graf te bekijken

zicht op het lege graf.

Vandaar naar het graf van David.

Het graf van David

Orthodoxe Joden terug van het graf bezoek.

Via de Jaffa Poort naar buiten, langs de muur en door de Mestpoort weer naar binnen. In de rij voor de securiteit cheque, ander checkpoint genomen, controle was niet streng; niet eens gefouilleerd. Toen naar de Klaagmuur, 15 minuten. 
Het is alles wat er over is van de Tempel.

Het verste stuk klaagmuur, het dicht bij de plaats waar de Ark gestaan heeft.

De ingang van dit stukje klaagmuur.

Buiten de muur opgepikt door de bus en Hans had geregeld dat we toch naar Bethlehem konden. 
Hij mocht zelf niet mee omdat hij joods is, maar had een gids in Bethlehem geregeld, wel Engelstalig, maar een christen, die heeft ons eerst naar een winkel gebracht, daar het hangertje voor Iekje gekocht, prachtige hangers verder, 1000 euro kon je zo besteden. 
Ook schitterend snijwerk van olijfhout, maar wat moet je ermee?

De muur om Betlehem

Toen op weg naar de geboorte kerk, ook een oud complex van kerken, net als de Grafkerk, er hebben op die plek meerder kerken gestaan.

De ingang naar het complex van de geboortekerken.

Stukje van de oude vloer

Je moest door een klein poortje naar binnen, tegen paarden. 
In de eerste kerk was een stuk te zien van de vloer van de eerste kerk die daar heeft gestaan, door nog een andere kerk, daar wachten op een andere groep en op het laatst afdalen naar een vrij kleine ruimte met aan de ene kant de plaats van de Geboorte van Jezus en daar tegenover de plek waar de Kribbe gestaan heeft, via weer een andere kerk naar een Kapel waar de gids een verhaal hield over een Mozaïek, waar ik weinig van begrepen heb, maar waar we wel weer leuk gezongen hebben.

Via een andere kapel, met daar de gang die Maria genomen zou hebben om zich af te zonderen naar de grot om te baren, en toen waren we weer buiten.

Heel bijzonder om dit toch te hebben gezien.

Terug lopen naar de bus en weer naar de controle post, het uitrijden wordt vrij wat strenger gecontroleerd dan het inrijden. We kregen opdracht om alleen Nederlands te spreken en er kwamen 2 gewapende soldaten de bus door lopen.

Halverwege stond Hans op ons te wachten, en weer door de drukke spits naar het Hotel, vanavond gaan de anderen Jeruzalem bij nacht zien, maar wij blijven in het Hotel en willen het zwembad wel proberen.

Dat was best wel lekker, droge en natte sauna, een jacuzzi en uiteraard een normaal zwembad, allemaal overdekt en gratis als je hotel gast was. Ook gratis handdoeken verder ook een mooi en luxe hotel.