20100625 . de Svartisssen gletsjer.13

20100625 . de Svartisssen gletsjer.13
13        vrijdag 25 juni 2010                 de Svartisssen gletsjer.

Mooi vroeg wakker, ontbeten in de zon. Janke wilde om half tien weg om de boot van 11 uur te nemen, maar ik wilde de boot van 10 uur hebben zodat we daar meer tijd hadden.

Om kwart over negen was de ontbijtboel aan kant en ik zag op Karin dat het 37 minuten rijden was, dus alsnog op weg om de boot van tien uur te nemen.

De route kenden we al van de grot en de poolcirkel, dus Karin thuis gelaten. Verminderd ook de kans op diefstal.

Kwart voor tien waren we bij de boot, die voer inderdaad weer, maar om de 2 uren.

Al we deze niet hadden genomen konden we pas om 12 uur weer.

Snel een bak koffie, de bergschoenen had ik al aan, rugtas geladen en naar de steiger.

Janke wat onthutst, ze had niet door dat het zo lang ging duren en haar rugtas lag nog in de caravan. Dan maar alles in de mijne, paste best.

De boot was 120 NOK p.p. en bracht ons in 20 minuten het meer over.

Op de boot lag informatie over deze gletsjer in Duits en Engels. De gletsjer heeft zich in de loop van de laatste paar honderd jaar fors terug getrokken. Het meer waar we nu over voeren was eerst nog gletsjer. Later trok hij zo ver terug dat het smelt water een ander dal instroomde en daar voor water overlast zorgde. In 1941 is er toen een tunnel gemaakt waardoor het water weer de oude weg volgt.

Vanuit de boot een mooi hellend pad omhoog. Even later moesten we stukjes klimmen en een kale stenen vlakte over. Gelukkig stonden er regelmatig rode vlaggen om de route aan te geven.

Ik baalde; mijn fototoestel weigerde dienst omdat de batterijen leeg waren, de reserve lagen in de auto, i.p.v. in de cameratas. En met het kompas hetzelfde. En een kaart hadden we ook niet. Gelukkig scheen de zon, zodat we konden bepalen waar het zuiden was.

Het was een dik uur lopen, maar toen stonde we toch voor de gletsjer arm. Een indrukwekkend gezicht.

Overal borden om vooral niet te dicht bij te komen, gletsjers bewegen en een los brokkelend stuk kan een vloedgolf in het meer veroorzaken. We hebben een tijd zitten kijken, onze boterhammen opgegeten en wat water en cola gedronken.

Maar het begon te regenen. Janke had bij de Preikestolen een slechte ervaring op gedaan met bril+regen, dus we aanvaarden de terugweg. Gelukkig regende het niet hard, de brillen bleven bruikbaar en we zagen de boot van 20 over 12 wegvaren.

Kwart voor 12 waren we bij de steiger, waar gelukkig een schuilhut stond, maar die zat vol. Een paar aardige Noorse jongelui (1 had een piercing door zijn neus) maakten plaats zodat we gelukkig konden zitten.

Om 25 over 2 kwam de boot weer aan en tegen 3en waren we weer bij de auto, eerst de koffie opgemaakt en tegen 4-en weer op de camping. De water tank voor de wc deed het niet, maar die bleek leeg dus die bijgevuld. De verwachting voor morgen, zaterdag is weer regen en omdat het weekends iets rustiger is dan door de week hebben we besloten de rust dag eerst over te slaan en morgen richting Oslo te rijden. De afstand is 1000 km en dat verwachten we in 2 dagen te kunnen doen.

Maandag en dinsdag dan bij Oslo en woensdag via het technische museum in Oslo naar de boot in Larvik die om 17.30  vertrekt. Dat heb ik hier op Internet uitgevogeld.

We hebben dan donderdag en vrijdag om rustig naar huis te rijden.

Het regent dat het giet, maar het is wel minder koud.