zaterdag 31 mei 2014

2014 05 31 16 Pfaffendorf.

2014 05 31 16 Pfaffendorf.
16 Pfaffendorf 31 mei 2014

Thuis had ik op
http://www.erlebnis-kompass.de/wandern-schrammsteine-affensteine/articles/heilige-stiege-idagrotte.html
7 wandelroutes gevonden, uitgeprint en zelfs in Marsource kunnen krijgen.
Nr. 4 was het korst, ¨6,5 km en leek ons daarom het meest geschikt.
Voor de zekerheid toch maar een wandelkaart gekocht
Dit is de omschrijving vanaf de site:
Pfaffendorf (Königstein) - Quirl - Pfaffenstein
Länge:
ca. 6,5 km
Dauer:
ca. 2,5 h
Level:
mittel
Parken:
Parkplatz Pfaffendorf
Wanderung auf dem Malerweg zum Pfaffenstein
Vom Wanderparkplatz in Pfaffendorf bei Königstein geht es leichten Schrittes in Richtung Quirl, an dessen Fuß sich eine unerwartet große Höhle mit dem Namen „Diebskeller“ befindet. Der Weg zweigt nach etwa 350m links ab und führt zum Plateau mit guter Aussicht auf die Festung und Stadt Königstein sowie den Pfaffenstein. Folgen Sie dem Weg weiter bis zum Pfaffenstein hinauf. Nach einer ausgiebigen Einkehr in die Berggaststätte mit Biergarten sollten Sie unbedingt bis zur Barbarine gehen, der höchsten freistehenden Felsnadel der Sächsischen Schweiz. Weitere Aussichtspunkte und ein steinerner Turm mit 123  Stufen bieten viel Weitblick. Spektakulär gestaltet sich auch der Abstieg durch das Nadelöhr. Hier führt eine Leiter durch eine wirklich sehr enge Felsspalte. Unten angekommen leitet Sie der Weg bequem zum Parkplatz zurück.

Dus op naar Pfaffendorf.
Toen we het dorp doorgereden waren, op zoek naar het parkeerterrein, was de weg afgesloten.
Ik zag op Karin een smal weggetje dat voorbij de wegafzetting weer op de route uitkwam dus daar maar in.
Alter Schulweg heette het en het gravel ging over in modder en keren was geen optie omdat het daarvoor veel te smal was.
Over boomwortels en door kuilen, tot een splitsing en geen idee welke kant we op moesten.
Uitstappen en lopende de weg verkennen.
Wegen liepen beide niet dood, maar de linker kwam weer op een gravel weg uit. Janke ging wel lopen.
Ik heb de auto door het bos gereden, het ging naar beneden, omhoog was het zeker niet gelukt vanwege de modderige ondergrond en mijn enige angst was dat de bodemvrijheid niet groot genoeg zou zijn, daar heb ik ooit de bruikbare inhoud van een brandstof tank aardig mee verminderd.
Karin had de tweede, verbeterde versie van de route niet geladen, en daarom moesten we zoeken naar een parkeerterrein.
Toen we dat gevonden hadden bleek dat er betaald moest worden en ook dat het vol was. Er waren blijkbaar meer mensen die de mooie zaterdag gebruikten om een stuk te wandelen.
Er was een groot trottoir naast en daar maar geparkeerd en drinken uit de koelbox in de rugtassen, samen met een trui of vest en vooral een regenjas.
Terwijl we daar mee bezig waren kwamen er meer auto´s naast ons staan, parkeren op dat stuk stoep zal dus wel mogen.
Volgens de omschrijving moesten we de weg naar Quirl hebben, alle wandelaars gingen naar links dus daar maar achteraan. Vragen aan een Duitser of we zo richting Quirl gingen, maar we moesten toch de andere kant uit, want daar lag Quirl.
Halve dorp door en toch maar weer vragen.
Quirl lag wel in die richting, maar vanaf het parkeerterrein links af kwamen we op een veel mooiere weg. Dus weer terug, langs het zelfde parkeerterrein en omhoog en daar rechts af en een mooie wandel weg de goede kant op.
Behalve de omschrijving was er ook een GPS route gegeven en die had ik uitgeprint, maar omdat de onderliggende kaart niet alle weggetjes geeft bleef er eigenlijk alleen een oleaat over.
We moesten links af, maar waar?
K3 had ik ook mee en verder kon niet, dus links een weg een weiland in. Wat op de gok het bos in, want in de omschrijving werd een ´´Diebskeller´´ genoemd.
Weer vragen of we op de goede weg zaten, maar dat zaten we niet, we moesten terug.
Ander bosweggetje in en min of meer toevallig zagen we de '' unerwartet große Höhle mit dem Namen „Diebskeller“



Volgende punt:'' Der Weg zweigt nach etwa 350m links ab und führt zum Plateau mit guter Aussicht auf die Festung und Stadt Königstein sowie den Pfaffenstein.''
Dat afbuigen deed de weg pas veel later.
We hebben de bocht omgelopen, maar die was veel flauwer dan de oleaat.
Op de omschrijving werd een uitstapje naar een uitzichtpunt gegeven en we konden linksaf een weggetje omhoog dus daar maar in en omdat het zo druk was konden we anderen vragen of zagen we dat ze allemaal dezelfde kant uitliepen en zo vonden we het uitzichtpunt met zicht op de vesting en stad Koningstein.
Dit de andere kant: Pfaffenstein.

Op de wandelkaart stond een rode route aangegeven, die maar gevolgd en later zagen een bordje met richting Pfaffenstein en een bord met een kaart.
Dat vergelijken met de kaart die we bij ons hadden en het Oleaat en toen konden we aardig reconstrueren waar we langs moesten.
Omhoog en bordjes Barbarine volgen.
Volgens Janke liep het dood, maar dat was toch niet zo, maar erg duidelijk was het niet. Later moesten we door een kloof die zo smal was dat de rugtas af moest.
De Barbarine was mooi, het is verboden hem nog te beklimmen, omdat ze daar te veel van te lijden heeft.   Link: http://de.academic.ru/dic.nsf/dewiki/140025


De Barbarini, de grootste vrijstaande rots



Terug vonden we het vermelde restaurant en Janke bestelde koffie met appelgebak omdat ik nodig naar de wc moest.
Lekkere koffie en de appelpunten waren groot. Mocht ook wel, ik moest € 11,80 afrekenen. Doen we niet weer.
Toen op zoek naar het '' Nadelöhr''.
Het was een spectaculaire afdaling door een rotsspleet naar beneden.



Bovenin hadden we zicht op het parkeerterrein en we konden zelfs onze auto zien staan. Eenmaal beneden waren we snel weer bij de auto.
Op de heenreis hadden we lang stil gestaan omdat ze bij Porsdorf met de weg bezig zijn, daarom terug over Koningstein, Bad Schandau en Gossdorf
Eenmaal bij de caravan de route nogmaals bekeken en we hadden 350 m na de grot een trapje moeten hebben dat sneller uitkwam bij dat uitzichtpunt.
Omdat het niet aangegeven werd, was het onvindbaar.
Met dit voortschrijdend inzicht een route gezocht voor morgen die ik wel op de kaart kon terug vinden en die over gemarkeerde paden voert.
Van de 7 routes lijkt me die van Obere Schleusse het beste, ook omdat hij niet erg lang is.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten