dinsdag 22 juni 2010

20100621. van Trontheim naar Mo I Rana 13

20100621.  naar Mo I Rana 13
maandag 21 en dinsdag 22 juni            van Trontheim naar Mo I Rana.
07 t Øysand tot 08  Mo i Rana Camping 596 km 10:23:02 28° waar 8

Maandagmorgen opbreken in de regen. Luifel nat opgevouwen, Alle watertanks vol, en 10 uur reden we, Onderweg ontdekt dat de route niet in Karin stond, dus wisselen en ik de laptop opstarten via de 12 naar 20 volts adapter en de route alsnog geladen. Via de E6 naar Trondheim, vlak voor de stad kon je de oude E6 verlaten en via een shortcut om de stad heen, vandaar dat die E6 in de stad gister zo vlot over te steken was.
Bij Trontheim kennen ze tolpoortjes, waar we in Nederland zo op tegen waren. Nu, je merkt er niets van; er staan enkele camera’s boven de weg en dat is het dan, het tarief staat op een bord erbij, meestal 5 kronen, ongeveer 1 euro per auto.

Ook ontdekte ik dat de 17, de kust route, al eerder begon, ik had het overgeslagen omdat de ANWB kaart een tol aangaf maar dat eerste stuk leverde wel een km besparing op van 10 km, dus wel gedaan, van de aangegeven tol merkten we niets.

Die kust route was inderdaad prachtig, je moet 5 keer met een veerpont, daardoor is hij 1200 kronen = ongeveer 100 euro duurder dan de E6.
Toen we op de eerste aanreden, kwamen we 8 km daarvoor een sliert auto’s tegen en ik zei tegen Janke, we zullen hem waarschijnlijk net missen, maar toen we er waren lag hij er nog, dat was mazzel, scheelt toch gouw een klein uur wachten, maar de kaartjes verkoper verkocht ons geen kaartje, hij wenkte nog een paar luxe wagens die er nog net op konden en tegen ons het gebaar: ‘’Vol’’.
Dan maar koffie en wachten, toen ze terug was konden we er als eerste op en kwamen mooi aan de zijkant vooraan te staan. Er uit en heerlijk op het bovendek genoten van de oversteek.


Bij het ontschepen mochten de auto’s uit het midden eerst, toen de andere zijkant en wij als laatste. Maar het volgende stuk route was ook mooi.
Volgende boot, de rij schattende en de grootte van de boot aanschouwende zag ik dat het erom ging spannen, en jawel, er konden nog achterstevoren (deze pond voer niet heen en weer, maar een driehoek omdat het nog geen hoogseizoen is) een stel luxe wagens op en wij moesten wachten op de volgende. Gelukkig was het droog en konden we wat omlopen, net als of je een parkeerplaats op zoekt als je lang genoeg gereden hebt.


Op de derde pond werd er voorrang gegeven aan een vrachtauto, maar alles went.
Die laatste voer er haast een uur over en omdat het laat genoeg werd voor de avondmaaltijd besloten we aan boord te gaan dineren.


Benedendeks was het restaurant. Je kon een hamburger krijgen met nog wat meer onbegrijpelijk Noors, dus die maar besteld voor 60 Nokken de man. Het was ongeveer net de hamburger als je bij de Mac.Donalds krijgt maar dan iets groter, hij was ook wel in te nemen maar ik mistte de frites had met gemak nog een op-gekund, maar daar was geen tijd meer voor. Toen we weer bij de auto konden daar maar wat toetjes uitgehaald en een paar boterhammen, je moet toch wat.

Het eerste stuk van de route zaten we achter een les auto, die mogen hier niet harder dan 60, hooguit 70. Op het volgende de stuk achter een grote vrachtauto, maar er waren ook wel grote stukken waar we heerlijk ontspannend alleen reden. We besloten om de geplande camping over te slaan en rustig door te rijden tot we een geschikt plekje langs de weg vonden.


Verder gereden dan de geplande camping en overnacht op een P aan de weg, Janke vond dat best wel spannend. Maar ik heb heerlijk geslapen. Scheelt wel 30 euro, dat is ongeveer de campingprijs hier per nacht. Dat komt omdat er 1 tarief is, als je met meer personen bent kost dat hetzelfde, maar ik had niet gedacht dat in een land waar kamperen overal is toegestaan, de campings zo prijzig zouden zijn.
4 jaar terug stonden we wel op Campingchequecampings die mee deden aan voorseizoen korting, maar die liggen vaak ongunstiger en dan ben je het geld weer kwijt aan dieselolie (een tank vol NDND is 1000 NOK).

Dinsdagmorgen waren we zo weg en lekker rustig aan gereden naar Rana, het regende dat het goot, van het mooie uitzicht zagen we niets, we hadden beter de shortcut kunnen nemen i.p.v. deze landschappelijk mooie route + boot. Maar ja. Als je alles van te voren weet, wordt het leven saai.

Halverwege schakelde Karin over op de nacht- stand. Wij hebben in geen dagen nacht gehad, maar volgens haar gaat de zon hier om 0.39 uur op en om 1.30 uur onder en daaruit concludeert ze dat het dus nacht is en staat het weegave scherm op nachtstand.

Deze foto is gemaakt bij de poolcirkel, maar geeft aan waarom ze op de nachtstand stond.
Nu heeft ze de mogelijkheid om deze automatische omschakeling uit te schakelen, die heb ik ook geactiveerd, maar zonder enig resultaat, ze blijft de donkere stand houden.
Als het inderdaad donker is, is dat wel handig, anders geeft ze te veel licht. Maar nu zie je minder duidelijk waar je bent.

In Rana maar richting centrum gereden. Ik had wel een camping gevonden, (Krokstrand) maar die is meer dan 40 km voorbij Rana, en op de auto kaart stond er een camping vlak bij Rana, en die wilde we eerst bekijken. Janke vond de VVV
Daar informatie over camping en gletsjer en grot gekregen. Maar ons hoofd doel: de gletsjer is niet haalbaar omdat de boot stuk is.


Het is een stadscamping, een mooi veldje en een lange slang aan de waterkraan, ik kon mooi alle tanks weer vullen.
We waren mooi vroeg, ik ben bezig met het boek: ‘’De Tuinfluiter’’ en daar kon ik mooi verder in lezen.
We willen naar die grot en ook naar de poolcirkel die hier ongeveer 70 km vandaan is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten