2014 05 27 12 Joods museum, Brandenburger Tur.
12 dinsdag 27 mei 2014 Joods museum, stelenfielt, Brandenburger Tur.
Enig overleg over fietsen of OV, toch maar op K3 naar het Joods museum. Dat lag van de 3 dingen die we vandaag wilden bezoeken het verst (13 km)
Niet weer blind K3 volgen, maar bordjes ''Mitte” wat een betere kwaliteit wegen en minder verkeerslichten opleverde.
{K3 berekent de kortste weg, en als de weg onder een kruising door iets langer is dan de oversteek sta je lang te wachten op groen licht]
Bakje koffie op een hoek, met Torte.
Weer Politie voor het museum en een draaideur waar maar 1 persoon tegelijk door kon en alle sleutels, telefoon e.d. in een bakje en door een pootje en dus weer extra gecontroleerd omdat dit een goed poortje was wat de stalen pen in mijn been wel registreerde.
Ik had over dit museum gelezen in de NRC en het was de bedoeling van de ontwerper dat het bij de bezoeker een unheimisch gevoel zou geven.
Dat lukte. Er is inderdaad geen hoek recht en de vloer helt overal wel iets.
De Holocaust toren was indrukwekkend.
Je kon alles te weten komen over de Jodenvervolging door de eeuwen heen, vanaf de Romeinen die in 70 de tempel verwoesten, via de kruistochten, waar onderweg ook alle joden vermoord werden, de pest epidemie waar ze de schuld van kregen enzovoort tot de vervolging door de Nazi's toe.
Buiten stonden 49 betonnen zuilen en Janke werd inderdaad onwel van desoriëntatie.
Ik had mijn brood in de fietstas laten zitten en toen het half 2 was vonden we het wel welletjes en hebben we buiten eerst onder een boom ons brood gegeten omdat het onderhand was gaan regenen.
K3 op het adres van Holocaust-Mahnmal Stelenfeld, wat ze niet kende, dan maar naar het midden van de straat.
Paar km fietsen door het drukke verkeer, maar toen zagen we het grote veld met grote stenen.
Het regende nog maar een beetje dus er wat tussendoor gelopen. Janke zag een wacht rij, daar is ze gek op dus daarheen, misschien was er ook wel een kassa.
Je kon inderdaad onder de grond en met 5 minuten wachten in de regen konden we naar binnen.
Het was wel heel aardig dat er Paraplu's werden uitgedeeld aan de wachtenden.
Weer alle metaal in een bakje en weer door het poortje en weer extra gescand.
Grote panelen met foto's en in Duits en Engels met het chronologische verhaal van de joden vervolging door de nazi's.
Het was er stil.
Daarna in een ruimte met op de vloer brieven van mensen die vermoord waren aan hun naasten en weer verder een ruimte met panelen waar op elke wand het verhaal werd verteld van 1 familie uit elk land waar Joden zijn weggevoerd.
In de sixtijnse kapel in het Vaticaan moesten de mensen tot stilte gemaand worden, hier niet.
Je komt toch wat naar weer naar buiten.
Geschuild in een souvenir winkeltje en toen het wat droger werd op zoek naar de Brandenburger Tor, die daar vlak bij moest zijn en die we vlot vonden.
Foto's gemaakt en verder, zo veel is er niet aan dat ding te beleven in de regen.
Via de Siegessäule, waar we even gepauzeerd hebben op een bankje onder bomen, ons laatste brood gegeten en gewacht tot het minder hard ging regenen.
Op de gok richting Camping, we hebben het met het gedwaal van K3 wel wat gehad en via de bekende draai oversteek weer richting Siemensstadt waar we langs een supermarkt kwamen en daar de lege flessen kwijt konden en inkopen konden doen.
Gedurende de hele fietstocht bleef het verder droog.
Toen we bij de caravan waren was het toch 6 uur. Lekker gegeten en het regent nu de hele avond.
Als het morgen niet droger is, hoeven we niet naar Charlottenburg.
Van de dingen die ik op mijn lijstje ''bezienswaardigheden heb staan is dan alleen Topographie Des Terrors nog over.
12 dinsdag 27 mei 2014 Joods museum, stelenfielt, Brandenburger Tur.
Enig overleg over fietsen of OV, toch maar op K3 naar het Joods museum. Dat lag van de 3 dingen die we vandaag wilden bezoeken het verst (13 km)
Niet weer blind K3 volgen, maar bordjes ''Mitte” wat een betere kwaliteit wegen en minder verkeerslichten opleverde.
{K3 berekent de kortste weg, en als de weg onder een kruising door iets langer is dan de oversteek sta je lang te wachten op groen licht]
Bakje koffie op een hoek, met Torte.
Weer Politie voor het museum en een draaideur waar maar 1 persoon tegelijk door kon en alle sleutels, telefoon e.d. in een bakje en door een pootje en dus weer extra gecontroleerd omdat dit een goed poortje was wat de stalen pen in mijn been wel registreerde.
Ik had over dit museum gelezen in de NRC en het was de bedoeling van de ontwerper dat het bij de bezoeker een unheimisch gevoel zou geven.
Dat lukte. Er is inderdaad geen hoek recht en de vloer helt overal wel iets.
De Holocaust toren was indrukwekkend.
Je kon alles te weten komen over de Jodenvervolging door de eeuwen heen, vanaf de Romeinen die in 70 de tempel verwoesten, via de kruistochten, waar onderweg ook alle joden vermoord werden, de pest epidemie waar ze de schuld van kregen enzovoort tot de vervolging door de Nazi's toe.
Buiten stonden 49 betonnen zuilen en Janke werd inderdaad onwel van desoriëntatie.
Ik had mijn brood in de fietstas laten zitten en toen het half 2 was vonden we het wel welletjes en hebben we buiten eerst onder een boom ons brood gegeten omdat het onderhand was gaan regenen.
K3 op het adres van Holocaust-Mahnmal Stelenfeld, wat ze niet kende, dan maar naar het midden van de straat.
Paar km fietsen door het drukke verkeer, maar toen zagen we het grote veld met grote stenen.
Het regende nog maar een beetje dus er wat tussendoor gelopen. Janke zag een wacht rij, daar is ze gek op dus daarheen, misschien was er ook wel een kassa.
Je kon inderdaad onder de grond en met 5 minuten wachten in de regen konden we naar binnen.
Het was wel heel aardig dat er Paraplu's werden uitgedeeld aan de wachtenden.
Weer alle metaal in een bakje en weer door het poortje en weer extra gescand.
Grote panelen met foto's en in Duits en Engels met het chronologische verhaal van de joden vervolging door de nazi's.
Het was er stil.
Daarna in een ruimte met op de vloer brieven van mensen die vermoord waren aan hun naasten en weer verder een ruimte met panelen waar op elke wand het verhaal werd verteld van 1 familie uit elk land waar Joden zijn weggevoerd.
In de sixtijnse kapel in het Vaticaan moesten de mensen tot stilte gemaand worden, hier niet.
Je komt toch wat naar weer naar buiten.
Geschuild in een souvenir winkeltje en toen het wat droger werd op zoek naar de Brandenburger Tor, die daar vlak bij moest zijn en die we vlot vonden.
Foto's gemaakt en verder, zo veel is er niet aan dat ding te beleven in de regen.
Via de Siegessäule, waar we even gepauzeerd hebben op een bankje onder bomen, ons laatste brood gegeten en gewacht tot het minder hard ging regenen.
Op de gok richting Camping, we hebben het met het gedwaal van K3 wel wat gehad en via de bekende draai oversteek weer richting Siemensstadt waar we langs een supermarkt kwamen en daar de lege flessen kwijt konden en inkopen konden doen.
 |
| De Draai-afrit |
Toen we bij de caravan waren was het toch 6 uur. Lekker gegeten en het regent nu de hele avond.
Als het morgen niet droger is, hoeven we niet naar Charlottenburg.
Van de dingen die ik op mijn lijstje ''bezienswaardigheden heb staan is dan alleen Topographie Des Terrors nog over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten