2011 04 14 05 donderdag wandelen Chora kerk 5 donderdag 14 april 2011
Vandaag maar de extra wandeling nr. 4 uit de ANWB boekje, die begon bij de Tekfur Sarayi, dat moet een oud paleis zijn, al jaren slechts zeer gedeeltelijk te bezichtigen.
Maar hoe kom je daar als je best last hebt van je kuiten vanwege het al 3 dagen bewandelen van soms steile straten en stegen?
Gezocht op de stadsplattegrond en we konden met de tram die zowat voor het hotel langs loopt en dan bij Aksaray overstappen op een andere lijn en na 2 haltes uitstappen bij Ulubati, van daar was het nog stevige wandeling naar Tekfur.
Maar eens beneden op de receptie vragen, die verwezen naar de bus, dat was veel korter dan die ommelandse reis met de tram, maar welke lijn en welk station?
Hij zoeken op zijn computer en dat viel schijnbaar tegen want het duurde nogal lang, blij dat hij het deed, maar hij gaf alleen maar een nummer en dan moesten we in de bus maar vragen, ja ja
Er rijden honderden bussen van diverse maatschappijen door Istanboel.
Maar het regende vrij hard, dus even wachten, de informatie nog eens bekeken en de bushalte was bij de Galata brug, ook nogal even lopen.
Onderweg reden er diverse taxi's voorbij en misschien was dat wel een beter idee.
De eerst volgende stopte meteen en voor 8 euro waren we in de buurt van Tekfur.
Volgens de chauffeur was het gesloten vanwege verbouwing, maar dat wisten we al.
Hij zetten ons uit bij de Chora kerk,
Kariye Muzesi op de kaart, entree 15 TL pp maar wel de moeite waard,
Hij is enige tijd in gebruik geweest als moskee en toen hebben ze veel vernield en overgekalkt, maar wel aardig gerestaureerd en veel afbeeldingen konden we thuisbrengen, de vlucht naar Egypte, de bruiloft te Kana en zo, en met behulp van het boekje ook nog de voorspraak van Maria en Johannes de doper bij Christus, iets wat volgens mij niet nodig is, maar het was een katholieke kerk (oosters orthodox) en die fantaseren er wel meer bij.
In de kerk was het ten minste droog, buiten niet,
Toch maar aan de wandeling begonnen, maar ik had het kunnen weten, bij de ANWB kunnen ze niet wandelingen of routes aangeven.
Ik heb het nu 3 keer geprobeerd en alle keren verdwaald omdat essentiële informatie ontbreekt.
Hier ondersteunde te tekst niet de route op de kaart en binnen de kortste keren liepen we in de stromende regen door verlaten en rommelige straten.
Er bestaan grotere genoegens.
Maar wat nu?
Onderhand was het haast 1 uur en nergens een restaurant in deze verlaten negorij.
In een winkeltje vragen naar de route, we zaten er niet eens zo ver naast en daar werd de wereld wat bewoonbaar en in een soort konditorei Turkse koffie met luxe broodjes gegeten, daar werd het niet minder van, maar we hadden weinig animo om op deze slechte route nog langer in de regen te lopen, maar vlak daarbij stonden bussen, kaart erbij waar we heen wilden en vragen: we moesten die andere bus hebben, die stond er achter, wij daarin en vragen, maar nee de bus reed niet, we moesten die bus hebben die voor ons stond.
Toen maar weer een taxi aangehouden en voor 8 euro terug naar de Galata brug, de chauffeur maakte duidelijk dat helemaal terug naar het hotel erg veel tijd koste en dat daar uitstappen beter was,
We kwamen door een leuke overdekte winkelstraat, daar was het droog, en voor een paar Lira een zak vol noten gekocht, toen ik die later tijdens het mailen zat leeg te eten bleken er ook pistache noten tussen te zitten en dat die schillen niet te eten zijn, werd weer bevestigd.
Ook een fotozaak gevonden en een ander USB kabeltje gekocht zodat de foto's uit het toestel van Janke nu ook op de laptop staan.
Rustig aan gedaan, om 5 uur naar de lounge voor koffie en nu verslag typen en straks weer een restaurantje zoeken voor het diner.
Voor 22 Tl een Mexicaanse biefstuk bestelt, toen ik hem vanwege de vele pezen eens onder de saus vandaan haalde, leek hij toch echt veel op een doorregen lap.
Verder was alles wel lekker, pilsje erbij kost onderhand ook 10 tl.
Die overdekte winkelstraat bleek later de beroemde kruiden bazaar te zijn, we kochten die nootjes voor de prijs die erop stond, later kochten we 5 mandarijnen = 1 kg voor 4 TL, pas later realiseerden we ons dat we hadden kunnen afdingen.
Waar dat sprookje toch vandaan komt dat ik zo zuinig ben????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten