2011 07 17 10 zondag terug door Nederland naar Drachten epiloog.

2011 07 17 10 zondag terug door Nederland naar Drachten epiloog.
zondag 17 juli 2011 Van Ankie in Zomeren naar Drachten.

De route ging dit keer door Nederland. Ik had bergen genoeg gehad.

Zelf de route uitgeklikt dus na een half uur zat ik al op een onverharde weg.

Ik had de route gemaakt met Onroute, dat gratis programma dat ik kreeg bij de aanschaf van de Zumo. Het weet welke wegen mooi zijn voor motoren en daarmee had ik de route gemaakt.

Met een pond de Maas en de Rijn over.

Bij Kampen had ik de Zwarte dijk ingepland, het mooiste bochtige weggetje van Nederland, maar die werd halverwege doorsneden door een nieuwe spoorlijn en een tunneltje was blijkbaar te veel moeite. Nu moest ik Kampen in en op een drempel die op een mooie kaarsrechte weg zonder bebouwing was gelegd, schrok ik me rot voor een drempel die alleen stapvoets genomen kan worden.

Bij Havelte ontdekte ik dat Truus toch stiekem had herberekend want ze stuurde me de snelweg op. Truus gebruikt nu eenmaal de kaart van 2011 en niet alleen die van Onroute.

Wel een vervelend stuk weg, weer zonder enige bebouwing een hele serie drempels die erg hoog zijn, zodat je alle keren moet optrekken en afremmen.

Ik wilde niet over de A32 want toen ik in hotel Muelenthal op dumperd keek zag ik dat de zendertoren in Smilde was omgevallen en Onroute ging over Smilde.

Ik was niet de enige die er even langsreed.

Nederland is ook mooi, alleen jammer dat ze elk binnendoor weggetje verpesten met zo veel mogelijk drempels.
En nergens in Europa zijn ze zo royaal en streng met maximum snelheden.
Hier mocht je 30 of 50 terwijl op vergelijkbare wegen in Duitsland en België je 80 en 100 mocht. Niet dat ik dat dan altijd reed, meestal niet, maar waarom je niet 50 mag rijden door een volkomen uitgestorven dorpje, snap ik niet.

De flitspalen zijn geplaatst door justitie.
De deal was met het ministerie van financiën dat het 500 miljoen per jaar moet opleveren. ( =1,5 miljoen per dag)

Dat de flitspalen er alleen staan om geld op te leveren is dus duidelijk, maar ik verdenk ze er onderhand ook van dat al die pestrotondes en drempels ook moeten zorgen dat je meer benzine verstookt want dat levert accijns en BTW op.

Ik rook de stal en was al om 3 uur thuis.

Thuis heb ik alle routes ontdaan van tussen punten met het programma winGDB.

Alleen als je herberekend gaat het fout. Met het pijltje gezorgd dat de route het originele tracé weer volgt.

Deze verbeterde routes naar Europe Reizen gemaild. Is de volgende gebruiker van dat irritante gemeld van alle tussen punten af.

Slot      Motorvakantie 8 – 17 juli 2011 Zwarte woud.

Globale kosten:

Aan Europe reizen voor 7 keer half pension:     € 576   Inclusief reserveren.

In Someren 2 keer overnachten + bier+eten      €  100   Ankie en restaurant.

Lunches en koffie onderweg                              €    75   Ik had brood mee.

Extra maaltijd op derde dag                               €    25    Te laat voor hotel Muelenthal

Drank                                                                 €     25    bij de maaltijden

Boodschappen onderweg                                   €     25    Kola, bier statiegeld.

Benzine 3000 km                                               €   300   gemiddeld €1,60 per liter

Slijtage banden 3000 km                                   €     75   

Totaal                                                                 € 1200,-

           

2011 07 16 09 zaterdag 16 juli Terug naar Someren 9

2011 07 16 09   zaterdag 16 juli Terug naar Someren 9

Mooie route door Luxemburg. Beetje door gereden omdat het een lange route was.

Getankt voor 1 euro 40 per liter, 30 cent per liter goedkoper.

Naast mij stond een Ferrari te tanken, heb ik in Nederland nog nooit gezien.

Het gezeur van Truus over alle tussenpunten werd zo irritant dat ik haar zo zacht mogelijk zette. Als de muziek dus uitviel, moest ik even op het scherm kijken of ik moest afslaan.

Een ander foutje dat ik heb ontdek is dat, als je een tankstation of restaurant opgeeft als tussenpunt, Truus je er niet heen stuurt, als je goed kijkt en alert bent kun je op het schermpje wel zien dat de route 2 kanten op kan, maar de stem houd je op de oorspronkelijke route. Je moet dus het punt opgeven als nieuwe bestemming en dan de route opnieuw laden.

Sms-je naar Ankie dat ik onderweg was en toen ik rond half 6 arriveerde stond het eten op te warmen, krielaardappeltjes en groente mix met 4 hamburgertjes.

Na het eten weer gezellig aan de bar gezeten, nu werd mijn bier consumptie wel bijgehouden waar door ik de volgende morgen 50 euro betaalde, inclusief warme maaltijd.

Het bier kwam van SCHARAMOWSKI. En uit de tap smaakte het best.

Zondagmorgen was ik vroeg wakker en stond klaar om weg te rijden terwijl alles in huize Ankie nog in diepe rust verkeerde. Ik pakte mijn gsm en belde haar, maar kreeg geen reactie.

Later bleek de telefoon op bleutooth te staan en ik had mijn helm op moeten hebben om haar reactie te horen via de verbinding van de Zumo met de Scala rider.

2011 07 15 08 vrijdag Terug naar het Saarland scheepslift 8

2011 07 15 08  vrijdag Terug naar het Saarland scheepslift  8 vrijdag 15 juli 2011.

Na het ontbijt afrekenen, er was nog wat onduidelijkheid over die a la carte maaltijd op de eerste dag, en ik moest alle bier nog betalen. Zij hadden van elke maaltijd bijgehouden wat ik opgedronken had en dat waren er volgens hun 7, maar van de eerste avond was alleen het totale bedrag bekend en niet de hoeveelheid biertjes, maar ik wist mij te herinneren dat dat er 1 was geweest, totaal te betalen 8 keer 2euro80 is 22 euro 40. Ze moesten op hun computer nogal wat bedragen heen en weer schuiven voordat het klopte en ik kon pinnen.

Even bedrag gecontroleerd en dat was 44 euro nogwat, dus ik op afbreken.

Ik liet zien wat volgens mij het correcte bedrag was en dat bedrag heb ik gepind.

Later vond ik op de hotelkamer de rekening van de eerste avond en daar stonden 2 biertjes op. Ik naar beneden en heb ook dat ene biertje nog betaald.

De terugreis ging grotendeels door Frankrijk.

Onderweg kwam ik langs een scheepslift. De dwarshelling in het Rhone-Rijn kanaal. Dus afslaan en na veel dwaalwegen vond ik de lift.

