20100623 Gronla grot en Marmorslotter 14

20100623 Gronla grot en Marmorslotter 11 woensdag 23 juni 2010
08  Mo i Rana Camping tot 08  Mo i Rana Camping 131 km 2:02:17 0° waar 5

= rondrit langs de  Gronligrotta, de Langvassveien met de Marmorslottet in de Glomåga en het verste punt de Melfjord.

Ik was om 6 uur klaar wakker, en ben maar naar de wc gegaan, en daarna weer geprobeerd in slaap te komen en tot half negen geslapen.

Samen gedoucht omdat er alleen maar familie douches open zijn. De douches zijn inclusief, maar niet erg warm. Het afwaswater ook al niet, we koken zelf water en dat gieten we erbij, dan is het te doen.

Rustig aan gedaan, nog even in de tuinfluiter gelezen en toch maar op weg naar de grot.

14 jaar terug was ik hier in de Setergrot, nu wilden we naar de andere de Gronlia.

In Drachten had ik uitgevogeld waar die moest zijn en dat klopte met de route omschrijving in de folder die we kregen bij de V.V.V.

Maar toen we er waren, stond de Gronligrotta aangegeven en ook volgens de omschrijving in de folder lag hij toch ergens anders, maar 5 voor 12 waren we er.

Janke wilde eerst koffie en wat eten, maar ik informeerde naar de eerste rondleiding en die was om 12 uur (pas om 2 uur weer )

Dus haastig gewisseld van schoenen, snel een stuk brood en naar de receptie om te betalen zodat we nog met de groep van 12 uur meekonden.

De grot was verlicht, dat wil zeggen; er hing een prikkabel met lampen doorheen, het was volgens de gids een gemakkelijk pad. Ja, op zijn Noors; klimmen en klauteren, maar daar raak je aan gewend.

Kruipdoor-sluip door, modder, kortom een echte grot. Han en Remouchan zijn hierbij vergeleken saaie wandelpaden.

Veel bijzonders was er niet, geen prachtig uitgelichte kerststallen, stalactieten en stalagmieten waren er ook niet, laat staan doorzichtige gordijnen, maar doordat het vaak krap en ongelijk was, gaf het meer het idee van een grot.

Ook zat er geen deur voor. Iedereen kan zo naar binnen. Moet je in België of Frankrijk om komen.

Er stroomde een bruisend riviertje door de grot, met een watervalletje na een dik uur stonden we, besmeurd en wel, weer buiten.

Ik vroeg de gids of hij het aantal personen geteld had, maar hij zei dat er nog nooit iemand achter was gebleven. Heerlijk.

Ik vroeg hem naar die boot naar de gletsjers en of er nog meer te zien was. Hij wees ons op de kaart een paar bijzonderheden en de boot is misschien morgen weer heel.

We volgde zijn raad op en gingen op weg naar de dingen die hij had genoemd; de Marmorslotted en de Melfjorden.  We kwamen terecht op een gravel weg. Wel mooi langs water en het eerste punt, die Marmorslotted, stond aangegeven, weer een gravelweg, de Langvassveien. Na een paar km een parkeerplaats en nog een bakje koffie en lopen.

Weer een gemakkelijke Noorse wandeling; ik ontdekte dat mijn schoenen net meer waterdicht zijn. Maar de Marmorslotter was prachtig het was het riviertje de Glomåga, dat zich bruisend door een kloof stortte.

Je kon goed zien dat het vroeger veel groter was geweest, langs de wanden was het mooi uitgeslepen maar nu was daar geen water meer. Die wordt nu gebruikt voor witte steenkool

De Noren wekken al hun energie groen op. Ja, wat wil je, met zoveel bergen, zo veel regen en zo weinig mensen. We hebben nergens een windmolen gezien.
En als je dan de NUON gaat fuseren met de Noorse Vattenvall kun je al deze stroom als groene stroom in Nederland verkopen.

Na anderhalf uur waren we terug bij de auto. Het was een heel mooie wandeling en het weer was ook prachtig. In plaats van de verwachte regen scheen de zon.

Toen de route verder, het werd weer asfalt en naar dat Fjord. Het is net als met de Noordkaap; het eindpunt stelt niets voor, maar de weg erheen is prachtig. We waren pas om 6 uur terug. Lekkere kapucijners met spekjes en appel compote gegeten.

Deze camping heeft gratis Internet en dat werkt zelfs ook nog. Ik heb alle mail gelezen, weet het wereldnieuws (2 treinen haast op elkaar bij Amersfoort en 4 jaar een dode man in Minnetsga)

De verslagen van de laatste 5 dagen verzonden.

Morgen naar de poolcirkel.

Nu verder met de tuinfluiter. Het is een trilogie in 1 band, dus een heel eind.

Mijn moeder zou wel zeggen:’’ het wut je soeet op e tong’’.