2012 05 05 06 za.Thessaloniki

2012 05 05 06 Thessaloniki

Zaterdag 5 mei 2012 rustdag op camping Ouzoni beach bij Nea Moudania.

De rit op 4 mei naar Thessaloniki ging voorspoedig, de combinatie auto en caravan reed weer als vanouds en we vonden de parallel weg met winkels en musea vlot.

Bij een groot shell station gevraagd of we daar de caravan voor een paar uur konden achterlaten, maar dat kon niet: en zouden nog meer klanten komen.

Volgend tankstation ook niet.

De aangegeven winkels zagen we niet.
Ook het museum reden we voorbij omdat het weggetje er heen, helemaal niet als een museum parkeerterrein uitzag.

Maar verderop werd het alleen maar voller, dus gekeerd en terug toch dat kleine weggetje op waar het museum moest zijn.

Eerst gevraagd of we de caravan konden achterlaten, maar kregen een moeilijk antwoord. Toen gevraagd naar dat museum, en dat was daar wel.
Ik naar binnen.

De Griek was erg blij met een klant en begon meteen met de rondleiding, maar halverwege eerst Janke gebaart de combinatie ergens neer te zetten en samen het museum door.

Het was de oude watervoorziening van Saloniki eerst met stoom, later met diesels en vlak na de oorlog is er ook nog stroom opgewekt.
We kregen een petje en een boek en de toegang was gratis.
Het boek heb ik geweigerd (was Grieks), maar op de vraag of de caravan op hun terrein mocht blijven staan weer een moeilijk verhaal over dat het terrein om 3 uur werd afgesloten, maar een mede Griek vertelde dat hij een parkeerterrein wist waar we de caravan wel konden achterlaten.
Hij wilde wel voor ons uitrijden om te wijzen waar het was.
Dit ging goed, maar weer bedenkelijke gezichten over alleen de caravan en een toegangshek dat duidelijk niet berekend was op caravans.
We konden er net doorheen.

Omdat de stad er vrij vlak uitzag toen maar het besluit genomen om de poort van Paulus per fiets te proberen te bereiken.
De auto, met de caravan achtergelaten op dat grote parkeerterrein.

Luk raak wat links-rechts de stad in en toen maar weer vragen.
Net als in Veria/Berea herkende iedereen de poort en we moesten wel 3 km een drukke verkeersweg volgen tot aan het ziekenhuis (dat ’’poort van Paulus’’ heette) en daar links af.
Dat ging goed, paar keer verbaasde blikken vanwege onze duidelijk Hollandse fietsen.
Maar de weg naar links was voor mij net wel en voor Janke net niet te fietsen, zo steil omhoog.

Eenmaal boven vonden we de oude muur van de stad, maar de weg daarlangs was ook te steil voor ons om te fietsen.
Dus lopen.
En het was warm en een heel eind.
Op het eind ontdekte ik een kerk die ik van te voren op internet ook al gezien had en waar ik even op adem wilde komen, maar die was dicht.

Karin geraadpleegd en we hadden niet de weg langs de muur moeten nemen, maar eerder links af en een andere weg nog steilere weg omhoog.
Maar we hadden geen zin om helemaal terug, dus maar een andere weg in die steil omhoog ging.

Eenmaal bovenin weer vragen (die foto-print is zijn gewicht in goud waard) en die meneer adviseerde om de steile weg weer naar beneden te nemen en dan weer bij de muur langs en dan een andere weg omhoog.
Werden we niet blij van.

We stonden aan de voet van een trap en daar boven was ergens die poort.
We besloten de fietsen achter te laten en dan die trap naar boven te nemen omdat we anders die zware fietsen de trap op moesten zeulen.

Eenmaal boven nog een tweede trap, en vragen en daar was de poort, Unesco bordje erbij.

De Poort van Paulus

Foto’s gemaakt, wat omgelopen en toen de trappen weer af naar de fietsen.

Janke vond de weg naar beneden te steil, ik dacht dat het wel kon, maar het laatste stuk was nog steiler dan het begin en mijn remmen waren niet opgewassen tegen zoveel kracht naar beneden zodat ik remmend met alle kracht die ik in mij had en zachtjes biddend dat er niet een grote vrachtauto of een zware bus net zou passeren, een voorrangsweg opschoot.

Gelukkig kwam er op dat moment niets aan.

De Boulevard.

Helemaal rechtdoor gefietst tot we bij het water kwamen en daar bleek een mooie boulevard met een fietspad langs het water.
Prachtig!

Beetje jammer dat dit fietspad in het zicht van het parkeerterrein ophield.
Volgens de aanwijzingen hadden we 2 keer de weg moeten oversteken, maar links over het trottoir kwamen we er ook.

Bakje koffie, stukje brood en dwars door her het drukke verkeer van Saloniki weer op weg naar de camping, die we vlot vonden.

Luxe, wel de helft van de toiletgebouwen dicht, maar een mooi strand, met gratis parasols.

Uitzicht vanaf de camping.

Het is een camping met afgebakende plaatsen, we konden onze caravan met luifel maar net kwijt en moesten onder de scheerlijn door de caravan bereiken.
De auto er klem voor, er is minder dan 1 meter ruimte achter de auto om van de weg bij de caravan te komen.
Duidelijk niet berekend op de grotere caravans van tegenwoordig.

Vandaag op de fiets naar het dichtstbijzijnde dorpje Nea Moundana,
Karin had al een supermarkt gevonden.
Maar op de weg erheen was een cash-en-Carry waar ze zowel bronwater als Grieks bier hadden en ook nog brood zodat we met afgeladen fietsen weer de terug rit ondernamen. (volgens mij zijn we de enigen die ooit op de fiets naar deze cash-en Carry zijn geweest)

Nog even getankt en morgen op weg naar de camping bij Filippi.

Dit is een best deal camping van de CampingWijzer.
Benieuwd naar de korting die we volgens het boekje moeten krijgen.
Hij was niet erg duur, met mijn best deal camping kaart kreeg ik 2 waardebonnen voor een korting van 10 euro op campingspullen die op hun site te koop zijn.
Heb je meestal niets aan; die spullen zijn elders meestal goedkoper en je kunt de verzendkosten nooit met die kortingkaarten betalen.