Op een verloren hoekje kon de motor mooi staan, kleren gewisseld en naar binnen. Ik moest 4 euro betalen, maar nergens stond waarvoor. Vitrines met reclame voor de eigen streek, maar er ging juist een gids naar binnen dus meegelopen, die liep meteen door naar een maquette waar ze de werking van de lift liet zien, (dat kon je buiten ook wel zien) en in Duits en Frans informatie gaf over hoogte, breedte, dikte van de kabels enz.

Buiten stond een treintje (dat schijnt onderhand standaard te zijn bij scheepsliften. In België bij Strépy Thieu heb je dat ook).

Nergens iemand die je kon vertellen waar dit treintje heen ging, noch wat het kostte. Een paar passagiers konden me in het Duits duidelijk maken dat hij een beetje rondreed door de omgeving, voorlopig niet vertrok en dat je er extra voor moest betalen, dan maar niet. Die omgeving kon ik met de motor ook wel zien.

Ook was er een rondvaartboot en ook daar nergens informatie over waar die boot heen ging, hoe lang het duurde en wat het moest kosten. Na enige tijd zag ik wel 2 van die rondvaartboten de lift binnen varen. Misschien gingen ze alleen maar op-en-neer.

Even verder was een oude boot omgebouwd tot museum over de aanleg van deze scheepslift; Binnen een treintje om de boten te slepen, hoop oude foto’s en weer een maquette.

Daaruit kon je opmaken dat het oorspronkelijke plan bestond uit een dubbele bak.

Typisch Frans museum, nergens informatie over mogelijkheden en kosten, net als in Italië: Betalen en niet vragen stellen.

Een dik uur rijden verder zocht ik een plek om koffie te drinken en even te pauzeren.

Ik reed door een Frans dorpje met een dorpsplein met aan beide kanten een weg en aan de rand allemaal cafés. Op 1 parkeervak stond een boom, daar paste geen auto, maar mijn motor wel.

Ik naar binnen en bestelde koffie, maar de koffie machine was net in onderhoud (met de hand koffie maken kon blijkbaar niet) maar zou over een kwartier klaar zijn. Ik heb maar wat op dat plein omgelopen, ik had lang genoeg gezeten.

Even later zag ik de monteur weg gaan (hij had dezelfde citroen Jumpi als ik) dus ik weer naar binnen, werd gewaar dat ik buiten kon gaan zitten en even later werd de koffie gebracht. Wel met suiker, maar geen melk, dus ik vroeg om melk en even later werd een borrelglaasje met opgeschuimde melk bezorgd.

Toen ik dit in de koffie goot merkte ik dat er wat mee ging, ik roeren en vissen met het lepeltje, maar kon niets vinden (mijn ex heeft ooit een slak in mijn koffie gedaan).

Toen ik de koffie op had ontdekte ik een munt van 20 centimes op de bodem.

Die heb ik de waard maar cadeau gedaan.

Tijdens dit koffie drinken kwam er een man in een invaliden-karretje van de overkant, hobbelde over de weg en reed tegen het tafeltje van mijn buurman. Zijn pilsje viel net niet om.

Bij het manoeuvreren om naast het tafeltje te komen reed hij ook nog de staande asbak omver die daar staat voor mensen die buiten roken omdat ze niet buiten roken kunnen.

De waard kwam naar buiten, zette de asbak weer overeind, maar liet de peuken liggen. Je bent in Frankrijk, of niet. De invalidenkarbestuurder bestelde een pilsje.

Zulke mensen hebben geen drank nodig om brokken piloot te worden

Ondanks dit bezoek was ik mooi op tijd in hotel Muhlenthal.

Ze konden me nog. Het was nog te vroeg om te eten, dus eerst de spullen naar de kamer en Internet opstarten, dat werkte.

Er was enig onduidelijkheid over het betalen van het eten, maar ik kon de Voucher laten zien waar duidelijk op stond dat het half pension was, toen was het geen probleem.

Het hotel had de maaltijden uitbesteed en ik werd naar een restaurant gebracht.

Alle gerechte waren 19euro50, daar kwam nog de soep bij en het toetje, maar ik hoefde alleen de 2 pilsjes af te rekenen; 6 euro.

Onderweg had ik blikjes bier gekocht en meteen in het minibar-koelkastje gedaan zodat ze later lekker koud waren. De lege blikje heb ik achter gelaten, zij kunnen het statiegeld terug krijgen ik hier niet.

2011 07 14 07 donderdag 4de dagrit schramberg.

2011 07 14 07 donderdag 4de dagrit schramberg   donderdag 14 juli 20114de dagrit.

Alweer de laatste dag in dit schitterende gebied.

Wederom een mooie route.
In Freudenstadt heb ik geprobeerd het Heimat museum te bezoeken, maar kon het niet vinden.

In Schramberg stond een kerk op het programma, maar ze waren [alweer] met de weg bezig, ik werd omgeleid en toen ik op eigen initiatief de kerk zocht kwam ik midden in een voetgangers gebied terecht, dus die kerk maar gelaten voor wat die was en Truus de route naar de Hohenschramberg ruïne laten zoeken.
Vooral het weggetje omhoog, de afslag van de L108,  is een vermelding waard.
Het lukte is de 2^de versnelling, maar veel scheelde het niet.

Ik was de enige bezoeker van de ruïne.
De weg terug ging eerst over een weg naar Finsterbach die alleen voor aanliggende bewoners toegankelijk was.

Het aanbevolen Freilichtmuseum in Gutach heb ik ook niet gezien.

Wel kwam ik in Hardt langs een modeltrein, de grootste van het zwarte woud. http://www.modellbahn-hardt.de/anfahrt.html

Het leek een gewoon woonhuis, bellen had weinig effect, maar na enige tijd kwam er toch iemand aanlopen en ik heb eerst een H0 baan gezien van Märklin, en in een ander gebouw nog een op grotere schaal Spoor G , daar werd de baan aangevuld met allerlei opgezette dieren en de grootste collectie kerststallen die ik ooit heb gezien. (volgens de routelijst kan dit ook woensdag geweest zijn)

2011 07 13 06 woensdag 3de dagrit Nagoldtalsperre 6

2011 07 13 06 woensdag 3de dagrit Nagoldtalsperre 6   20110713  woensdag 13 juli 2011  6

Volgens de beschrijving alleen maar sturen, maar ik vond de Klosterruine Allerheiligen im Schwarzwald ook weer terug en die Allerheiligen waterval, die ik ook al op de heenweg bezocht had, De waterval heb ik niet opnieuw beklommen, wel even pauze gehouden.

 En mooi midden op de route lag.een stuwmeer/Stausee de Nagoldtalsperre, waar een restaurant was, Zum Seeheiner, aldaar een kop koffie met Swartzwalder kirsch.

Ik was mooi op tijd terug en besloot dat extra stukje te rijden van route 1 dat ik de eerste dag gemist had doordat ik de route verkeerd om begon.

Mooi donker weggetje door een stukje bos, maar het begon te regenen en niet weinig.

Truus op: ‘terug naar hotel’, waar ik drijfnat aankwam.

Alle spullen mee naar de kamer om dat het daar beter droogt dan in die open garage.

De kamer heeft geen koelkast. Ik heb gister onderweg bij een supermarkt bier gekocht. Ik laat de wastafel vol koud water lopen, bier erin en na een paar uur is het best te drinken.

2011 07 13 05 dinsdag 2de rondrit.Nagoldtalsperre 5

2011 07 13 05  dinsdag 2de rondrit.Nagoldtalsperre 5  20110713 6 woensdag 13 juli 2011

Volgens de beschrijving alleen maar sturen, maar ik vond de Klosterruine Allerheiligen im Schwarzwald ook weer terug en die Allerheiligen waterval, die ik ook al op de heenweg bezocht had, De waterval heb ik niet opnieuw beklommen, wel even pauze gehouden.

En mooi midden op de route lag.een stuwmeer/Stausee de Nagoldtalsperre, waar een restaurant was, Zum Seeheiner, aldaar een kop koffie met Swartzwalder kirsch.

Ik was mooi op tijd terug en besloot dat extra stukje te rijden van route 1 dat ik de eerste dag gemist had doordat ik de route verkeerd om begon.

Mooi donker weggetje door een stukje bos, maar het begon te regenen en niet weinig.

Truus op: ‘terug naar hotel’, waar ik drijfnat aankwam.

Alle spullen mee naar de kamer om dat het daar beter droogt dan in die open garage.

De kamer heeft geen koelkast. Ik heb gister onderweg bij een supermarkt bier gekocht. Ik laat de wastafel vol koud water lopen, bier erin en na een paar uur is het best te drinken.

2011 07 11 04 maandag 1ste rondrit Schloss Bürgeln

2011 07 11 04 maandag 1ste rondrit Schloss Bürgeln   Maandag 11 juli 2011.
Vanaf het Hotel Zur Blume was op de Zumo  niet te zien welke kant de route op ging. +
Dus op goed geluk rechts af.

Mooie route, allen werd het afroepen van alle tussenpunten en dat ook nog eens 2 of 3 keer per tussenpunt hoe langer hoe irritanter.

Ik vond de burcht; Schloss Bürgeln, N47 45 09.3 E7 40 42.3. , alle erfgenamen gingen achter elkaar een klooster in en zo is deze burcht in het bezit van monniken gekomen. Toen na de secularisatie alle kerkelijke bezittingen in handen van de staat kwamen dreigde de burcht te worden verkocht, maar de bewoners van de omliggende dorpen wilden dit niet en hebben geld bij elkaar gebracht. Tot op de dag van vandaag is er een beheersstichting die probeert het slot zo rendabel mogelijk te beheren

Er is o.a. een trouwkapel die druk gebruikt wordt.

Op het parkeerterrein onderaan de burcht werd gewaarschuwd voor diefstal. Ik heb het bord ‘verboden in te rijden’ genegeerd [bussen mochten ook naar boven] en de motor op de binnenplaats geparkeerd en me daar verkleed. De jas en leren broek los over de motor, de Zumo in de broekzak. Alle beheer werd gedaan door gepensioneerden en de rondleiding moest 6 euro kosten, maar het was een mooi verhaal en een leuke burcht.

Na de burcht de route verder gevolgd. Meest zuidelijk punt gehad:  Kandern
Een smal paadje was op zon en feestdagen gesloten, mooi dat ik er op maandag was.

Om 5 uur terug in het hotel. Het laatste stuk had ik op de heenreis ook al gehad. Ik had dus bij vertrek niet recht maar links af moeten slaan.

Nu kreeg ik wel een gasten keuze menu. Niettemin heerlijk gegeten, luxe soep, bijzonder hoofdgerecht en mooi toetje.

2011 07 10 03 Van Schwalbach-Elm naar Haslach.heenreis3

2011 07 10 03 Van Schwalbach-Elm naar Haslach.heenreis3
 3 Van Schwalbach-Elm naar Haslach.

Bij het afrekenen de volgende morgen bleek alles even duur. 2 euro per flesje, samen 6 euro.

Bij het verlaten van de kamer om half negen hoorde ik muziek en zag een speakertje aan het plafond. Leuke manier om late gasten te wekken. De muziek klonk het hele hotel door; ook bij het afrekenen bij de receptie was het te horen, de muziek keuze viel mij niet tegen.

Toen ik in garage de Zumo op de motor zette bleek de muziek daar uit te komen en die had ik in mijn broekzak, vandaar dat ik de muziek overal hoorde.

De route ging eerst recht naar het westen, over Waldmohr, onder Kaiserslautern in Trippstadt richting zuid, over Klingenmünster. bij Wissembourg der grens met Frankrijk over.
Bij Roppenheim de A35 kruisen en bij Drusenheim met de pont over de Rijn en toen was ik weer in Duitsland. De A5 kruisen en vlak na Obertal genoten van de eerste haarspeldbocht. bij Sand richting zuid.

Stukje over de beroemde Swarzwalder Hogstrasse. Die was inderdaad hoog: 1010m. en daar werd het niet beter van. Ik mocht dan in de wolken zijn, in de wolken was ik bepaald niet.

Behalve je bril kan ook nog je vizier beslaan en het zicht was slecht. Ik heb mij gericht op de auto voor mij en die beide achterlichten achterna gereden.

Naar beneden werd het beter en ik heb ook nog een klooster ruïne bezocht. Het Aller Heiligen klooster, de plaats is gevonden door een ezel met een zak geld op zijn rug los te laten en waar hij die zak met geld af wierp, werd dat klooster gebouwd.

Je kon vanaf dat klooster naar een waterval lopen, maar omdat de motor onbeheerd stond dat niet gedaan en geprobeerd om dicht bij die waterval te komen en dat lukte; een paar kilometer verder was weer een parkeerplaats en daar toch maar de motor, met alles er op (behalve de Zumo) achter gelaten. En via trappen de watervallen bekeken in de druilerige regen, evengoed mooi. (en gratis)

Via een fietspad en de Gartenstrasse bereikte ik hotel Zur Blume in Haslach Im Kinzigtal
Ortenaukreis,  Dit omdat het hotel dat Europe reizen normaal boekt, geen plaats had.
Motor kon in de garage, die overigens niet afgesloten werd, dus Zumo mee naar de kamer de scala ook, die moest toch aan de lader.

Kamer was ruim, met tweepersoonsbed, tv, bureau, maar geen minibar/koelkastje.

Wifi tegen betaling, daar heb ik alleen maar slechte ervaringen mee, dus niet gedaan.

Bij het eten een kalfshak [lammhaexle] besteld. Ik wist niet hoe het zat met mensen die intern waren, meestal krijgen die een beperkt menu, maar dat kreeg ik dus niet, ik denk: ik bestel het duurste maar niet.

Ze kwamen inderdaad met de rekening na afloop maar toen ik zei dat ik half pension had hoefde ik hem niet te betalen.

Ik kon het licht op de kamer niet aankrijgen. Iemand van de receptie gehaald en de bovenste knop is de hoofdschakelaar, daarmee gaat alles uit, ook de contactdozen maar als je die weer aanzet, moest je de beide andere schakelaars even vasthouden, het waren dimmers en pas na enige tijd had je licht.

2011 07 09 02 zaterdag heenreis 2 naar Saarland perikelen

2011 07 09 02 zaterdag heenreis 2 naar Saarland perikelen

20110709 perikelen zaterdag 9 juli 2011

Gister, vrijdag had ik al ontdekt dat mijn koplamp niet brandde en halverwege in België kwam ik langs een motorzaak dus stoppen en vragen of ze de lamp kunnen wisselen, ik was er zelf ook al mee bezig geweest, maar het moet op de tast en ik kon hem niet los krijgen.

Een monteur kreeg hem wel los, maar niet weer goed vast en na een kwartier prutsen gaf hij mij het adres van een Honda dealer 7 km verder op, even zoeken, maar ik vond hem, hij verkocht ook
maaimachines en was erg lang met een klant bezig, toen nog wat gerepareerde spullen afgeven en daarna met mijn lamp bezig.
Hij kreeg hem er vlot uit, maar niet weer vast.
Lang prutsen, maar niet.
Dus de motor naar binnen en gedeeltelijk uit elkaar zo dat je iets meer zag. En hij kreeg hem weer in elkaar; het veertje was verbogen omdat hij niet los wilde.
Kostte maar 15 euro.

Weergaloos mooi gereden, bij zo'n dal langs een stroompje, mooie bochtige weg, je kent het wel.

Weer een bord dat de weg verderop was afgezet, maar dan kun je er altijd wel langs, nu stond er weer zo’n bord midden op de weg, bord aan de kant, verderop eer grote machine dwars op de weg, ik door de berm. Kwam vast te zitten, maar kreeg hem weer los.
De weg was een grote gravel bak en je moest steil naar beneden om er te komen maar er liep een trottoir dus daar maar op.
Dit was wel erg smal. Aan de ene kant een randje los gestapelde stenen met daarachter de weg 40 cm lager, aan de andere kant een stalen hek, het lukte net, de ene voet op die losse stenen, de koffers boven die stenen en de ander voet kon net tussen het hek en de motor op de grond.
Het liep af dus de motor rolde vanzelf naar beneden.
Na het hek werd het breder, maar niet voor lang.
Omdat een huis nogal uit stak werd de doorgang nog maar 50 cm, en daar kon ik met de beste wil van de wereld niet langs.
Ik heb de zaak bekeken en ben van die losse rij stenen een trapje gaan bouwen om zo geleidelijk de motor op die gravel baan te krijgen, maar de draai was erg kort en het achterwiel volgt een ander spoor dan het voorwiel en er naast lopen was lastig omdat je noch aan de ene noch aan de andere kant genoeg grip had om in te grijpen als het verkeerd mocht gaan.
Er kwam een aardige meneer aan rijden in een shovel en die vroeg ik of hij wilde helpen.
Die leek hem het beste om de motor terug te rijden naar het begin, dus achterwaarts omhoog weer langs die losse stenen en dat ijzeren hek.
Naar beneden werd hem niet dus hij duwen en weer omhoog.

Grote kans op krassen omdat achteruit sturen lastig is en de keus tussen krassen veroorzaakt door het hek of over die losse stenen op de gravel weg vallen ook lastig is.

En de motor is zwaar en de stoep niet helemaal vlak.

Dus dat lukte ook niet.
Hij weg om een pallet te halen, pallet naast die hoge stoep, maar de motor is groter dan die pallet, dus dat kon ook niet.
Hij weer weg om een ‘brett' een plank. Wel mooi lang, maar slechts 40 cm breed en daar overheen afrijden is ook vragen om ongelukken.
Maar toch geprobeerd die plank schuin op de stoep te leggen, stenen er onder ter ondersteuning en proberen of we de bocht konden krijgen.
Voorwiel kwam wel goed, maar achterwiel kwam naast de plank uit.

Terug wilde hij ook niet meer.

Jullie lezen dit nu wel en weten al dat ik er heelhuids weg gekomen ben, maar dat wist ik toen niet. Als de motor van die plank af viel, was dat wel einde vakantie.
Elk aan een kant de motor rechtop houden, ik de motor alleen houden en hij van die losse stenen een stapeltje maken zodat daar het achterwiel op kwam
Moest 2 keer veranderd, maar dat lukte en we kregen de motor op de
plank en zo naar beneden.
Ik heb aangeboden hem te betalen, maar hij wilde niets hebben.

Door al deze ellende was het behoorlijk laat geworden en ik besloot onderweg te gaan eten.

Maar ik kwam nergens langs een restaurant, dus stoppen en Truus gevraagd en die gaf een op 4 km. Ik erheen. Dicht.

De volgende. Niet te vinden, dus vragen en pas bij het terug rijden zag ik hem. Motor geparkeerd en lekker gegeten.

Na een dik uur was ik in Elm, gemeente Swalbach, en na enig zoeken vond ik ook het Hotel Muehlental, Bachtalstrasse 214

Hartelijke ontvangst, mooie kamer en zelfs gratis wifi, dus laptop opgestart en de laatste berichten gelezen en beantwoord.

Uit de koelkast op de kamer zuinig aan 2 biertjes genomen en een flesje water.

2011 07 08 01 Heenreis naar Someren 1

2011 07 08 01 vrijdag Heenreis  naar Someren 1

Omdat Janke de avond van te voren al naar Utrecht wilde om de volgende morgen zeker te zijn dat ze daar, met Willy, om half 8 op het centraal station stond, ook maar eerder vertrokken om zo de heenreis in 3 dagen te doen i.p.v. 2, wat veel saaie snelweg scheelde.

Donderdag avond met zwager Klaas onze beide vrouwen naar Utrecht gebracht waar ze gingen overnachten bij neef Joost en zijn vrouw Natasja.

Vrijdagmorgen mooi op tijd zelf wakker geworden en vlot op weg, de vorige avond al de spullen op de motor gebonden.  (Janke had mijn kleren bij elkaar gezocht)

Ik had zelf een mooie route uitgeklikt; boven Emmen langs Duitsland in, daar naar beneden en pas onder Nijmegen weer Nederland in.

Bij de eerste de beste keer herberekenen werd ik al de A31 op gestuurd, kwam niet slecht uit, een P met wc en de route opnieuw geladen en bij de volgende afslag de oorspronkelijke route weer opgezocht. route langs de grens, over Nordhorn en Vreden.

Onderweg de pauze gecombineerd met een bezoek aan Rose Bikeworld in Bocholt en de koffie gecompenseerd met het kopen van een nieuw achter kettingwiel voor mijn Rohloff.

Er stonden geen ATB’s meer met een Rohloff, wel elektrische.
toen over  de Rijn bij Rees, rondweg bij Uedem, door Goch en door Nationaal park Maasduinen weer Nederland in. Lengte 365 km, lang zat.

In Someren had ik een B&B gevonden bij Ankie, Brouwer 9, ik was er al voor 5 uur, ze had niet gekookt omdat de bouwvakkers die ze normaal had, al weg waren.

Ik kon wel een fiets lenen, eerst zijn heren fiets, maar die had wel een slot, maar de sleutel was zoek, toen maar op haar dames fiets, stukje om gefietst in het mooie weer en een schnitzel gegeten.

Terug bij Ankie het bedrijf bekeken, Haar partner had een betonpomp waar mee hij bouwwerken afreisde om overal te zorgen dat de beton op de juiste plaats kwam.

Zij zelf runde de B&B en had een evenementen verhuur bedrijf; een loods vol spullen: springkussens, stapels namaak kazen, steps, sta tafels, te veel om op te noemen.

Voor de gasten is er van alles: een ingebouwde trampoline een staande losse trampoline, een overdekt zwembad en binnen een sauna en een bubbelbad. (jacuzzi is een merknaam)

Mooie kamer, alleen voor de wc moest je eerst een trap af, waarvan de treden bestaan uit roosters, dus je moest ook nog eerst je schoenen aan.

Gezellig aan de bar gezeten en op tijd gaan slapen.

De volgende morgen stond de ontbijt boel klaar, en na dat ik 30 euro had betaald kon ik op weg via de route die ik van Europe reizen gekregen had.

Thuis dagen bezig geweest deze routes die voor kaart versie 9 geschreven waren te herberekenen en ook om het start en eind punt te veranderen.

De route begon officieel bij Hotel Someren centraal, maar dat leek mij minder geschikt om te overnachten. Een B&B is vaak gezelliger en dat was deze zeker.

Al met al vertrok ik aan de late kant.

2011 06 29 11. 2de antwoord TURKISH AIRLINES INC. 7d

 2011 06 29 11. . 2de antwoord TURKISH AIRLINES INC. 7d

----- Original Message -----

From: <customer@thy.com>

To: <f.eizema@tele2.nl>

Sent: Wednesday, June 29, 2011 4:24 PM

Subject: ##5831911#

Dear Mr/Mrs Eizema,

First of all, we would like to apologize for our late response to your message dated April 21,2011.

As known, sales rules and fares differ according to the type of tickets, the origin points and airport taxes.

We have different sales rules and fares varying according the type of tickets, the origin points and airport taxes.
In regard with your case, it was determined that, the electronic ticket  was issued according to the fare rules.

According to the sales rules, if passengers do not realize their flights without informing the airline, they lose all their rights
relating to the tickets. In regard with your case, please be advised that as you did not apply to check-in counter for TK 1953
Istanbul/Amsterdam  flight and did not cancel your flight, your ticket's status became no-show and your ticket was reissued
to TK 1955 Amsterdam flight on the same day.

In the light of this explanation, please be advised that we are not unable to meet your demand positively due to the rules
as explained.

We are sorry for the situation that led your complaint and hope that we may have the pleasure of welcoming you on one of
our flights in the near future.

Sincerely yours,

Customer Relations Management
TURKISH AIRLINES INC.





Online customer service is available on our website in order to convey your compliment, comment and complaint. http://www.thy.com/
Please note that in order to inform you on time regarding the possible operational changes about your flight, we highly recommended you to add your contact information and membership number -if available- on your reservation.

http://www.thy.com/

2011 04 26 10 antwoord Turkish Airlines 7c

2011 04 26 10  antwoord Turkish Airlines  7c

----- Original Message -----

From: <customer@thy.com>

To: <f.eizema@tele2.nl>

Sent: Tuesday, April 26, 2011 1:58 PM

Subject: Your Message #5831911

Dear F EIZEMA,
Referring to your file number 5831911 please kindly be advised that your case is still under investigation and we will contact you in due time.

Thank you for your understanding.   

Online customer service is now available on our website in order to
convey your compliment, comment and complaint.
www.thy.com.tr

Turkish Airlines

General Management   Building Ataturk Airport,     Yesilkoy 34149                       Istanbul Turkey



E-mail:customer@thy.com <customer@thy.com>





Drachten, 21 april 2011.



Dear sirs,



A week ago my wife and I travelled with your company. We enjoyed our flight and holiday, but on our way back everything was not according to as you would aspect from your company. Please pay attention to the complaint we had on our flight back.



On Saturday the 16th of April we had our flight back from Ataturk Airport to Amsterdam, flight TK1935 at 13:55 hour. We arrived early at the airport at 11:30, to be sure to catch our flight two and a half our later. We looked at the monitors at the airport to find flight TK1953, but the monitors didn?t gave any more information. So we waited to see where we could check in.



But time passed and I got worried. We asked the information counter what to do and she told us to take any queue at the check-in offices. There were only a few check-in offices opened and we waited very long without getting checked-in.



With the departure time closing in, we asked an officer about the long waiting time and that we would miss our flight if we had to wait the complete queue. He took us out of the line and brought us to another officer who told us that the gate was closed. It was still 45 minutes before takeoff!

He helped another passenger to get that same flight, came back and stuck to the same answer and said `The gate is closed sir?. He told us to go and change our ticket. We had no choice, so we went to change our tickets.



The lady at the service-desk told us it was not possible to change our ticket, we had to buy a new one, costs 1075 TL! And we had to wait another 6 hours.



As though I loved my stay in Turkey, I have a few complaints:

  a.. There wasn?t any information on the monitors for the check-in, which caused the first delay.
  b.. The check-in counters took very, very long. We arrived at the airport on time, because of the long waiting time we missed out flight.
  c.. The officer we asked about the long waiting time would not help us, but helped another person to dó get on that flight! At least to say rude and not a proper treatment of costumers. 
  d.. The last complaint is the wrong information the officer gave us. He told us we could switch our ticket, that?s not true, we had to buy a new one.


In short, you left us with no good feelings about Turkish Airlines and we weren?t treated as you would aspect from a company like Turkish Airlines.



If we were informed right and were helped right by your staff there was no need for a new ticket. Therefore I would like you to refund our ticket of 1075 TL. ON: BIC: INGBNL2A,  IBAN: NL04INGBOO2458607



I would like to hear from you soon.



Yours faithfully,



Mr and ms F. J. Eizema

Ropta 35

9202 KE Drachten

The Netherlands.
e-mail: f.eizema@tele2.nl

2011 05 15 09 gepost op nl.reizen en nl.vliegen 7b

2011 05 15 09  gepost op nl.reizen en nl.vliegen (gefingeerde datum) 7b

Gepost op nl.reizen

We waren rond half twaalf op het vliegveld Ataturk. Op de monitoren stand
onze vlucht wel vermeld, maar met niets erachter.

Op de incheckbalies stond alleen turkish Airlines, ook geen verdere
informatie over welke vluchten je waar moest inchecken.

Eerder vluchten hadden de vermelding:""wait in lounge'' dus wij wachten en
zochten iets te eten. Een uur later, nog steeds de informatie ''wachten''
maar toch maar vragen bij de infobalie en we konden in willekeurig elke
balie inchecken, dus in de rij gaan staan.

Maar dat schoot niet op, er waren maar een paar balies bemand en na een half
uur vroeg ik een beambte of dit wel goed kwam met onze vlucht naar
Amsterdam, we werden uit de rij gehaald en meteen naar een incheckbalie
gebracht, en daar kregen we te horen dat de gate al dicht was.

Dat was 45 minuten voor take-off tijd. We werden verwezen naar de
verkoopbalie van turkish air en die wilden de ticket niet omboeken, maar we
konden alleen tegen de volle prijs een nieuwe ticket boeken, en we hadden
geen andere mogelijkheid  dan 1075 TL = meer dan 500 euro te pinnen om een
nieuwe ticket te krijgen op een vlucht van 6 uren later.

Toen hebben we onze koffers afgegeven en zijn door de douane gegaan en
kwamen in de lounge, dat betekende dus wel degelijk wachtkamer, maar dan na
inchecken en douane. Hoe konden wij dat weten?

Wel konden we nog zien dat de laatste mensen aan boord van onze vlucht
gingen.

Waarom niet op de monitoren bij de vluchtnummers de informatie ''inchecken''



Ik heb een vriendelijke Engelstalige brief geschreven. Met uitleg en het
verzoek om geld terug gave, maar geen reactie gehad.



Iemand enig idee hoe hier verder mee?

En ook:

Vliegen



Aan de hand van de reacties op'' cheap tickets'' en ''Istanboel'' de
volgende waarschuwingen:



1          Als je een ticket boekt, ga er dan niet vanuit dat dat zo is. Als
ze jouw ticket kunnen door verkopen aan iemand die er meer voor betaald, dat
mogen ze dat doen.


2          De kans hier op is groter naarmate het ticket goedkoper was, maar
wat goedkoop is moet je maar aanvoelen.


3          Ook als je via een reisbureau boekt kan je dit overkomen.


4          Als de informatie hierover jou niet bereikt is dat niet hun
probleem.


5          Mocht dit jou een hele vakantiedag kosten, dan kun je dit niet
ergens declareren.


6          Ook al heb je de informatie goed begrepen, toch aansluiten in de
rij voor de informatiebalie, je kunt nooit weten.


7          Als er achter jou vlucht niets staat, betekend dat: ''inchecken''


8          ''wait in lounce ''betekend: wacht in wachtkamer'' toch navragen
bij de infobalie.


9          Dat de lounce=wachtkamer, pas na inchecken en douane is, dien je
te weten.


10        De maatschappij is volkomen legaal bezig als ze jou voor de retour
ticket meer laten betalen dan de heen en terug ticket samen kostten.

Ik heb de schade ook geclaimd bij de doorlopende reisverzekering van Unive, maar die wilden ook niet betalen.

2011 04 19 08 brief aan Turkish Airlines 7a

2011 04 19 08  Brief aan Turkish Airlines

Turkish Airlines

 Turkish Airlines General Management Building Ataturk Airport, Yesilkoy 34149 Istanbul Turkey

customer@thy.com <customer@thy.com>

Drachten, 19 april 2011.

Dear sirs,

When we arrived op Ataturk airport on zaterday apil 16. we looked at the monitors to find our flicht. Nr TK1953 to Amsterdam, we only found the number, nothing further.

The time to fligt was 1355 en we were at the airport at half past 11.

We dit not find anny further information, al the inscheqk offices only meld Turkish airlines, no flights numbers of destinations, so we waited en god something to eat.

Lateron we looked again en after our flight stood: ‘’ Wait in Lounge’’, so we wait.

Bud the time paste and I asked on the information wick office was for out flight to Amsterdam, and they told us we could take any office.

We entered the Que.

This took much time, only a few offices were open en after half a hour we were still far from the offices., so I asked a officer.

The took us out the line and brought us to an other office, and the officer told us: ‘’Gate is closed’’.

That was time 1310, 45 minutes from take off. So we asked of there was a possibility to get our flight en wat the reason was that we had to wait, so on the monitors stood.

Before us was a lady whit a big backpack as suitcase and this backpack stuck on the transport band, the officer spend al lot of time to solve this problem, then he leave us for other things en when he came back he told us we could go to the manager, higher officer beneath hum, bud he also said:’’ gate is closed sir’’. And told us to go to the ticket office to chance out ticket.

We had no chause and wend to this office.

The lady told us we could not chance out ticket and we had to buy a new one, cost more than 1100 TL. And we had to wait for another 6 our.

The only possibility we had was to agree en paid again for the ticked.

Then we chequed in en went too the customs en there we saw the name lounge on the information tablets and a part of the problem were clear to us.

We saw the last people leave to flight TK 1953.

Reason for my klacht:

Why was not on the monitors the information ‘’chequ in’’

Why was not a flight number by the offices we could chequ in, in stad of only’’Turkish airlines’’

When we asked wick office we need for amstradam that officer had to tell us that we were late and helped us to get the plane van 1355 .

Whit a little help we had couth our plane , 45 minutus is enough time to fix the customs and our suitcases., I supose

I can understand that jour company likes to sell a new ticked, bus leaves me with no good feelings about Turkish Airlines.

Jours faitfully

Mr ans ms F. J. Eizema

Ropta 35

9202 KE Drachten

The Netherlands.

2011 04 15 07 Naar huis, weer met vertraging.

2011 04 15 07   Naar huis, weer met vertraging. 

Vrijdag 15 april. 7  Naar huis.

Ik stelde nog voor om van te voren nog een boot trip over de Bosporus te gaan maken, maar volgens Janke hadden we daar geen tijd voor, waar ze vermoedelijk gelijk aan had.
Rustig koffers gepakt, noodzakelijke medicijnen verdeeld over handbagage en koffer.
Ons afgemeld bij de receptie, die ons een gratis extra nacht aan bood. (maar dan zou ik mijn optreden zondag middag missen, dus daar konden we niet op in gaan.)
20 TL achtergelaten als fooi voor de kamermeisjes en met een toevallig langs komende taxi naar vliegveld Ataturk.
We hadden ook met een shuttle bus gekund, maar dan hadden we een dag van te voren moeten reserveren en dat had niemand ons verteld.
Het alternatief was de tram en aansluitend de metro, maar die zijn erg vol en er is een grote kans op diefstal en dan zijn we nog verder van huis, vandaar die taxi van 45 TL.
We waren meer dan 2 uren te vroeg op de luchthaven, onze vlucht werd wel genoemd op de monitoren, maar er stond geen informatie achter, vliegtuigen die eerder gingen hadden als vermelding:’Wait in Lounge’’, wachten in de wachtkamer, dus tijd zat en eerst maar gezocht naar iets te eten, wat in een hamburger tent lukte, alleen bleek ik minder geld te hebben dan de rekening aangaf, ik liet de man mijn lege portemonnee zien, hij haalde wat van de bestelling af, en zo kregen we toch een whopper en een hamburger menu, met koffie.
Terug naar de vertrek hal, vermelding ‘’wait in lounge’’, toch maar vragen, omdat nergens bij de incheck balie's onze vlucht vermeld stond, er stond alleen maar’’ Turkish Airlines’’, maar we konden ons bij elke willekeurig balie aanmelden.
Dus toch maar in de rij gaan staan.
Maar van de 10 loketten waren er maar 5 bemand, en het schoot niet op.
Na een half uur waren we maar een kwart van de rij opgeschoten, dus ik een employee vragen of dit goed kwam, hij haalde ons gelijk uit de rij, en bracht ons naar een loket, we gaven de reserveringen af en kregen te horen dat de gate dicht was. ’ Gate is closed sir’.
Voor ons was iemand die een grote rugzak afgegeven had en die raakte vast op de transport band en daar ging hij mee aan het prutsen om die los te krijgen, en hij werd ook nog even weggeroepen, maar toen hij eindelijk tijd voor ons had werd er alleen herhaald dat de gate dicht was en we moesten ons maar melden bij de ticket office voor een andere ticket.
Het was nog geen 10 over 12. Dus 45 minuten voor dat het vliegtuig zou vertrekken.
Wij naar de ticket office om onze ticket te ruilen, maar dat kon niet.
Het enige wat ze ons kon aanbieden was een ticket voor de volgende vlucht, 5 uren later, kosten: meer dan 1000 TL.
Meer dan de hele reis gekost had!
We hadden geen keus, dus de creditkaart tevoorschijn en pinnen.
De koffers afgegeven, dat kon meteen, en ook maar in de rij voor de douane, toen we daar doorheen waren zagen we borden ‘’lounge’’, dat betekent dus wel degelijk wachtkamer, maar die waren dus na het inchecken, en hoe moesten wij dat weten?
We zagen nog het vliegtuig van 13.55 zich losmaken van de pier en vertrekken, als ze wat toeschietelijker waren geweest, hadden we het best nog kunnen halen.
4 uren zoekgebracht met balen en puzzelen, ik had nog een boekje met Turkse sudoku's kunnen scoren, en daar kon ik mooi aan beginnen.
Een uur van te voren konden we aan boord, net zo’n airbus als we heen hadden, met 2 keer 3 zitplaatsen, ik zat weer bij een raampje, en kon een uur later de stad Istanbul zien voorbij komen.
Enig globaal rekenwerk leerde dat we waarschijnlijk Drachten niet meer zouden halen met het openbaar vervoer,
Janke sms-en naar Martha die ons zou ophalen uit Heerenveen, dat dat niet hoefde, en stelde voor dan maar een taxi te nemen vanaf het station Heerenveen, als er geen bussen meer reden.
Uit het vliegtuig, op Schiphol, wordt nergens verwezen waar je heen moet, met de stroom mee lopen met een andere passagiers zo kwamen we door de douane, ik vroeg hem nog waarom of ze verwachten dat halverwege de vlucht mensen ingestapt waren, maar hij begreep me niet, en weer met een andere, meer ervaren, passagier mee en zo kwamen we bij de bagage band, pas daar staan monitoren waarop staat op welke band de koffer van jouw vlucht terecht komen.
Daarna staan ook nergens bordjes met uitgang, [ik snap Randy wel.] maar die vonden we, na enig zoeken.
Daarna hadden we 25 minuten om de trein van 22.17 te halen die ons zonder overstappen naar Heerenveen kon brengen.
Ik belde Willeke, maar die nam niet op, toen Janneke, die was blij mijn stem te horen, situatie kort uitgelegd en even later belde Willeke terug, gezegd welke trein we namen en later nog eens gebeld dat ze om half 1 in Heerenveen zou staan.
Er rijden dan inderdaad geen bussen meer.
Alles liep verder zoals gepland, het kan dus wel en om 1 uur waren we thuis, nog even met Willeke de tafel in de kamer gesjouwd,
De nieuwe vloer zag er goed uit. Willem had al een pilsje voor me meegebracht en nog even de belangrijkst post bekeken en om 2 uur – [3 uur Turkse tijd], gaan slapen  in ons eigen grote royale bed.
Heerlijk.

De nieuwe vloer, de volgende morgen.

Tot slot nog enige survival tips:
Neem spullen die ze jou willen geven nooit aan, houd je handen op de rug.
Bepaal van te voren wat iets waard is en betaal niet meer, gewoon weglopen.
Neem behalve een kaart, ook een kompas mee, handig als de zon niet schijnt.
Zeg nooit dat je iets mooi vindt als ze je wat willen verkopen.

2011 04 11 06 vr., archeologisch museum, Istiklal en kathedraal

2011 04 11 06   vr., archeologisch museum, Istiklal en kathedraal 

Slecht geslapen, behalve dat het bed te kort is, wil de kachel ook niet helemaal uit en het raam moet dicht vanwege de herrie dus is het warm op de kamer.

Maandag hadden we al naar Het archeologisch museum gewild, maar toen was het dicht daarom vandaag. Handig, een hotel op l0 minuten loop afstand.

Entree viel mee en een groot gebouw in, je kunt zeggen van de turken wat je wilt, maar ze kunnen wel troep verzamelen, allemachtig, wel 5 kopieën van hoofd van Alexander de grote (de originelen zijn verloren gegaan), heel veel standbeelden en resten daarvan van ‘een man’ of ‘een vrouw’, maar op de bovenverdieping werd het interessanter, daar waren spullen te zien van opgravingen uit het midden oosten, o.a. Migeddo en Jericho, plaatsen waar we geweest zijn.

Verder ook nog een grote verzameling sarcofagen, van die grote zwarte, maar ook van marmer en de grootst was wel 3 meter hoog en minder beschadigd dan de exemplaren die we in Napels gezien hebben.

In het museum café koffie met een broodje gekocht en toen naar het gebouw er tegen over, daar hadden ze aardewerk verzameld en originele wandversieringen aangebracht, wel mooi en knap allemaal, maar het zei ons weinig.

Het ANWB boekje gaf nog een wandeling door ‘het bruisend hart van Istanboel’ die begon op het Taxim plein. 2 muntjes gekocht in een kaart automaat en in een overvolle tram die kant op,

De tram hield de waterkant en het laatste stuk konden we overbruggen met een finuculair, weer enkele muntjes, maar voor 1,75 TL per stuk was daar overheen te komen.

Het Taxim plein is een rotonde en herkenbaar aan de grote 2 zij-dige beeldengroep van Ataturk.

De zon scheen en we konden daardoor de juiste richting vinden en dat klopte met de tramrails die midden in de straat lag, dat moest van een antiek trammetje zijn, die later ook meerdere keren voorbij kwam, alle keren afgeladen vol.

Die Istiklal is goed te vergelijken met de Kalverstaat, alleen 3 keer zo lang, 3 keer zo breed en 3 keer zo druk.

Nog een zakje kastanjes verorberd, de verkoper had ze voor mij uit het vuur gehaald, dat scheelt.

Halverwege vonden we de kerk die ik op Wikipedia had gezien, het is de grootste kathedraal van Istanboel, maar kleiner dan de Franciscus in Bolsward.

Wel een gotische en boven de plaatsen waar je kaarsjes kon branden zat een ventilator die al die heilige rook meteen naar buiten blies.

 

Volgens die Wikipedia werd hij beheerd door Italiaanse monniken, dus ik vroeg aan de man die daar rondliep, of hij een Italiaan was, maar het was een Turk, maar er zat iemand achter een loket en dat was volgens hem een Italiaan en toen ik vroeg of hij geen informatie in het Engels had kreeg ik een boekje in het Italiaans.

De straat helemaal afgelopen en toen naar beneden naar de Galata brug, daar zaten alle handelaren in muziekinstrumenten, halverwege kwamen we langs de Galata toren, maar daar stond een rij voor, dus die maar gelaten voor wat die was.

We wilden al langer een broodje kebab, en overal wilden ze ons naar binnen hebben voor een kebab schotel, maar we wilden een broodje, tussen het hotel en de brug vonden we iets wat er op leek en het smaakte wel aardig, maar die bij ons op de kade is beter en niet veel duurder.

In de lounge van het hotel een bakje koffie en op de kamer even internetten en de laatste avond weer gegeten in het restaurant op de 6de verdieping, met het mooie uitzicht op de Bosporus, zeebaars, zonder soep, wel met salade voor nog geen 100 TL samen, lekker.

Nu dit verslag typen, hopelijk beter slapen dan gister en morgen weer terug naar Nederland.

Het vliegtuig vertrekt om 2 uur, als we rond 12 uur vertrekken van het hotel, moet het ruim te toen zijn, maar ik ben bang dat we er veel eerder zijn.

Vooral Janke verlangt erg naar haar eigen bed.

2011 04 14 05 do. Chora kerk , wandeling

2011 04 14 05   donderdag wandelen Chora kerk 5 donderdag 14 april 2011 

Vandaag maar de extra wandeling nr. 4 uit de ANWB boekje, die begon bij de Tekfur Sarayi, dat moet een oud paleis zijn, al jaren slechts zeer gedeeltelijk te bezichtigen.
Maar hoe kom je daar als je best last hebt van je kuiten vanwege het al 3 dagen bewandelen van soms steile straten en stegen?
Gezocht op de stadsplattegrond en we konden met de tram die zowat voor het hotel langs loopt en dan bij Aksaray overstappen op een andere lijn en na 2 haltes uitstappen bij Ulubati, van daar was het nog stevige wandeling naar Tekfur.
Maar eens beneden op de receptie vragen, die verwezen naar de bus, dat was veel korter dan die ommelandse reis met de tram, maar welke lijn en welk station?
Hij zoeken op zijn computer en dat viel schijnbaar tegen want het duurde nogal lang, blij dat hij het deed, maar hij gaf alleen maar een nummer en dan moesten we in de bus maar vragen, ja ja
Er rijden honderden bussen van diverse maatschappijen door Istanboel.
Maar het regende vrij hard, dus even wachten, de informatie nog eens bekeken en de bushalte was bij de Galata brug, ook nogal even lopen.
Onderweg reden er diverse taxi's voorbij en misschien was dat wel een beter idee.
De eerst volgende stopte meteen en voor 8 euro waren we in de buurt van Tekfur.
Volgens de chauffeur was het gesloten vanwege verbouwing, maar dat wisten we al.

Hij zetten ons uit bij de Chora kerk,
Kariye Muzesi op de kaart, entree 15 TL pp maar wel de moeite waard,

Hij is enige tijd in gebruik geweest als moskee en toen hebben ze veel vernield en overgekalkt, maar wel aardig gerestaureerd en veel afbeeldingen konden we thuisbrengen, de vlucht naar Egypte, de bruiloft te Kana en zo, en met behulp van het boekje ook nog de voorspraak van Maria en Johannes de doper bij Christus, iets wat volgens mij niet nodig is, maar het was een katholieke kerk (oosters orthodox) en die fantaseren er wel meer bij.

In de kerk was het ten minste droog, buiten niet,
Toch maar aan de wandeling begonnen, maar ik had het kunnen weten, bij de ANWB kunnen ze niet wandelingen of routes aangeven.
Ik heb het nu 3 keer geprobeerd en alle keren verdwaald omdat essentiële informatie ontbreekt.
Hier ondersteunde te tekst niet de route op de kaart en binnen de kortste keren liepen we in de stromende regen door verlaten en rommelige straten.
Er bestaan grotere genoegens.
Maar wat nu?
Onderhand was het haast 1 uur en nergens een restaurant in deze verlaten negorij.
In een winkeltje vragen naar de route, we zaten er niet eens zo ver naast en daar werd de wereld wat bewoonbaar en in een soort konditorei Turkse koffie met luxe broodjes gegeten, daar werd het niet minder van, maar we hadden weinig animo om op deze slechte route nog langer in de regen te lopen, maar vlak daarbij stonden bussen, kaart erbij waar we heen wilden en vragen: we moesten die andere bus hebben, die stond er achter, wij daarin en vragen, maar nee de bus reed niet, we moesten die bus hebben die voor ons stond.
Toen maar weer een taxi aangehouden en voor 8 euro terug naar de Galata brug, de chauffeur maakte duidelijk dat helemaal terug naar het hotel erg veel tijd koste en dat daar uitstappen beter was,
We kwamen door een leuke overdekte winkelstraat, daar was het droog, en voor een paar Lira een zak vol noten gekocht, toen ik die later tijdens het mailen zat leeg te eten bleken er ook pistache noten tussen te zitten en dat die schillen niet te eten zijn, werd weer bevestigd.
Ook een fotozaak gevonden en een ander USB kabeltje gekocht zodat de foto's uit het toestel van Janke nu ook op de laptop staan.
Rustig aan gedaan, om 5 uur naar de lounge voor koffie en nu verslag typen en straks weer een restaurantje zoeken voor het diner.

Voor 22 Tl een Mexicaanse biefstuk bestelt, toen ik hem vanwege de vele pezen eens onder de saus vandaan haalde, leek hij toch echt veel op een doorregen lap.
Verder was alles wel lekker, pilsje erbij kost onderhand ook 10 tl.

Die overdekte winkelstraat bleek later de beroemde kruiden bazaar te zijn, we kochten die nootjes voor de prijs die erop stond, later kochten we 5 mandarijnen = 1 kg voor 4 TL, pas later realiseerden we ons dat we hadden kunnen afdingen.
Waar dat sprookje toch vandaan komt dat ik zo zuinig ben????